پرش به محتوا

ولایت امام علی(ع): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|'
جز (جایگزینی متن - '{{یادداشت|' به '{{یاد|')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۰: خط ۲۰:


==ارتباط با امامت==
==ارتباط با امامت==
برخی از عالمان شیعه ولایت و امامت را به یک معنا دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۴۳؛ جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> [[شیخ مفید]] نیز مولا و ولیّ در [[حدیث غدیر]] را به امام معنا کرده است.<ref>شیخ مفید، رسالة فی معنی المولی، نسخه خطی، به نقل از: جمعی از نویسندگان، امامت پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> بسیاری از محققان و نویسندگان معاصر<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۱۲۸، ۱۴۸؛ حسینی تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۲،‌ ص۲۰۶ و ج۵، ص۲۰۰ و ج۷، ص۲۷۸؛ جمعی از دانشمندان، امامت و ولایت در قرآن، ۱۳۹۷ش، ص۱۳، ۴۹، ۹۲و۹۳، ۱۶۱، ۱۸۷.</ref> همچون [[سید مرتضی عسکری|علامه عسکری]] در کتاب «ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)»{{یادداشت|این کتاب در پاسخ به اینکه چرا نام و امامت علی(ع)‌ در قرآن نیست،‌ نگارش شده است.(عسکری، ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)، ۱۳۸۹ش، ص۱۳-۱۸ و۳۳و۳۴.)}} و [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه و مفسر قرآن، در کتاب «آیات ولایت در قرآن»،{{یادداشت|این کتاب دارای سه فصل با این عناوین است: آیات خلافت و زعامت مسلمین، آیات فضائل اهل بیت(ع) و آیات فضائل مخصوص حضرت علی(ع).(مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹) در فصل اول، آیات دلالت‌کننده بر خلافت و جانشینی (امامت) امام علی(ع) مطرح و بررسی شده‌اند.(برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۲۵، ۳۰، ۲۸۱ و ۲۹۹.)}} نیز برخی از عالمان، ولایت و امامت را به یک معنا استعمال کرده‌اند و میان آنها فرقی نگذاشته‌اند، اما [[مرتضی مطهری]]،<ref>مطهری، امامت و رهبری، ۱۳۸۰ش، ص۵۵.</ref> ولایت را بالاترین مرتبه و درجه امامت و برخی<ref>جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۱۷۷.</ref> آن را مهمترین بُعد [[نبوت]] و امامت دانسته‌اند.
برخی از عالمان شیعه ولایت و امامت را به یک معنا دانسته‌اند.<ref>برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، پیام قرآن، ۱۳۸۶ش، ج۹، ص۴۳؛ جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> [[شیخ مفید]] نیز مولا و ولیّ در [[حدیث غدیر]] را به امام معنا کرده است.<ref>شیخ مفید، رسالة فی معنی المولی، نسخه خطی، به نقل از: جمعی از نویسندگان، امامت پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۴۸.</ref> بسیاری از محققان و نویسندگان معاصر<ref>برای نمونه نگاه کنید به سبحانی، منشور جاوید، ۱۳۸۳ش، ج۸، ص۱۲۸، ۱۴۸؛ حسینی تهرانی، امام‌شناسی، ۱۴۲۶ق، ج۲،‌ ص۲۰۶ و ج۵، ص۲۰۰ و ج۷، ص۲۷۸؛ جمعی از دانشمندان، امامت و ولایت در قرآن، ۱۳۹۷ش، ص۱۳، ۴۹، ۹۲و۹۳، ۱۶۱، ۱۸۷.</ref> همچون [[سید مرتضی عسکری|علامه عسکری]] در کتاب «ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)»{{یاد|این کتاب در پاسخ به اینکه چرا نام و امامت علی(ع)‌ در قرآن نیست،‌ نگارش شده است.(عسکری، ولایت علی در قرآن کریم و سنت پیامبر(ص)، ۱۳۸۹ش، ص۱۳-۱۸ و۳۳و۳۴.)}} و [[ناصر مکارم شیرازی]]، مرجع تقلید شیعه و مفسر قرآن، در کتاب «آیات ولایت در قرآن»،{{یاد|این کتاب دارای سه فصل با این عناوین است: آیات خلافت و زعامت مسلمین، آیات فضائل اهل بیت(ع) و آیات فضائل مخصوص حضرت علی(ع).(مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۱۹) در فصل اول، آیات دلالت‌کننده بر خلافت و جانشینی (امامت) امام علی(ع) مطرح و بررسی شده‌اند.(برای نمونه نگاه کنید به مکارم شیرازی، آیات ولایت در قرآن، ۱۳۸۶ش، ص۲۵، ۳۰، ۲۸۱ و ۲۹۹.)}} نیز برخی از عالمان، ولایت و امامت را به یک معنا استعمال کرده‌اند و میان آنها فرقی نگذاشته‌اند، اما [[مرتضی مطهری]]،<ref>مطهری، امامت و رهبری، ۱۳۸۰ش، ص۵۵.</ref> ولایت را بالاترین مرتبه و درجه امامت و برخی<ref>جمعی از نویسندگان، امامت‌پژوهی، ‌۱۳۸۱ش، ص۱۷۷.</ref> آن را مهمترین بُعد [[نبوت]] و امامت دانسته‌اند.


