سید عبدالکریم رضوی کشمیری: تفاوت میان نسخه‌ها

| سرشناسی          =از عارفان و استادان اخلاق

| تاریخ وفات        = [[چهارشنبه]] [[۱۸ فروردین]] [[۱۳۷۸ش]] ([[۲۰ ذی‌الحجه]] [[۱۴۱۹ق]])

| استادان          =مرتضی طالقانی • [[سید علی آقا قاضی طباطبایی]] • [[سید هاشم حداد]] • [[سید عبدالهادی شیرازی]] • [[سید عبدالاعلی سبزواری]] و ...

| محل تحصیل        =[[حوزه علمیه نجف]]

| اجازه اجتهاد از  =[[آیت الله خویی]]

| تالیفات          =مجموعه اشعار عربی • مجموعه درس‌های اخلاق • جزوه‌ای در مورد اذکار و اوراد عرفانی • و ...

'''سیدعبدالکریم رضوی کشمیری''' ([[سال ۱۳۰۳ هجری شمسی|۱۳۰۳]]-[[سال ۱۳۷۸ هجری شمسی|۱۳۷۸ش]]) از عارفان [[شیعه]]  و از شاگردان [[سید علی آقا قاضی طباطبایی]] و [[سید هاشم حداد]] است. «شرح [[کفایة الاصول]]» از آثار او است. وی در سال ۱۳۷۸ش درگذشت و در [[حرم حضرت معصومه(س)]] مدفون شد.

پدربزرگش سید محمدحسن کشمیری است. او در هفت سالگی همراه پدرش از [[کشمیر]] به [[کربلا]] رفته، به تحصیل علوم دینی پرداخت و به اجتهاد رسید. او در تربیت شیخ [[عبدالکریم حائری یزدی]]، [[علی زاهد قمی]] و [[سید هادی رضوی کشمیری]] نقش مهمی داشت و خود، از عارفان صاحب کرامت بشمار می‌رفت. عبدالکریم کشمیری درباره اجدادش گفته که اصالتاً قمی و از سادات رضوی هستند و ریشه سیادت آنها به حضرت [[موسی مبرقع]] فرزند بلافصل [[امام جواد(ع)]] که در [[قم]] مدفون است، می‌رسد، اما اجداد وی به [[هند]] رفته‌ و بعدها بخشی از آنها برای تحصیل به [[عراق]] مهاجرت کرده‌اند.<ref>[http://erfanekeshmiri.ir/pages/zendeginame زندگی‌نامه]، سایت عرفان کشمیری.</ref>

عبدالکریم کشمیری در [[چهارشنبه]] [[۱۸ فروردین]] [[سال ۱۳۷۸ هجری شمسی|۱۳۷۸ش]] ([[۲۰ ذی‌الحجه]] [[سال ۱۴۱۹ هجری قمری|۱۴۱۹ق]])<ref>حائری، روزشمار شمسی، ۱۳۸۶ش، ص۴۷.</ref> در ۷۴ سالگی درگذشت. [[محمدتقی بهجت]] بر پیکر او [[نماز میت|نماز]] خواند و طبق وصیتش در قسمت بالاسر در [[حرم حضرت معصومه(س)]]، جنب قبر [[علامه طباطبائی]] به خاک سپرده شد.<ref>[https://olama-orafa.ir/%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%A2%DB%8C%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B3%DB%8C%D8%AF-%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%DA%A9%D8%B1%DB%8C%D9%85-%DA%A9%D8%B4%D9%85%DB%8C/ زندگی‌نامه آیت‌الله سید عبدالکریم کشمیری]، سایت علما و عرفا.</ref>

 

سید عبدالکریم کشمیری با تشویق پدر، تحصیل علوم دینی را آغاز کرد و دروس ادبیات، معانی بیان، منطق، [[فقه]] و [[اصول]] را فرا گرفت و به تدریس آنها پرداخت. وی درس‌های لمعه، [[رسائل شیخ انصاری|رسائل]]، [[مکاسب]]، [[کفایه الاصول]] و [[اسفار اربعه|اسفار]] و [[درس خارج]] [[فقه]] و [[اصول]] را نزد اساتید [[حوزه علمیه نجف]] آموخت. کشمیری از [[آیت الله خویی]] [[اجازه اجتهاد]] گرفت. او در کنار دروس متعارف حوزه، به آموختن علوم جفر، علم اعداد، علم حروف و اسماءالله مشغول شد.<ref>گفتگو با آیت‌الله سید عبد الکریم کشمیری، آذر و دی ۱۳۸۶ش.</ref>

*[[مرتضی طالقانی]]: اولین استاد کشمیری بود که به شاگردش اجازه ذکر داده بود. او از دوران نوجوانی سید عبدالکریم، وی را به سیر و سلوک عرفانی راهنمایی کرد. بعدها کشمیری دروس اخلاق این استاد را به رشته تحریر درآورد.

*[[سید هاشم حداد]]: [[هند]]ی الاصل بود که در [[کربلا]] به نعل‌سازی و آهنگری اشتغال داشت و از تربیت یافتگان مکتب سید علی آقا قاضی بود. حداد به کشمیری گفته بود اجدادت اهل معنی بودند؛ باید اهل معنی شوی. وی از کشمیری خواسته بود از تدریس دروس متعدد خودداری کند و یک درس و یک مباحثه را دنبال کند تا از پراکندگی افکار جلوگیری کند. کشمیری پانزده سال با او مرتبط بود.

*شرح کفایة الاصول آخوند خراسانی