Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸
ویرایش
محمد بن یعقوب کلینی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'
جز (جایگزینی متن - '== پانویس ==↵{{پانویس2}}' به '== پانویس == {{پانوشت}} == یادداشت == {{یادداشت‌ها}}') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|') برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی در حدود سال [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]] در روستای [[کلین|كُلَین]] از توابع [[ری]] متولد شد.{{ | محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی رازی در حدود سال [[سال ۲۵۵ هجری قمری|۲۵۵ق]] در روستای [[کلین|كُلَین]] از توابع [[ری]] متولد شد.{{یاد|بحرالعلوم احتمال داده که کلینی بخشی از حیات امام حسن عسکری(ع) را درک کرده است. ر.ک به: بحرالعلوم، الفوائد الرجالیه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۳۳۶. ولی آیت الله خویی معتقد است ولادت او پس از شهادت امام عسکری(ع) و در زمان امام زمان(عج) بوده است.خویی، معجم رجال الحدیث، ۱۴۱۳ق، ج۱۹، ص۵۸}} پدرش [[یعقوب بن اسحاق]]، از علمای عصر خویش بود و در دوره [[غیبت صغری]] زندگی می‌کرد.<ref>قمی، سفینة البحار، ج۲، ص۴۹۵</ref> ابوالحسن علی بن محمد معروف به «[[علان رازی]]» دایی کلینی است و [[محمد بن عقیل کلینی]]، احمد بن محمد و محمد بن احمد همگی از خاندان کلینی و از علما و بزرگان شیعه به شمار می‌روند.<ref>خوانساری، روضات الجنات، ج۶، ص۱۰۸</ref> | ||
محمد بن یعقوب کلینی در [[ری]] که مرکز برخورد آرا و اندیشه‌های فرق [[اسماعیلیه|اسماعیلی]]، [[حنفیه]]، [[مذهب شافعی|شافعی]] و [[امامیه]] بود،{{مدرک}} در کنار تحصیل علم و آشنایی با اندیشه‌های دیگر مذاهب، تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد.{{مدرک}} او در محضر ابوالحسن [[محمد بن اسدی کوفی]] [[حدیث]] آموخت.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۱۷۹</ref> وی سپس برای تکمیل علم حدیث راهی [[قم]] شد و با محدثانی که از [[امام عسکری(ع)]] یا [[امام هادی(ع)]] بدون واسطه حدیث شنیده بودند ملاقات کرد{{مدرک}} و از محضر استادان بزرگی بهره برد.{{مدرک}} کلینی در سال ۳۲۷ق (دو سال پیش از وفاتش) عازم بغداد شد. بغداد در آن زمان یکی از مراکز بزرگ علمی بود.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۲۶۴ - ۲۶۷</ref> | محمد بن یعقوب کلینی در [[ری]] که مرکز برخورد آرا و اندیشه‌های فرق [[اسماعیلیه|اسماعیلی]]، [[حنفیه]]، [[مذهب شافعی|شافعی]] و [[امامیه]] بود،{{مدرک}} در کنار تحصیل علم و آشنایی با اندیشه‌های دیگر مذاهب، تصمیم گرفت که به نوشتن احادیث بپردازد.{{مدرک}} او در محضر ابوالحسن [[محمد بن اسدی کوفی]] [[حدیث]] آموخت.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۱۷۹</ref> وی سپس برای تکمیل علم حدیث راهی [[قم]] شد و با محدثانی که از [[امام عسکری(ع)]] یا [[امام هادی(ع)]] بدون واسطه حدیث شنیده بودند ملاقات کرد{{مدرک}} و از محضر استادان بزرگی بهره برد.{{مدرک}} کلینی در سال ۳۲۷ق (دو سال پیش از وفاتش) عازم بغداد شد. بغداد در آن زمان یکی از مراکز بزرگ علمی بود.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۲۶۴ - ۲۶۷</ref> | ||
| خط ۵۹: | خط ۵۹: | ||
== مقام شخصیتی و علمی == | == مقام شخصیتی و علمی == | ||
کتب رجالی و شرح حال‌نویسانی که به زندگانی کلینی پرداخته‌اند از وی با عناوین ابوجعفر، محمد بن یعقوب، ابن اسحاق، ثقة الاسلام، رازی، بغدادی، سِلسِلی{{ | کتب رجالی و شرح حال‌نویسانی که به زندگانی کلینی پرداخته‌اند از وی با عناوین ابوجعفر، محمد بن یعقوب، ابن اسحاق، ثقة الاسلام، رازی، بغدادی، سِلسِلی{{یاد|سلسلی را از آن جهت به وی نسبت می‌دهند که وی در «درب السلسله» واقع در باب کوفه شهر بغداد سکنی گزید. مرتضی زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۱۸، ص۴۸۲}} نام برده‌اند.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۱۲۴ و ۱۲۵</ref> | ||
آن چه در بیان جایگاه شخصیتی و علمی کلینی در کتب [[تراجم]] و تاریخ آمده است همگان از موافق و مخالف، از فضل و عظمت منزلت وی یاد کرده‌اند.<ref>بحرالعلوم، الفوائد الرجالیه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۳۲۵</ref> با توجه به شهرت و آوازه کلینی، [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] در [[فتوا|فتاوا]] به او روی آوردند و وی را به «ثقه الاسلام» ملقب ساختند.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۲۶۴ - ۲۶۷</ref> به سبب تقوا، علم و فضیلت او، مردم در رفع مشکلات دینی و گرفتن فتوا به وی مراجعه می‌کردند.<ref>مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۷۹</ref> | آن چه در بیان جایگاه شخصیتی و علمی کلینی در کتب [[تراجم]] و تاریخ آمده است همگان از موافق و مخالف، از فضل و عظمت منزلت وی یاد کرده‌اند.<ref>بحرالعلوم، الفوائد الرجالیه، ۱۳۶۳ش، ج۳، ص۳۲۵</ref> با توجه به شهرت و آوازه کلینی، [[شیعه]] و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] در [[فتوا|فتاوا]] به او روی آوردند و وی را به «ثقه الاسلام» ملقب ساختند.<ref>غفار، الکلینی و الکافی، ۱۴۱۶ق، ص۲۶۴ - ۲۶۷</ref> به سبب تقوا، علم و فضیلت او، مردم در رفع مشکلات دینی و گرفتن فتوا به وی مراجعه می‌کردند.<ref>مدرس، ریحانة الادب، ۱۳۶۹ش، ج۵، ص۷۹</ref> | ||