بیشتر [[کلام امامیه|متکلمان شیعه]] و سنی با اندک اختلافی امامت را اینگونه تعریف کرده‌اند: «الامامةُ ریاسة عامّة فی امور الدّین و الدّنیا نیابةً [أو خلافةً] عن النبی (ص)؛ امامت، ریاست عام در امور دینی و دنیایی به‌نیابت و جانشینی از پیامبر(ص) است».<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۳۹؛ علامه حلی، الباب الحادی عشر، ۱۳۶۵ش، ص۳۹؛ فیاض لاهیجی،‌ گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۴۶۱و۴۶۲؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۳۲؛ جرجانی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ق، ج۸، ص۳۴۵.</ref>
بیشتر [[کلام امامیه|متکلمان شیعه]] و سنی با اندک اختلافی امامت را اینگونه تعریف کرده‌اند: «الامامةُ ریاسة عامّة فی امور الدّین و الدّنیا نیابةً [أو خلافةً] عن النبی (ص)؛ امامت، ریاست عام در امور دینی و دنیایی به‌نیابت و جانشینی از پیامبر(ص) است».<ref>برای نمونه نگاه کنید به مفید، النکت الاعتقادیه، ۱۴۱۳ق، ص۳۹؛ علامه حلی، الباب الحادی عشر، ۱۳۶۵ش، ص۳۹؛ فیاض لاهیجی،‌ گوهر مراد، ۱۳۸۳ش، ص۴۶۱و۴۶۲؛ تفتازانی، شرح المقاصد، ۱۴۰۹ق، ج۵، ص۲۳۲؛ جرجانی، شرح المواقف، ۱۳۲۵ق، ج۸، ص۳۴۵.</ref>
خط ۵۵: خط ۵۵:
* '''جواز عبور از صراط''':<ref>نگاه کنید به حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۱۶۲؛ خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۱ق، ص۷۲.</ref> در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است: «إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ وَ نُصِبَ الصِّرَاطُ عَلَی ظَهْرَانَی جَهَنَّمَ فَلَا یَجُوزُهَا وَ یَقْطَعُهَا إِلَّا مَنْ کَانَ مَعَهُ جَوَازٌ بِوَلَایَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع؛ هنگامی که قیامت برپا شود و پل صراط بر جهنم نصب شود، کسی از آن نمی‌گذرد و آن را پشت سر نمی‌گذارد، مگر آنکه جواز ولایت علی بن ابی‌طالب(ع) را همراه داشته باشد».<ref>طبری آملی، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ۱۳۸۳ق، ص۲۰۰.</ref>
* '''جواز عبور از صراط''':<ref>نگاه کنید به حسکانی، شواهد التنزیل، ۱۴۱۱ق، ج۲، ص۱۶۲؛ خوارزمی، المناقب، ۱۴۱۱ق، ص۷۲.</ref> در حدیثی از پیامبر(ص) آمده است: «إِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ وَ نُصِبَ الصِّرَاطُ عَلَی ظَهْرَانَی جَهَنَّمَ فَلَا یَجُوزُهَا وَ یَقْطَعُهَا إِلَّا مَنْ کَانَ مَعَهُ جَوَازٌ بِوَلَایَةِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع؛ هنگامی که قیامت برپا شود و پل صراط بر جهنم نصب شود، کسی از آن نمی‌گذرد و آن را پشت سر نمی‌گذارد، مگر آنکه جواز ولایت علی بن ابی‌طالب(ع) را همراه داشته باشد».<ref>طبری آملی، بشارة المصطفى لشيعة المرتضى، ۱۳۸۳ق، ص۲۰۰.</ref>
