Automoderated users، confirmed، movedable، templateeditor
۲٬۳۷۶
ویرایش
(←ماهیت تسبیح موجودات: ابرابزار) |
(←ماهیت تسبیح موجودات: ابرابزار) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
* برخی این تسبیح را به تسبیح حالی و دلالی معنا کردهاند، به این معنا که وجود هر موجودی دلالت ذاتی و طبیعی به وجود علت خود دارد. چرا که از جمله آیات آفاقی حق به حساب میآیند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۶، ص۴۸۲ و ج۹، ص۵۱۸؛ فخر الدین رازی، المباحث المشرقیة فی علم الالهیات و الطبیعیات، ۱۴۱۱ق، ج۲۰، ص۳۴۷؛ زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۶۶۹.</ref> | * برخی این تسبیح را به تسبیح حالی و دلالی معنا کردهاند، به این معنا که وجود هر موجودی دلالت ذاتی و طبیعی به وجود علت خود دارد. چرا که از جمله آیات آفاقی حق به حساب میآیند.<ref>طوسی، التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، ج۶، ص۴۸۲ و ج۹، ص۵۱۸؛ فخر الدین رازی، المباحث المشرقیة فی علم الالهیات و الطبیعیات، ۱۴۱۱ق، ج۲۰، ص۳۴۷؛ زمخشری، الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل، ۱۴۰۷ ق، ج۲، ص۶۶۹.</ref> | ||
* برخی بر این باورند که تسبیح یاد شده در آیات، تسبیح قولی و حقیقی است که در انسان به وسیله الفاظ و علائم بوده ولی در سایر موجودات به فراخور وجودشان تحقق مییابد.<ref>نبویان، جستارهایی در فلسفه اسلامی، ۱۳۹۷ش، ج۳، ص۳۶۶-۳۷۵؛ علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۵۴؛ میبدى، كشف الأسرار و عدة الأبرار، ١٣٧١ش، ج۵، ص۵۵۹.</ref> | * برخی بر این باورند که تسبیح یاد شده در آیات، تسبیح قولی و حقیقی است که در انسان به وسیله الفاظ و علائم بوده ولی در سایر موجودات به فراخور وجودشان تحقق مییابد.<ref>نبویان، جستارهایی در فلسفه اسلامی، ۱۳۹۷ش، ج۳، ص۳۶۶-۳۷۵؛ علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ۱۳۷۴ش، ج۱۳، ص۱۵۴؛ میبدى، كشف الأسرار و عدة الأبرار، ١٣٧١ش، ج۵، ص۵۵۹.</ref> | ||
* برخی دیگر از اندیشمندان اسلامی، قائل به ترکیبی از تسبیح حالی و مقالی هستند که هم شامل تسبیح تکوینی شده و هم تسبیح تشریعی را در بر میگیرد.<ref>انوار التنزیل و اسرار التأویل، ج۳، ص۲۵۷.</ref> | |||
==زمان تسبیح== | ==زمان تسبیح== |