ام ایمن: تفاوت میان نسخه‌ها

بَرَکة دختر ثعلبة بن عمرو، مشهور به‌ امّ ایمن، کنیزی [[حبشه|حبشی]]<ref>زهری، المغازی النبویة، ۱۴۰۱ق، ص۱۷۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۹۸۱م، ج۲۵، ص۸۶.</ref> و متعلق به [[عبدالله بن عبدالمطلب]]، پدر [[حضرت محمد(ص)]] بوده<ref>حلبی، السیرة الحلبیة، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۷۷.</ref> و سپس به [[پیامبر(ص)]] ارث رسیده<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۲۲۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۹۶.</ref> و پیامبر پس از ازدواج با حضرت خدیجه،<ref>حلبی، السیرة الحلبیة، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۷۷.</ref> او را آزاد کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۲۲۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۹۶.</ref>

وی در [[جنگ احد]] حضور داشت و به مجروحان آب می‌رساند<ref>واقدی، المغازی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص۲۴۱ و ۲۵۰؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۲۲۵.</ref> و آنها را مداوا می‌کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۲۲۵.</ref> ام ایمن در [[جنگ خیبر]] نیز به همراه [[ام سلمه]]، یکی از بیست زنی بود که همراه با [[پیامبر(ص)]] از [[مدینه]] خارج شد.<ref>واقدی، المغازی، ۱۹۶۶م، ج۲، ص۶۸۵.</ref>

[[پیامبر(ص)]] به ام ایمن علاقه بسیاری داشته و گاه او را مادر خطاب می‌کرده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ۱۴۰۵ق، ج۸، ص۲۲۳.</ref> بنابر گزارش‌های تاریخی، [[پیامبر(ص)]] با ام ایمن در خانه‌اش دیدار می‌کرده و پس از پیامبر نیز [[ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] به پیروی از [[حضرت محمد(ص)]]، همین کار را انجام می‌داده‌اند.<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۹۰۷؛ ابن ماجه، سنن، ۱۴۰۱ق، ج۲، ۵۲۳-۵۲۴؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۳۸۰ق، ج۴، ص۱۷۹۴.</ref> در برخی منابع حدیثی، فضایل ام ایمن در بخشی مستقل ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۹۰۷- ۱۹۰۸.</ref>

ام ایمن به همراه [[امام علی(ع)]]، پس از درگذشت پیامبر(ص) و غصب [[فدک]] توسط [[ابوبکر]]، شهادت داد که پیامبر(ص) فدک را به [[فاطمه زهرا|فاطمه]] بخشیده است.<ref>الطبرسی، الاحتجاج، ۱۳۸۶ق، ج۱، ص۱۲۱-۱۲۲.</ref> از ام ایمن چند [[حدیث]] به نقل از پیامبر(ص) در منابع حدیثی ذکر شده است.<ref>احمد بن حنبل، مسند، ۱۴۲۱ق، ج۴۵، ص۳۵۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۹۸۱م، ج۲۵، ص۸۷-۹۱؛ ابن ماجه، سنن، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۱۰۷.</ref> کسانی چون [[انس بن مالک]]، [[ابو یزید مدنی ]] و [[حنش بن عبدالله صنعانی]] نیز از او روایت کرده‌اند.<ref>ابن حجر عسقلانی، تهذیب التهذیب، ۱۳۲۷ق، ج۱۲، ص۴۵۹.</ref>

* احمد بن حنبل، مسند الام احمد بن حنبل، تحقیق شعیب الأرنؤوط، ج۴۵، بیروت، مؤسسة الرسالة، ۱۴۲۱ق/۲۰۰۱م..

* طبرانی، سلیمان، المعجم الکبیر، به کوشش حمدی عبدالمجید سلفی، بغداد، ۱۹۸۱م.

* طبری، تاریخ.

* مسلم بن حجاج، صحیح، به کوشش محمد فؤاد عبدالباقی، استانبول، ۱۴۰۱ق.

* واقدی، محمد، المغازی، به کوشش مارسدن جونز، لندن، ۱۹۶۶م.