Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۳۰۵
ویرایش
حرام: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←مفهوم‌شناسی
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←مفهوم‌شناسی) |
Mkhaghanif (بحث | مشارکتها) جز (←مفهوم‌شناسی) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مفهوم‌شناسی== | ==مفهوم‌شناسی== | ||
کلمه حرام به معنای ممنوع و دور از دسترس در مجموعه دستورات عملی دین [[اسلام]] برای توصیف کارهایی به کار می‌رود که در فقه اسلامی انجام آن برای مسلمانان ممنوع است مسلمانان باید این کارها را ترک کنند.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۳۰.</ref> | کلمه حرام به معنای ممنوع و دور از دسترس در مجموعه دستورات عملی دین [[اسلام]] برای توصیف کارهایی به کار می‌رود که در فقه اسلامی انجام آن برای مسلمانان ممنوع است مسلمانان باید این کارها را ترک کنند.<ref>مکارم شیرازی، دائرة المعارف فقه مقارن، ۱۳۸۵ش، ج۱، ص۴۳۰.</ref> کلمه حرام در کنار چهار حکم دیگر یعنی [[واجب]]، [[مستحب]]، [[مکروه]] و [[حلال]] مجموع [[احکام عملی|احکام پنجگانه]] عملی در اسلام را شکل می‌دهند. شخص [[تکلیف|مکلف]] در صورت انجام فعل حرام، [[گناه|گناهکار]] محسوب می‌شود.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه، ۱۴۲۶ق، ج۳، ص۲۹۱</ref> | ||
کلمه حرام در کنار چهار حکم دیگر یعنی [[واجب]]، [[مستحب]]، [[مکروه]] و [[حلال]] مجموع [[احکام عملی|احکام پنجگانه]] عملی در اسلام را شکل می‌دهند. | |||
مجموعه رفتارهایی که در فقه اسلامی حرام شمرده شده‌اند دایره گسترده‌ای دارد و شامل چندین حوزه رفتاری است؛ مثل رفتارهای فردی در حوزه سبک زندگی اعم از خوراک و پوشاک، رفتارهای اخلاقی و تعامل با دیگران، مجموعه معاملات و روابط تجاری و اقتصادی، حوزه حقوق مدنی مثل ازدواج و طلاق، و حتی برخی عبادات. | مجموعه رفتارهایی که در فقه اسلامی حرام شمرده شده‌اند دایره گسترده‌ای دارد و شامل چندین حوزه رفتاری است؛ مثل رفتارهای فردی در حوزه سبک زندگی اعم از خوراک و پوشاک، رفتارهای اخلاقی و تعامل با دیگران، مجموعه معاملات و روابط تجاری و اقتصادی، حوزه حقوق مدنی مثل ازدواج و طلاق، و حتی برخی عبادات. | ||
فقیهان برخی از کارهای حرام را از قرآن و برخی از از احادیث برداشت کرده‌اند. به عنوان نمونه حرام بودن خوردن [[میته|مردار]]، خوک و خون از [[آیه اکمال|آیه ۳ سوره مائده]]، حرام بودن ربا از [[آیه ۲۷۵ سوره بقره]]، حرمت [[قمار]] و [[شراب‌خواری|نوشیدن شراب]] از [[آیه ۹۰ سوره مائده]] استفاده شده است. | |||
=== چرایی حکم حرمت === | === چرایی حکم حرمت === | ||
علمای [[شیعه]] معتقدند احکام عملی اسلام بر اساس مصالح و مفاسد واقعی شکل گرفته‌اند، و هر کاری که انجامش برای عموم افراد مفسده داشته باشد و آن مفسده به‌اندازه‌ای باشد که اجتناب از آن ناگزیر باشد، حکم آن کار، حرمت است حتی اگر انجام آن کار برای برخی افراد منافعی داشته باشد.<ref>سبحانی، إرشاد العقول الی مباحث الأصول، ج۳، ص: ۳۹۴.</ref> | علمای [[شیعه]] معتقدند احکام عملی اسلام بر اساس مصالح و مفاسد واقعی شکل گرفته‌اند، و هر کاری که انجامش برای عموم افراد مفسده داشته باشد و آن مفسده به‌اندازه‌ای باشد که اجتناب از آن ناگزیر باشد، حکم آن کار، حرمت است حتی اگر انجام آن کار برای برخی افراد منافعی داشته باشد.<ref>سبحانی، إرشاد العقول الی مباحث الأصول، ج۳، ص: ۳۹۴.</ref> | ||