میثم تمار: تفاوت میان نسخه‌ها

'''پاسخ''': در آن روزگار، به‌دار کشیدن این گونه نبود که حلقه طناب را به دور گردن شخص محکوم به اعدام بیندازند بلکه آن را دور سینه می‌انداختند تا از کتف‌هایش آویزان شود و آن قدر بماند تا از گرسنگی و تشنگی تلف شود.<ref>[https://www.mashreghnews.ir/news/16880/ميثم-تمار-را-چگونه-کشتند میثم تمار را چگونه کشتند؟]، سایت مشرق‌نیوز.</ref>{{یادداشت|امروزه معروف است که کسی را که به دار می‌زنند، او را آویزان می‌کنند، بدین گونه که طنابی بر گردنش می‌اندازند و بالا می‌برند؛ او فوراً خفه می‌شود و جان می‌دهد. امّا در سابق کسی را که به دار می‌زدند، بدن او را بر روی تخته چوبی به شکل صلیب می‌کوبیدند یا می‌بستند؛ یعنی قامت او را بر روی چوبی عمودی و دست‌هایش را گشاده و بر روی تخته چوبی افقی می‌کوبیدند، و بعداً این تخته چوب را در جای بلندی همچون درخت یا تیر یا ساختمانی نگه می‌داشتند، تا کم‌کم بواسطه گرسنگی و تشنگی یا بواسطه خون رفتن از مواضع میخ‌کوب، شخص دار کشیده‌شده جان بدهد، و چه بسا دو سه روز طول می‌کشید. و أحیاناً در موقع به دار بودن، حربه‌ای به او اضافه می‌زدند همچون میثم تمّار، تا زجرکش شود و زودتر جان بسپارد. [[سید محمدحسین حسینی تهرانی|علامه طهرانی]]، نور ملکوت قرآن، ج۳، ص۳۹۳.http://www.maarefislam.com/fa/doreholomvamaarefislam/bookscontent/noormalakout/noor3/noor3.20.htm#_Toc70241708}}