بابیه: تفاوت میان نسخه‌ها

{{یادداشت| نامه حاجی میرزا آقاسی به علما در کتابخانه شماره ۱ مجلس شورای اسلامی موجود است.(سجادی، صادق، «بابیه»، در دانشنامه بزرگ اسلامی، ج۱۱، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۴۲۸۴.)}}، اما به درخواست وزیر مختار روس، کینیاز دالگورکی - که از بروز آشوب در قفقاز بیم داشت - علی محمد را به قلعه چهریق در حدود ارومیه بردند.<ref>ایوانف، ص۲۱۲-۲۱۳، به نقل از: سجادی، «بابیه»، ص۴۲۸۴.</ref>

از گزارشی که ناصرالدین میرزای ولیعهد در این باره به محمدشاه نوشته پیداست که علی محمد به رغم تکرار ادعای خود از پاسخ فروماند و در آخر هم خود را [[مسلمان]] و [[توحید|موحد]] و اهل ولایت [[ائمه(ع)|ائمه]] خواند و [[توبه]] کرد و طلب بخشایش نمود.<ref>هدایت، روضة الصفای ناصری، ۱۳۳۹ش، ص۳۱۰-۳۱۲؛ اعتضادالسلطنه، فتنة باب، ۱۳۵۱ش، ص۱۵-۱۷، ۲۰، ۲۳ ؛ آیتی، کشف الحیل، ۱۳۲۶ش، ج۲، ص۶۳؛ جمعی از نویسندگان، «بحثی در توبه‌نامه علی‌محمد باب»، ص۲۶۸-۲۷۱.</ref> {{یادداشت| اصل توبه نامه که براون آن را چاپ کرده، در کتابخانه شماره ۱ مجلس شورا موجود است.(جمعی از نویسندگان، «بحثی در توبه‌نامه علی‌محمد باب»، در کتاب بهائیت آنگونه که هست، تهران، موسسه فرهنگی مطبوعاتی، ۱۳۸۷ش، ص۲۶۸-۲۷۱.)}}

آشوب‌های پیروان باب و بیم دولت از گسترش آن سبب شد تا به دستور دولت، باب را از چهریق به تبریز بردند و همراه یکی از یارانش به نام محمدعلی زنوزی در ۲۸ شعبان ۱۲۶۶ اعدام کردند.<ref>هدایت، روضة الصفای ناصری، ۱۳۳۹ش، ص۴۲۸-۴۳۳،۴۵۶-۴۵۷؛ اعتضادالسلطنه، فتنة باب، ۱۳۵۱ش، ص۳۳-۷۳؛ جانی کاشانی، نقطة الکاف، ۱۳۲۸ق، ص۱۵۵-۱۷۴، ص۲۴۱-۲۴۳؛ کاشانی، رجوم الشیاطین، ۱۳۲۲ق، ص۵۶-۵۸.</ref>در برخی از منابع آمده است که باب را پیش از قتل در مجلسی حاضر کردند و وقتی ادعای خود را تکرار کرد، حکم به قتلش دادند.<ref>جانی کاشانی، نقطة الکاف، ۱۳۲۸ق، ص۲۴۵-۲۴۹.</ref> نویسنده‌ای بابی بر آن است که حکم قتل علی محمد را [[امیرکبیر]]، بدون اجازه و خواست شاه صادر کرد.{{یادداشت| متن فتوای علما در اعدام باب نیز در کتابخانه شماره ۱ مجلس شورا موجود است.(سجادی، صادق، «بابیه»، در دانشنامه بزرگ اسلامی، ج۱۱، بی‌جا، بی‌نا، بی‌تا، ص۴۲۸۴.)}}