* '''موجب رستگاری و آمرزش''':‌ در روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]، خوشی، رستگاری، کرامت، مغفرت، عافیت، آسایش و رضایت در ولایت امام علی(ع) دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۱۰، ح۷.</ref>
* '''موجب رستگاری و آمرزش''':‌ در روایتی از [[امام محمد باقر علیه‌السلام|امام باقر(ع)]]، خوشی، رستگاری، کرامت، مغفرت، عافیت، آسایش و رضایت در ولایت امام علی(ع) دانسته شده است.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۱۰، ح۷.</ref>
* '''مانند سجده''' [[فرشته|ملائکه]] '''بر''' [[آدم (پیامبر)|آدم]]  [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] در روایتی فرمود: مثال کسانى که ولایت أمیرالمومنین(ع) را در روز غدیر پذیرفتند، مانند فرشتگانی است که آدم را سجده کردند، و مثال کسانى که ولایت أمیرالمومنین (ع) را در [[عید غدیر|روز غدیر]] قبول نکردند مانند [[ابلیس]] است، و در این روز این آیه نازل شد:<ref>سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة،۱۳۷۶ش، ج۲، ص۲۶۲.</ref> {{یادداشت|مَثَلُ الْمُؤْمِنِینَ فِی قَبُولِهِمْ وَلَاءَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ فِی یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ کَمَثَلِ الْمَلَائِکَةِ فِی سُجُودِهِمْ لِآدَمَ وَ مَثَلُ مَنْ أَبَى وَلَایَةَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ فِی یَوْمِ الْغَدِیرِ مَثَلُ إِبْلِیسَ وَ فِی هَذَا الْیَوْمِ أُنْزِلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ‌…}}
* '''مانند سجده''' [[فرشته|ملائکه]] '''بر''' [[آدم (پیامبر)|آدم]]  [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا(ع)]] در روایتی فرمود: مثال کسانى که ولایت أمیرالمومنین(ع) را در روز غدیر پذیرفتند، مانند فرشتگانی است که آدم را سجده کردند، و مثال کسانى که ولایت أمیرالمومنین (ع) را در [[عید غدیر|روز غدیر]] قبول نکردند مانند [[ابلیس]] است، و در این روز این آیه نازل شد:<ref>سید بن طاووس، الإقبال بالأعمال الحسنة،۱۳۷۶ش، ج۲، ص۲۶۲.</ref> {{یاد|مَثَلُ الْمُؤْمِنِینَ فِی قَبُولِهِمْ وَلَاءَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ فِی یَوْمِ غَدِیرِ خُمٍّ کَمَثَلِ الْمَلَائِکَةِ فِی سُجُودِهِمْ لِآدَمَ وَ مَثَلُ مَنْ أَبَى وَلَایَةَ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ فِی یَوْمِ الْغَدِیرِ مَثَلُ إِبْلِیسَ وَ فِی هَذَا الْیَوْمِ أُنْزِلَتْ هَذِهِ الْآیَةُ الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ‌…}}


==ولایت، شرط قبولی یا صحت ایمان و اعمال==
==ولایت، شرط قبولی یا صحت ایمان و اعمال==
Image-reviewer، abusefilter، autopatrolled، botadmin، دیوان‌سالاران، eliminator، import، مدیران رابط کاربری، ipblock-exempt، movedable، oversight، patroller، reviewer، rollbacker، مدیران، translationadmin
۹٬۴۳۸

ویرایش