سوره یوسف: تفاوت میان نسخه‌ها

[[علامه طباطبایی]] در [[تفسیر المیزان]] هدف اصلی سوره یوسف را با توجه آیات آغازین و پایانی سوره تبیین چگونگی [[ولایت]] خداوند نسبت به  انسان‌های [[اخلاص|بااخلاص]] دانسته <ref>طباطبایی، المیزان، ج۱۱،ص۷۴</ref>{{یادداشت| وقد استخرج تعالى ببيانه ما هو الغرض العالي منها وهو طور ولاية الله لعباده المُخلَصين كما هو اللائح من مفتتح السورة ومختتمها  }} و معتقد است کسی که ایمانش را برای [[خدا]] خالص کند؛ خداوند او را به بهترین وجه تربیت و به حریم قُرب خویش وارد می‌کند و او را برای خویش بر می‌گزیند و به حیاتی الهی زنده‌اش می‌سازد و در سخت‌ترین شرایط زندگی که همه اسباب ظاهری در پی هلاکت او باشند، او را به اوج عزت خواهد رساند.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۰ق، ج۱۱، ص۷۳.</ref>  

صبر جمیل را در روایات صبری دانسته شده که انسان از مشکلات وسختی هایی که برایش پیش آمده به مردم شکایت نکند. <ref>کلینی، کافی، ج۲، ص۹۳.</ref>{{یادداشت| عَنْ جَابِرٍ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِي جَعْفَرٍ ع يَرْحَمُكَ اللَّهُ مَا الصَّبْرُ الْجَمِيلُ قَالَ ذَلِكَ صَبْرٌ لَيْسَ فِيهِ شَكْوَى إِلَى النَّاسِ.}} [[محمدمحسن فیض کاشانی|فیض کاشانی]] در [[المحجة البیضاء فی تهذیب الاحیاء (کتاب)|المحجه]] نقل کرده که صبر جمیل آن است که مصیبت زده را  چون  در اظهار حزن واندوه ملانند دیگران است نمی توان شناخت یعنی به گونه ای نیست که با بی تابی وجزع و فزع انگشت نما شده باشد و دردمندی و رنجور شدن و گریان بودنش او را از مرز صبر و شکیبایی خارج نسازد .<ref>فیض کاشانیی، المحجة البیضاء، ج۷، ص۱۲۹ .

این فراز از آیه به این جهت اهمیت دارد که به یکی از مراتب نفس آدمی که [[نفس اماره]]  است اشاره دارد و حتی یوسف که به تصریح قرآن از [[اخلاص| مُخلَصین]] است{{یادداشت|إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ سوره یوسف آیه۲۴ /واژه اخلاص در قرآن به ‌کار نرفته؛ ولی مشتقّات خلوص ۳۱ بار در قرآن آمده که بیشتر آن‌ها به موضوع اخلاص مربوط است. از این موارد، ۲۲ مورد از باب افعال و ۱۲ آیه مربوط به «مُخلِصین» (کسانی‌که دین خود را برای خدا خالص کرده‌اند) بوده، و ۱۰ آیه مربوط به مُخلَصین( کسانی که تمام وجودشان را برای خدا خالص کرد ه اند ) می‌باشد. }}اگر ادعا می‌کند که توانسته در صحنه گناه و پشت درب‌های بسته در کاخ عزیز مصر از گناه خوداری کند و اعلام می‌کند که (أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ ترجمه: من هرگز در نهانی به او(عزیزمصر) خیانت نکردم ) برای  این که در این ادعایش احساس استقلال و خودباوری باطل نباشد، بلافاصله در جمله بعد می‌گوید: 'وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي ۚ إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ تا اعلام کند که ادعایش مبنی بر خیانت نکردنش در کاخ عزیز مصر برای خودستایی و تعریف از خود نبوده؛ بلکه برای این بوده که بفهماند رحمت الهی شامل حالش شده (و البته هیچ اجباری از سوی خداوند متعال برای انجام کارهای نیک نسبت به انسان وجود ندارد) خلاصه سخن این که هم انجام کارهای نیک و حسنات در پرتو رحمت الهی است و هم دوری از گناه و خیانت نکردن در کاخ به عزیز مصر.<ref>طباطبایی، المیزان، ۱۳۹۱ق. موسسه اعلمی بیروت، ج۱۷ ص۱۹۸   

در برخی [[روایات]] آموزش و خواندن سوره یوسف برای زنان نهی شده است؛<ref>عروسى حويزى، تفسیر نورالثقلین، ۱۴۱۵ق، ج۲، ص۴۰۸.</ref> در [[تفسیر نمونه]] درباره این روایات، آمده است: قرآن داستان را با کمال عفتِ بیان، نقل کرده تا این شبهه برای برخی پیش نیاید و این روایات قابل اعتماد نیست و حتی گفته شده در مقابل، روایاتی{{یادداشت|عن النبي صلى الله عليه و آله انه قال: علموا أرقاءكم‌سورة يوسف فانه أيما مسلم قرأها و عَلّمها أهلَه و ما ملكت يمينه هَوّن الله تعالى عليه سكرات الموت و أعطاه الدرجة ترجمه: به بردگان خود سوره یوسف را یاد بدهید زیرا هر مسلمانى كه این سوره را بخواند و به خانواده و كنیزكان خود یاد بدهد،خداوند سکرات مرگ را به او آسان مى كند و به او درجه و مقامی عطا می کند ( در برخی روایات است که  به او قدرتى مى دهد كه به برادر مسلمان خود حسد نورزد. حویزی، تفسير نور الثقلين، ج۲، ص۴۰۸ }} وجود دارد که آموزش این سوره را به خانواده‌ها تشویق کرده‌اند.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۱ش، ج۹، ص۲۹۷.</ref>