Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوانسالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
}} | }} | ||
'''خطبه امام سجاد (ع) در کوفه'''، به سخنرانی [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد (ع)]] پس از [[واقعه کربلا]] و هنگام اسارت در [[کوفه]] می گویند. هنگامی که [[اسیران کربلا]] وارد کوفه شدند، پس از [[خطبه حضرت زینب در کوفه|خطبه حضرت زینب(س)]]، [[خطبه فاطمه صغری در کوفه|فاطمه صغری]] و [[امکلثوم دختر امام علی(ع)|امکلثوم]]{{ | '''خطبه امام سجاد (ع) در کوفه'''، به سخنرانی [[امام سجاد علیهالسلام|امام سجاد (ع)]] پس از [[واقعه کربلا]] و هنگام اسارت در [[کوفه]] می گویند. هنگامی که [[اسیران کربلا]] وارد کوفه شدند، پس از [[خطبه حضرت زینب در کوفه|خطبه حضرت زینب(س)]]، [[خطبه فاطمه صغری در کوفه|فاطمه صغری]] و [[امکلثوم دختر امام علی(ع)|امکلثوم]]{{یاد|منظور امکلثوم صغری(سیده نفیسه) است، زیرا امکلثوم کبری سالها پیش از حادثه کربلا از دنیا رفته بود.(شهیدی، زندگانی علی ابن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص۵۶.)}}، امام سجاد(ع) نیز خطبهای در سرزنش مردم این شهر ایراد کرد.<ref>شهیدی، زندگانی علی ابن الحسین(ع)، ۱۳۸۵ش، ص۵۶.</ref> | ||
مهمترین مطالب این خطبه عبارت است از: | مهمترین مطالب این خطبه عبارت است از: | ||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
همه گفتند یابن رسول الله ما فرمانبرداریم و پیمان تو را نگاهداریم، دل به جانب تو داریم و هوای تو در خاطر ماست، خدای تو را رحمت فرستد! فرمان خویش بفرمای که ما جنگ کنیم با هر که جنگ تو خواهد و آشتی کنیم با هر کس تو با او صلح کنی و قصاص خون تو را از آنها که بر تو و ما ستم کردند بخواهیم. | همه گفتند یابن رسول الله ما فرمانبرداریم و پیمان تو را نگاهداریم، دل به جانب تو داریم و هوای تو در خاطر ماست، خدای تو را رحمت فرستد! فرمان خویش بفرمای که ما جنگ کنیم با هر که جنگ تو خواهد و آشتی کنیم با هر کس تو با او صلح کنی و قصاص خون تو را از آنها که بر تو و ما ستم کردند بخواهیم. | ||
علی بن الحسین (ع) فرمود: هیهات. ای بی وفایان مکار! میان شما و شهوات حایل آمد، می خواهید همان اعانت که پدران مرا کردید همان گونه مرا هم اعانت کنید؟ هرگز چنین نخواهد شد.سوگند به پروردگار «راقصات»{{ | علی بن الحسین (ع) فرمود: هیهات. ای بی وفایان مکار! میان شما و شهوات حایل آمد، می خواهید همان اعانت که پدران مرا کردید همان گونه مرا هم اعانت کنید؟ هرگز چنین نخواهد شد.سوگند به پروردگار «راقصات»{{یاد|راقصات، به شترانی گفته میشود که زائران خانه خدا را از مکّه به منی و عرفات میبرند.(بابایی آملی، پیام آوران کربلا، ۱۳۸۴ش، ص۳۹.)}} آن زخم که دیروز از کشتن پدرم و اهل بیت وی بر دل من رسید هنوز بهتر نشده و التیام نیافته است، و هنوز داغ پیغمبر (ص) فراموش نگشته و داغ پدرم و فرزندان پدر و جدم موی رخسار مرا سپید کرده است و تلخی آن میان حلقوم و حنجرهی من است و اندوه آن در سینهی من مانده است، و خواهش من این است نه با ما باشید و نه بر ما! | ||
آنگاه فرمود: | آنگاه فرمود: |
ویرایش