ام ایمن: تفاوت میان نسخهها
←زندگینامه: اصلاح متن و پانویسها
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) |
Hasanejraei (بحث | مشارکتها) (←زندگینامه: اصلاح متن و پانویسها) |
||
خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
==زندگینامه== | ==زندگینامه== | ||
بَرَکة دختر ثعلبة بن عمرو، مشهور به امّ ایمن، کنیزی [[حبشه|حبشی]]<ref>زهری، المغازی النبویة، ۱۴۰۱ق، ص۱۷۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۹۸۱م، ج۲۵، ص۸۶.</ref> و متعلق به [[عبدالله بن عبدالمطلب]]، پدر [[حضرت محمد(ص)]] بوده | بَرَکة دختر ثعلبة بن عمرو، مشهور به امّ ایمن، کنیزی [[حبشه|حبشی]]<ref>زهری، المغازی النبویة، ۱۴۰۱ق، ص۱۷۷؛ طبرانی، المعجم الکبیر، ۱۹۸۱م، ج۲۵، ص۸۶.</ref> و متعلق به [[عبدالله بن عبدالمطلب]]، پدر [[حضرت محمد(ص)]] بوده<ref>حلبی، السیرة الحلبیة، ۱۴۲۷ق، ص۷۷.</ref> و سپس به [[پیامبر(ص)]] ارث رسیده و پیامبر او را آزاد کرد.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۸، ص۲۲۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۹۶.</ref> | ||
ام ایمن پیش از اسلام در مکه با عبید بن عمرو ازدواج کرد و از او فرزندی به نام أیمَن به دنیا آورد که در غزوه حنین در سپاه اسلام بود و کشته شد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۱.</ref> پس از درگذشت عبید بن عمرو، ام ایمن با زید بن حارثه ازدواج کرد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۴، ص۶۱، ج۸، ص۲۲۳.</ref> [[أسامة بن زید]]، فرزند آن دو است.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۴، ص۶۱، ج۸، ص۲۲۳.</ref> پیامبر(ص) پیش از ازدواج ام ایمن با زید بن حارثه، خطاب به یارانش فرمود که هر کس میخواهد با زنی بهشتی ازدواج کند، ام ایمن را به عقد خود درآورد.<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۹۵۹ق، ج۱، ص۴۷۲؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، بیروت، ج۴، ص۶۱، ج۸، ص۲۲۳.</ref> | |||
تاریخ درگذشت ام ایمن، پنج یا شش ماه پس از وفات حضرت محمد(ص) دانسته شده است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۰۴.</ref> با این حال، برخی گفتهاند که وی در دوران خلافت ابوبکر و عمر نیز زنده بوده است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۰۴.</ref> | تاریخ درگذشت ام ایمن، پنج یا شش ماه پس از وفات حضرت محمد(ص) دانسته شده است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۰۴.</ref> با این حال، برخی گفتهاند که وی در دوران خلافت ابوبکر و عمر نیز زنده بوده است.<ref>ابن اثیر، أسد الغابة، ۱۴۰۹ق، ج۶، ص۳۰۴.</ref> |