Automoderated users، confirmed، templateeditor
۳۱۷
ویرایش
ستون توبه: تفاوت میان نسخه‌ها
تمیزکاری
Khoshnoudi (بحث | مشارکتها) (اصلاح نویسه‌های عربی) |
(تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:Sotonetobe.jpg|بندانگشتی|ستون توبه در مسجدالنبی]] | [[پرونده:Sotonetobe.jpg|بندانگشتی|ستون توبه در مسجدالنبی]] | ||
'''ستون توبه''' (به عربی: اُسطُوانَةُ التَّوْبَة) از ستون‌های [[مسجدالنبی]] است که به سبب توبه [[ابولبابه انصاری|ابولبابه]] و بخشش او از سوی خداوند، فضیلت و جایگاه خاصی دارد. ابولبابه از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] بود که گفته شده است خبر محرمانه‌ای را در اختیار [[بنی‌قریظه|یهودیان بنی‌قریظه]] قرار داد. او پس از این [[گناه]] پشیمان شد و خود را به یکی از ستون‌های مسجدالنبی بست و پس از مدتی توبه او پذیرفته شد. برخی معتقدند [[گناه]] و [[توبه]] ابولبابه در [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] رخ داده است که او از رفتن به | '''ستون توبه''' (به عربی: اُسطُوانَةُ التَّوْبَة) از ستون‌های [[مسجدالنبی]] است که به سبب توبه [[ابولبابه انصاری|ابولبابه]] و بخشش او از سوی خداوند، فضیلت و جایگاه خاصی دارد. ابولبابه از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] بود که گفته شده است خبر محرمانه‌ای را در اختیار [[بنی‌قریظه|یهودیان بنی‌قریظه]] قرار داد. او پس از این [[گناه]] پشیمان شد و خود را به یکی از ستون‌های مسجدالنبی بست و پس از مدتی توبه او پذیرفته شد. برخی معتقدند [[گناه]] و [[توبه]] ابولبابه در [[غزوه تبوک|جنگ تبوک]] رخ داده است که او از رفتن به [[جهاد]] خودداری کرد. ستون توبه به ستون ابولبابه هم مشهور است. این ستون جایگاه ویژه‌ای دارد و اعمالی برای آن برشمرده‌اند که از آن جمله، [[نماز]] و [[استغفار]] زائران در کنار آن است. | ||
== معرفی و ماجرای تاریخی == | == معرفی و ماجرای تاریخی == | ||
در منابع تاریخی چنین آمده که یکی از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] به نام [[ابولبابه انصاری|بشیر بن عبدالمنذر انصاری]] مشهور به ابولبابه پس از ارتکاب [[گناه|گناهی]]، خود را به یکی از ستون‌های [[مسجدالنبی]] بست، و بعد از مدتی [[توبه|توبه‌اش]] پذیرفته گردید. از آن پس این ستون به نام ستون توبه یا ستون ابولبابه مشهور گردید.<ref>مُهری، احسن القصص، ۱۳۹۱ش، ص۴۶۹.</ref> | در منابع تاریخی چنین آمده که یکی از [[صحابه|اصحاب پیامبر(ص)]] به نام [[ابولبابه انصاری|بشیر بن عبدالمنذر انصاری]] مشهور به ابولبابه پس از ارتکاب [[گناه|گناهی]]، خود را به یکی از ستون‌های [[مسجدالنبی]] بست، و بعد از مدتی [[توبه|توبه‌اش]] پذیرفته گردید. از آن پس این ستون به نام ستون توبه یا ستون ابولبابه مشهور گردید.<ref>مُهری، احسن القصص، ۱۳۹۱ش، ص۴۶۹.</ref> | ||
| خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
</ref> | </ref> | ||
