مرتضی مطهری: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
مرتضی مطهری در [[۱۳ بهمن]] ۱۲۹۸ش، [[۱۲ جمادیالاول]] ۱۳۳۸ق، در [[فریمان]] از توابع [[مشهد]] به دنیا آمد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۱، مقدمه، صفحه۹.</ref> | مرتضی مطهری در [[۱۳ بهمن]] ۱۲۹۸ش، [[۱۲ جمادیالاول]] ۱۳۳۸ق، در [[فریمان]] از توابع [[مشهد]] به دنیا آمد.<ref>مطهری، مجموعه آثار، ۱۳۹۰ش، ج۱، مقدمه، صفحه۹.</ref> | ||
محمدحسین مطهری٬ پدر شهید مطهری روحانی مورد احترام مردم در فریمان <ref>گلی زواره، «قله پارسایی (شرح حال شیخ محمد حسین مطهری، پدر شهید مطهری)»، ص۱۰۸</ref> و از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] بود.<ref>نصری، حاصل عمر: سیری در اندیشههای استاد مطهری، ۱۳۸۶ش، ج۱ ٬ صص۶-۵۴.</ref> استاد شهید گفته است اوّلین بار ایمان و تقوا و عمل صالح و راستی «معظّم له» مرا به راه راست آشنا ساخت.<ref>مطهری٬ داستان راستان٬ ج۱ ٬ ص۶ (صفحه تقدیم کتاب) </ref> وی در سال ۱۳۵۰ش درگذشت.<ref>گلی زواره، «قله پارسایی (شرح حال شیخ محمد حسین مطهری، پدر شهید مطهری)»، ص۱۰۸</ref> | محمدحسین مطهری٬ پدر شهید مطهری روحانی مورد احترام مردم در فریمان <ref>گلی زواره، «قله پارسایی (شرح حال شیخ محمد حسین مطهری، پدر شهید مطهری)»، ص۱۰۸.</ref> و از شاگردان [[محمدکاظم خراسانی|آخوند خراسانی]] بود.<ref>نصری، حاصل عمر: سیری در اندیشههای استاد مطهری، ۱۳۸۶ش، ج۱ ٬ صص۶-۵۴.</ref> استاد شهید گفته است اوّلین بار ایمان و تقوا و عمل صالح و راستی «معظّم له» مرا به راه راست آشنا ساخت.<ref>مطهری٬ داستان راستان٬ ج۱ ٬ ص۶ (صفحه تقدیم کتاب) </ref> وی در سال ۱۳۵۰ش درگذشت.<ref>گلی زواره، «قله پارسایی (شرح حال شیخ محمد حسین مطهری، پدر شهید مطهری)»، ص۱۰۸.</ref> | ||
گویی مادر شهید مطهری نیز در [[طب سنتی]] مهارتی داشت و به معالجه زنان روستای فریمان میپرداختهاست. چنان که شهید مطهری از پدر خود با عنوان طبیب روحانی و از مادرش با عنوان طبیب جسمانی یاد کردهاست.<ref>نصری، حاصل عمر: سیری در اندیشههای استاد مطهری، ۱۳۸۶ش، ج۱ ٬ ص۶-۵۴.</ref> | گویی مادر شهید مطهری نیز در [[طب سنتی]] مهارتی داشت و به معالجه زنان روستای فریمان میپرداختهاست. چنان که شهید مطهری از پدر خود با عنوان طبیب روحانی و از مادرش با عنوان طبیب جسمانی یاد کردهاست.<ref>نصری، حاصل عمر: سیری در اندیشههای استاد مطهری، ۱۳۸۶ش، ج۱ ٬ ص۶-۵۴.</ref> |