عمر بن سعد: تفاوت میان نسخه‌ها

[[خوارزمی]] به نقل از [[ابن اعثم کوفی]]{{یادداشت|در تاریخ موجود ابن اعثم این موضوع وجود ندارد، گویا نسخه‌ای که در اختیار خوارزمی بوده با نسخه‌های موجود اختلاف داشته است}} می‌گوید هنگامی که حسین بن علی(ع) به علت خودداری از [[بیعت]] با [[یزید بن معاویه]] از [[مدینه]] مهاجرت کرد و به [[مکه]] پناه برد، عمر بن سعد، امیر (یا شاید [[امیر الحاج]]) مکه بود و چون تمایل و استقبال حجاج [[کعبه|خانه خدا]] را از حسین(ع) مشاهده کرد به مدینه رفت و برای یزید نامه نوشت و او را از آمدن حسین(ع) به مکه آگاه ساخت.<ref>خوارزمی،  مقتل الحسین، ۱۹۵۷م، ج۱، ص۱۹۰.</ref>

پس از آمدن [[عبیدالله بن زیاد]] به کوفه، ابن سعد که به حکومت [[ری]] و دَسْتبی (معرب دشتپی، دشتی پهناور میان ری و [[همدان]] که بعدها به [[قزوین]] ملحق گردید)<ref>ابن فقیه، مختصر البلدان، ص۲۸۲-۲۸۳.</ref> منصوب و به سرکوبی شورش [[دیلمیان]] مأمور شده بود<ref>ابن فقیه، مختصر البلدان، ص۲۵۳.</ref> با ۴ هزار سپاهی در بیرون کوفه اردو زده و آماده حرکت به سوی ری بود، اما خبر حرکت امام حسین(ع) به سوی کوفه، عبیدالله بن زیاد را واداشت تا ابن سعد را برای مقابله با امام بفرستد. وی ابتدا از این کار سرباز زد، اما وقتی عبیدالله بن زیاد او را تهدید کرد که یا باید به مقابله با حسین(ع) برود و یا فرمان حکومت ری{{یادداشت| جز حکومت ری به حکومت گرگان نیز اشاره شده است وامام (ع) نیز روز عاشورا به عمربن سعد فرمود که ابن زیاد ناپاک زاده حکومت ری و گرگان را به تو نخواهد داد. خوارزمی، مقتل الحسین علیه السلام،۱۴۲۳ق، ج۲، ص۱۰.}} را پس دهد، ابن سعد مأموریت جدید را پذیرفت و با سپاهیان تحت امر خود<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۷۷م، ج۳، ص۱۷۶-۱۷۷.</ref> به سوی کربلا حرکت کرد.در باره تحیر و تصمیم نهایی عمربن سعد گزارش‌هایی د ر منابع تاریخی ثبت است  واشعاری را منسوب به او دانسته‌اند{{شعر}}{{ب|والله ما أدري وإني لحائر | أفكّر في أمري على خطرين}}

و اگر دروغ گفته باشند ما با دنیا به پیروزی بزرگی رسیده­‌ایم و سلطنتی که همواره در پرتوش کامیابیم. <ref>شعرانی، دمع السجوم، ترجمه نفس المهموم، ۱۳۷۴ق، ص۱۱۰</ref> نزدیک به این مضامین را نیز عمربن سعد در قالب چند بیت شعر در پاسخ بریر بن خضیر همدانی{{یادداشت| شعرانی در دمع السجوم بریر ثبت کرده ولی در نفس المهموم مانند کشف الغمه ،یزید بن حصین همدانی ثبت شده است}} گفته بود. بریر از امام خواسته بود که در باره استفاده سپاه امام از آب فرات با عمربن سعد صحبت کند ولی وقتی جواب عمربن سعد را درقالب اشعاری شنید نزد امام بازگشت وگفت عمربن سعد راضی شد که تو را به ولایت ری بفروشد. {{یادداشت|فقال للحسين (عليه السلام): يا ابن رسول الله إن عمر بن سعد قد رضي أن يقتلك بولاية الري‌ . }} <ref> المحدث الإربلي، كشف الغمة في معرفة الأئمة، ج۱، ص۵۸۹؛ خوارزمی، مقتل الحسین،۱۳۸۱ش، ج۱، ص۳۵۲؛ القمي، الشيخ عباس، نفس المهموم في مصيبة سيدنا الحسين المظلوم، ج۱، ص۱۹۷.</ref>