Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۷۲
ویرایش
خط ۲۱: | خط ۲۱: | ||
در بازسازى دهه 1360ش، اسپرهاى (دیوارهاى غیر باربر) بنا در چهار ضلع داخلى و به تبع آن، ایوان تاریخى، تخریب شد و رواقى مستطیلشكل و محصور به بنا اضافه گردید كه از طریق طاقنماهاى تخریب شده، به ضریح و فضاى مركزى ارتباط یافته است. بدین ترتیب، طاقنماى شمالى و جنوبى رو به رواق محصور جدید، و طاقنماى جبهه غربى به كفشكن، كه ورودى اصلى بنا از خیابان است، اتصال یافته است. همچنین ایوان ستوندار جدیدى، در جانب شرقى، بنا شده است. | در بازسازى دهه 1360ش، اسپرهاى (دیوارهاى غیر باربر) بنا در چهار ضلع داخلى و به تبع آن، ایوان تاریخى، تخریب شد و رواقى مستطیلشكل و محصور به بنا اضافه گردید كه از طریق طاقنماهاى تخریب شده، به ضریح و فضاى مركزى ارتباط یافته است. بدین ترتیب، طاقنماى شمالى و جنوبى رو به رواق محصور جدید، و طاقنماى جبهه غربى به كفشكن، كه ورودى اصلى بنا از خیابان است، اتصال یافته است. همچنین ایوان ستوندار جدیدى، در جانب شرقى، بنا شده است. | ||
در این بازسازى، تمامى جرزها و فضاهاى داخلى، از كف تا مركز گنبد، با سنگهاى مرمر و نماى خارجى با آجر سه سانتى پوشش یافته است. ضریحى از سنگ مرمر با پنجرههاى مشبك فولادى، جانشین ضریح قدیمى گردیده و گنبد خارجى نیز با كاشیهاى معرق فیروزهاى، با كتابههایى از لفظ جلاله اللّه و نامهاى [[پنج تن | در این بازسازى، تمامى جرزها و فضاهاى داخلى، از كف تا مركز گنبد، با سنگهاى مرمر و نماى خارجى با آجر سه سانتى پوشش یافته است. ضریحى از سنگ مرمر با پنجرههاى مشبك فولادى، جانشین ضریح قدیمى گردیده و گنبد خارجى نیز با كاشیهاى معرق فیروزهاى، با كتابههایى از لفظ جلاله اللّه و نامهاى [[پنج تن]] تزیین شده است. | ||
==امامزادگان همنام== | ==امامزادگان همنام== | ||
در استان [[قم]]، دو بناى دیگر نیز به نام چهار امامزاده وجود دارد، یكى در شهر [[كهك|كهَك]] در جنوب استان قم و دیگرى در قریه [[فردو|فُرْدو]]. بناى اول بقعهاى است كه، به استناد خواب یكى از اهالى، در 1285 ساخته شده و مدفن چهار تن بهنامهاى عبداللّه، یعقوب، ناصر و محمد است<ref>مدرسى طباطبائى، ج 2، ص183؛ نیز رک. فیض قمى، ج 2، ص 738، كه آن را بقعه شاهزاده عبداللّه كهك نامیده است</ref>. | در استان [[قم]]، دو بناى دیگر نیز به نام چهار امامزاده وجود دارد، یكى در شهر [[كهك|كهَك]] در جنوب استان قم و دیگرى در قریه [[فردو|فُرْدو]]. بناى اول بقعهاى است كه، به استناد خواب یكى از اهالى، در 1285 ساخته شده و مدفن چهار تن بهنامهاى عبداللّه، یعقوب، ناصر و محمد است<ref>مدرسى طباطبائى، ج 2، ص183؛ نیز رک. فیض قمى، ج 2، ص 738، كه آن را بقعه شاهزاده عبداللّه كهك نامیده است</ref>. |