ام ایمن: تفاوت میان نسخه‌ها

بَرَکة دختر ثعلبة بن عمرو، مشهور به‌ امّ ایمن، کنیزی [[حبشه|حبشی]]<ref>زهری، المغازی النبویة، ۱۴۰۱ق، ص۱۷۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۹۸۱م، ج۲۵، ص۸۶.</ref> و متعلق به [[عبدالله بن عبدالمطلب]]، پدر [[حضرت محمد(ص)]] بوده<ref>حلبی، السیرة الحلبیة، ۱۴۲۷ق، ص۷۷.</ref> و سپس به [[پیامبر(ص)]] ارث رسیده و پیامبر او را آزاد کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۸، ص۲۲۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۹۶.</ref>

ام ایمن پیش از اسلام در مکه با عبید بن عمرو ازدواج کرد و از او فرزندی به نام أیمَن به دنیا آورد که در غزوه حنین  در سپاه اسلام بود و کشته شد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۱.</ref> پس از درگذشت عبید بن عمرو، ام ایمن با زید بن حارثه ازدواج کرد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۴، ص۶۱، ج۸، ص۲۲۳.</ref> [[أسامة بن زید]]، فرزند آن دو است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۴، ص۶۱، ج۸، ص۲۲۳.</ref> پیامبر(ص) پیش از ازدواج ام ایمن با زید بن حارثه، خطاب به یارانش فرمود که هر کس می‌خواهد با زنی بهشتی ازدواج کند، ام ایمن را به عقد خود درآورد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۴، ص۶۱، ج۸، ص۲۲۳.</ref>  

ام ایمن از نخستین کسانی بود که [[مسلمان]] شد و بعدها به [[مدینه]] [[هجرت به مدینه|هجرت]] کرد.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۲۶۹؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۳۸۰ق، ج۴، ص۱۷۹۳؛ ابن اثیر، أسد الغابه، ۱۲۸۰ق، ج۵، ص۵۶۷.</ref> همچنین برخی از مورخان، او را از [[هجرت به حبشه|مهاجران به حبشه]] دانسته‌اند.<ref>ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۳۸۰ق، ج۴، ص۱۷۹۳، ابن اثیر، اسد الغابه، ۱۲۸۰ق، ج۵، ص۵۶۷.</ref> نام ام ایمن در میان [[صحابه]] پیامبر ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۰۳.</ref>

[[پیامبر(ص)]] به ام ایمن علاقه بسیاری داشته و گاه او را مادر خطاب می‌کرده است.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۸، ص۲۲۳.</ref> بنابر گزارش‌های تاریخی، [[پیامبر(ص)]] با ام ایمن در خانه‌اش دیدار می‌کرده و پس از پیامبر نیز [[ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] به پیروی از [[حضرت محمد(ص)]]، همین کار را انجام می‌داده‌اند.<ref>مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۹۰۷؛ ابن ماجه، سنن، ۱۴۰۱ق، ج۲، ۵۲۳-۵۲۴؛ ابن عبدالبر، الاستیعاب، ۱۳۸۰ق، ج۴، ص۱۷۹۴.</ref> در برخی منابع حدیثی، فضایل ام ایمن در بخشی مستقل ذکر شده است.<ref>برای نمونه نگاه کنید به: مسلم بن حجاج، صحیح مسلم، ۱۴۰۱ق، ج۲، ص۱۹۰۷- ۱۹۰۸.</ref>