== فضیلت و اعمال == | == فضیلت و اعمال == | ||
خواندن دو رکعت نماز نزد ستون توبه و دعای مخصوص و طلب حاجت و استغفار از اعمالی است که در احادیث سفارش شده است.<ref>گلپایگانی، آداب و احکام حج، ۱۴۱۳ق، ۵۵۹ تا ۵۶۱.</ref> به روایتی، پیامبر(ص) بیشترین نوافل خود را در کنار ستون توبه می‌گزارد و پس از نماز صبح در کنار آن می‌نشست و مستضعفان و مستمندان و کسانی که جایگاهی جز مسجد نداشتند، گردش جمع می‌شدند و تا طلوع آفتاب با آنان به گفتگو می‌نشست و آیاتی که در آن شب بر وی نازل شده بود، بر ایشان تلاوت می‌کرد.<ref>شُراب، فرهنگ اعلام جغرافیایی - تاریخی در حدیث و سیره نبوی، ۱۳۸۳ش، ص۴۲.</ref> | خواندن دو رکعت [[نماز]] نزد ستون توبه و دعای مخصوص و طلب حاجت و استغفار از اعمالی است که در [[حدیث|احادیث]] سفارش شده است.<ref>گلپایگانی، آداب و احکام حج، ۱۴۱۳ق، ۵۵۹ تا ۵۶۱.</ref> به روایتی، پیامبر(ص) بیشترین نوافل خود را در کنار ستون توبه می‌گزارد و پس از نماز صبح در کنار آن می‌نشست و مستضعفان و مستمندان و کسانی که جایگاهی جز مسجد نداشتند، گردش جمع می‌شدند و تا طلوع آفتاب با آنان به گفتگو می‌نشست و آیاتی که در آن شب بر وی نازل شده بود، بر ایشان تلاوت می‌کرد.<ref>شُراب، فرهنگ اعلام جغرافیایی - تاریخی در حدیث و سیره نبوی، ۱۳۸۳ش، ص۴۲.</ref> | ||
[[مستحب]] است مسافر برای برآمدن حاجت خود در مسجدالنبی اعتکاف کند؛ بدین صورت که سه روز؛ روزهای چهارشنبه، پنج‌شنبه و جمعه روزه بگیرد و شب و روز چهارشنبه نزد ستون توبه و شب و روز پنج‌شنبه کنار ستون، مقابل ستون توبه از طرف مقام رسول(ص) و شب و روز جمعه نزد ستونی دیگر از دست راست که نزدیک محراب و محل نماز پیامبر است بماند و نمازهای خود را به جا آورد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه فارسی، ج۴، ص۳۹۰. ۱۳۸۲ش؛ بروجردی، جامع أحادیث الشیعة، ۱۳۷۳ش، ج۱۲، ص۲۷۹.</ref> از [[امام صادق(ع)]] روایت است که مسافر در [[مدینه]] اولین روزش، چهارشنبه را روزه بگیرد و شب چهارشنبه، کنار ستون توبه، نماز بخواند و روز چهارشنبه، کنار آن بنشیند.<ref>محمدی ری‌شهری، حج و عمره در قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۶۰۷.</ref> | [[مستحب]] است مسافر برای برآمدن حاجت خود در مسجدالنبی اعتکاف کند؛ بدین صورت که سه روز؛ روزهای چهارشنبه، پنج‌شنبه و جمعه روزه بگیرد و شب و روز چهارشنبه نزد ستون توبه و شب و روز پنج‌شنبه کنار ستون، مقابل ستون توبه از طرف مقام رسول(ص) و شب و روز جمعه نزد ستونی دیگر از دست راست که نزدیک محراب و محل نماز پیامبر است بماند و نمازهای خود را به جا آورد.<ref>هاشمی شاهرودی، فرهنگ فقه فارسی، ج۴، ص۳۹۰. ۱۳۸۲ش؛ بروجردی، جامع أحادیث الشیعة، ۱۳۷۳ش، ج۱۲، ص۲۷۹.</ref> از [[امام صادق(ع)]] روایت است که مسافر در [[مدینه]] اولین روزش، چهارشنبه را روزه بگیرد و شب چهارشنبه، کنار ستون توبه، نماز بخواند و روز چهارشنبه، کنار آن بنشیند.<ref>محمدی ری‌شهری، حج و عمره در قرآن و حدیث، ۱۳۸۶ش، ص۶۰۷.</ref> | ||