سوره فرقان: تفاوت میان نسخه‌ها

در تفسیر [[آیه]] ۲۳،{{یاد| وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا ترجمه:و ما به سراغ اعمالی که انجام داده‌اند می‌رویم، و همه را همچون ذرّات غبار پراکنده در هوا قرار می‌دهیم!}} [[علامه طباطبایی]] مضمون آیه را  بر پایه تمثیل  دانسته‌است که بیانگر قهر الهى  بر جمیع اعمالی است که کفار به منظور سعادت حیات انجام داده‌اند و در قیامت خداوند آنها را باطل می‌سازد، به طورى که اثرى در سعادت زندگى ابدى ایشان نداشته باشد، خداوند در این تمثیل تشبیه به سلطان قاهری شده که وقتى بر دشمن غلبه مى کند اثاث خانه و زندگى اش را مى سوزاند، به طورى که اثرى از آن باقى نماند.و میان این آیه که دلالت مى کند بر حبط اعمال کفار در روز قیامت، با آیاتى که مى فهماند اعمال کفار به خاطر کفر و جرم‌هایشان در دنیا حبط مى شود، منافاتی نیست ، براى اینکه معناى حبط کردن بعد از مرگ این است که بعد از مرگ، حبط برایشان ظاهر می‌شود بعد از آنکه در دنیا از درکشان مخفى بود.ـزیرا دنیا ظرف ظهور وآشکار شدن حقایق و نتایج اعمال است نه ظرف تحقق وبه وجود آمدن آنها. <ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۳ق، اعلمی بیروت، ج۱۵، ص۲۰۱.</ref>

در  منابع تفسیری روایاتی نقل شده‌است که می‌گویند شرط قبولی اعمال، پذیرش [[ولایت]] [[اهل بیت(ع)]] است. [[سید هاشم بحرانی]] برخی از این روایات را در [[البرهان فی تفسیر القرآن|البرهان]] می‌آورد و می‌نویسد تعداد این روایات بیش از آن است که به شمارش بیایند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۱۲۲.</ref> همچنین روایاتی ذیل آیه ۲۷ و ۲۸ نقل شده‌است که واژه «سبیل» را بر [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] تطبیق کرده‌اند و از وصایت حضرت امیرالمؤمنین و غصب ولایت ایشان سخن گفته‌اند.<ref>بحرانی، البرهان، ۱۴۱۶ق، ج۴، ص۱۲۴۱۳۲.</ref>