آیه خاتمیت: تفاوت میان نسخه‌ها

در ابتدای آیه رابطه پدری [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اکرم(ص)]] با همه مردان مورد انکار قرار گرفته و در ادامه به رسالت ایشان از جانب [[خدا]] و ختم نبوت توسط حضرت محمد(ص) اشاره شده است و در انتها خداوند را عالم به همه چیز قلمداد می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۳۴۴–۳۴۵.</ref>

{{گفت و گو

|عرض=۱۰۰

|عنوان={{عربی|اندازه=۱۰۰%|مَا کَانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِکُمْ وَلَٰکِنْ رَسُولَ الله وَخَاتَمَ النَّبِیینَ ۗ وَکَانَ الله بِکُلِّ شَیءٍ عَلِیمًا﴿۴۰﴾}}

|محمد(ص) پدر هیچ یک از مردان شما نبوده و نیست؛ ولی رسول خدا و ختم‌کننده و آخرین پیامبران است؛ و خداوند به همه چیز آگاه است.}}

== شأن نزول ==

در باب [[شأن نزول]] این آیه چنین گفته‌اند که پس از ازدواج [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] با [[زینب بنت جحش]]، همسر مطلقه [[زید بن حارثه]] (پسرخوانده پیامبر)، برخی از جمله منافقان<ref>ابوالفتوح رازی، روض الجنان، ۱۴۰۸ق، ج۱۵، ص۴۳۱.</ref> تلاش کردند تا این اقدام پیامبر(ص) را تخطئه کنند؛<ref>طوسی، التبیان، بیروت، ج۸، ص۳۴۶؛ طبری، جامع البیان، ۱۴۱۲ق، ج۲۲، ص۱۲–۱۳.</ref> زیرا بر اساس سنت‌های [[جاهلیت|جاهلی]]، پسرخوانده تفاوتی با پسر نداشت.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۱۷، ص۳۳۶؛ حسینی همدانی، انوار درخشان، ۱۴۰۴ق، ج۱۳، ص۱۲۷.</ref>