عرفات: تفاوت میان نسخه‌ها

بنابر برخی [[روایات]]، هنگامی که [[جبرئیل]]، [[مناسک حج]] را به [[ابراهیم (پیامبر)|ابراهیم پیامبر]] آموزش داد، در عرفات به او گفت: «أعرَفتَ مناسکَک؟»؛ یعنی «آیا مناسک خود را آموختی؟»، و ابراهیم پاسخ داد: «آری». و بدین جهت، در اشاره به «أعرفتَ» در سؤال جبرئیل، آن منطقه عرفات یا عرفه نامیده شد.<ref>أزرقی، أخبار مکه، ۱۴۱۶ق، ج۱، ص۶۷؛ فاکهی، أخبار مکة، ۱۴۲۴ق، ج۵، ص۹.</ref> برخی منابع، عرفات را محل دیدار و آشنایی‌ [[آدم (پیامبر)|آدم]] و [[حوا]] دانسته‌اند.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵؛ بی‌آزار شیرازی، باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ۱۳۸۰ش، ص۲۴۰.</ref> همچنین عرفات مکانی معرفی شده که مسلمانان در آن به [[گناهان]] خود اعتراف کرده و از [[خداوند]] طلب بخشش می‌کنند.<ref>سخاوی، البلدانیات، ۱۴۲۲ق، ص۲۲۵.</ref>

در [[قرآن کریم]]، در [[آیه]] ۱۹۸ [[سوره بقره]]، هنگام ذکر احکام و آداب [[حج]]، از عرفات نام برده شده است.<ref>«لَیسَ عَلَیکمْ جُناحٌ أَنْ تَبْتَغُوا فَضْلاً مِنْ رَبِّکمْ فَإِذا أَفَضْتُمْ مِنْ عَرَفاتٍ فَاذْکرُوا اللَّهَ عِنْدَ الْمَشْعَرِ الْحَرامِ وَ اذْکرُوهُ کما هَداکمْ وَ إِنْ کنْتُمْ مِنْ قَبْلِهِ لَمِنَ الضَّالِّین: اگر هنگام حج طالب روزی خدا باشید، مرتکب گناهی نشده‌اید، و چون از عرفات بازگشتید خدا را در [[مشعر|مشعر الحرام]] یاد کنید، از آن رو که شما را هدایت کرده، در حالی که پیش از آن گمراه بوده‌اید (سوره بقره، آیه ۱۹۸).</ref>