زین العابدین: تفاوت میان نسخه‌ها

در [[کشف الغمة فی معرفة الائمة (کتاب)|کتاب کَشْفُ الغُمَّه]] بدون ذکر سند، درباره ملقب‌شدن امام چهارم به «زین العابدین» آمده است که شبی در [[محراب]] عبادت به [[تهجد|تَهَجُّد]] مشغول بود، صدایی را شنید که سه مرتبه او را ندا کرد: «أنْتَ زَینُ الْعابدین؛ تویی زینت عبادت‌کنندگان»، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت.<ref>اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.</ref> {{یادداشت| بر اساس این گزارش حضرت در محرابِ عبادت به تَهَجُّد مشغول بود، که شیطان در صورت مار بزرگی برای او متمثل شد تا او را از عبادتش مشغول سازد ولی حضرت به او توجهی نکرد پس به سمت انگشت ابهام پای (انگشت شصت) او را در دهان گرفت، باز به او توجهی نکرد شیطان با گزیدن، حضرت را متألم و دردمند ساخت اما او نمازش را قطع نکرد و چون نمازش به پایان رسید، خداوند حقیقت را برایش آشکار نمود و دانست که او شیطان است او را لطمه زد و فرمود که دور شو‌ ای ملعون!! و برای تمام کردن اذکارش ایستاد در این هنگام صدایی را شنید ولی گوینده آن را نمی‌دید که سه مرتبه تکرار می‌کرد: «انت زین‌العابدین حقاً» ، تو حقیقتاً زینت عبادت‌کنندگان هستی، پس از این در میان مردم به این لقب مشهور گشت. (اربلی، کشف الغمة، ۱۴۲۱ق، ج۲، ص۶۱۹.)}}