confirmed، templateeditor
۱۱٬۴۵۳
ویرایش
جز (تصحیح منبع) |
جز (ویکی سازی) |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
==بازگشت به نجف== | ==بازگشت به نجف== | ||
شیخ آقابزرگ در سال ۱۳۵۵ به دنبال کشته شدن [[شیخ هادی تهرانی]] از دوستان نزدیک او به دست متعصبان ضد شیعه و ضد ایرانی | شیخ آقابزرگ در سال ۱۳۵۵ به دنبال کشته شدن [[شیخ هادی تهرانی]] از دوستان نزدیک او به دست متعصبان ضد شیعه و ضد ایرانی [[سامرا]]، اقامت بیشتر در آنجا را به مصلحت ندیده، به نجف بازگشت.<ref>منزوی، «الذریعه و آقا بزرگ تهرانی»، ص۱۱۸</ref>او در آنجا با کمک مالی عمویش حاج حبیب الله محسنی تاجر، چاپخانهای به نام «مطبعة السعاده» بر پا نمود تا کتاب خود را به چاپ برساند. لیکن دولت پادشاهی [[عراق]] به عذر اینکه ایشان ایرانی هستند مانعشان گردید. و او ناچار شد چاپخانه را بفروشد و کتابش را برای چاپ به مطبعة الغری در نجف بسپارد. سه جلد از الذریعه در این مطبعه چاپ شد ولی شروع جنگ جهانی و گرانی وسایل طبع او را بر آن داشت که فرزندش [[علینقی منزوی|علینقی]] را برای چاپ بقیه مجلدات [[الذریعه]] به [[ایران]] بفرستد. به این صورت بقیه مجلدات الذریعه با پیگیریهای علینقی منزوی و بعدا برادرش احمد در ایران به چاپ رسید.<ref>آقابزرگ تهرانی، الذریعه، ۱۴۰۳ق، ج۱۰، ص۲۷؛ منزوی، «الذریعه و آقا بزرگ تهرانی»، ص۱۱۸</ref> | ||
آقابزرگ برای تدوین و تکمیل این دایرهالمعارف به سفرهای طولانی نیز پرداخت. از بیشتر کتابخانههای عمومی [[عراق]] و [[ایران]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و [[مصر]] و [[حجاز]] و بسیاری از کتابخانههای عمومی عراق و ایران و سوریه و فلسطین و مصر و حجاز و بسیاری کتابخانههای خصوصی در این کشورها دیدن کرد و به بررسی کتب آنها پرداخت. وی در ۶۲ کتابخانه شخصاً کاوش کرد و فهرستهای بسیاری از کتابخانههای دیگر را نیز مورد مطالعه قرار داد.<ref>موسوی بجنوردی، «آقا بزرگ تهرانی»، ص۴۵۵</ref> | آقابزرگ برای تدوین و تکمیل این دایرهالمعارف به سفرهای طولانی نیز پرداخت. از بیشتر کتابخانههای عمومی [[عراق]] و [[ایران]] و [[سوریه]] و [[فلسطین]] و [[مصر]] و [[حجاز]] و بسیاری از کتابخانههای عمومی عراق و ایران و سوریه و فلسطین و مصر و حجاز و بسیاری کتابخانههای خصوصی در این کشورها دیدن کرد و به بررسی کتب آنها پرداخت. وی در ۶۲ کتابخانه شخصاً کاوش کرد و فهرستهای بسیاری از کتابخانههای دیگر را نیز مورد مطالعه قرار داد.<ref>موسوی بجنوردی، «آقا بزرگ تهرانی»، ص۴۵۵</ref> | ||