عثمان بن سعید عمری: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از درگذشت عثمان بن سعید، فرزندش محمّد او را غسل داد و در غرب مدینة السلام، در محله معروفی به نام الدرب در بغداد دفن نمود. شیخ طوسی گفته که از زمان ورودش به بغداد در سال ۴۰۸ق تا پس از ۴۳۰ق، قبر عثمان بن سعید را در محل مذکور زیارت می‌کرده است.<ref>طوسی، الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۲.</ref> پیکر عثمان در محله «رصّافه» واقع در شرق بغداد و در منطقه‌ای که به «بازار شورجه» شهرت دارد، دفن شد و امروزه همین مکان به عنوان آرامگاه او معروف است.<ref>ره توشه عتبات عالیات، ص۳۶۷.</ref>

بنا بر آنچه در کتب و منابع رجالی آمده، عثمان بن سعید وکیل سه امام معصوم ([[امام هادی]]، [[امام عسکری]]، [[امام زمان]]) بوده است. با این حال برخی از متون دیگر او را در ۱۱ سالگی خدمتگزار امام جواد هم دانسته‌اند که از اعتماد امام برخوردار بوده و برخی مأموریت‌های مهم به او سپرده می‌شد.<ref>ابن شهرآشوب، المناقب، ۱۳۷۹ق، ج۴، ص۳۸۰.</ref> بعضی از عالمان شیعه، قول اخیر را نپذیرفته و با تکیه بر سن عثمان، غیرقابل قبول دانسته‌اند که از اصحاب امام جواد بوده باشد و این نظر را از اشتباه‌های بزرگان رجال عنوان کرده‌اند.<ref>شوشتری، قاموس الرجال، ۱۴۱۰ق، ج۲، ص۲۴۹.</ref>

عثمان، علاوه بر امام هادی، از اعتماد [[امام حسن عسکری(ع)]] هم برخوردار بود.<ref>طوسی،الغیبه، ۱۴۱۱ق، ص۲۳۱-۲۲۹.</ref> [[شیخ طوسی]] در [[رجال الطوسی|رجال]] خود، عثمان بن سعید را وکیل امام عسکری معرفی کرده است.<ref>طوسی، رجال طوسی، ۱۴۱۵ق، ص۴۰۱.</ref> در روایات مختلفی نقل شده که امام عسکری یک بار او را خطاب قرار داده و عثمان را وکیل خود دانسته، و در جای دیگر، اطرافیان را شاهد می‌گیرد که که عثمان بن سعید وکیل من است. امام او را به عنوان رئیس وکلا معرفی کرد؛ به این معنا که تمام وجوهاتی که شیعیان، توسط وکلا می‌فرستادند، به عثمان می‌رسید و او آنها را به امام می‌رساند.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ۱۴۰۳ق، ج۵۰، ص۳۲۳.</ref>

امام عسکری به نیابت عثمان بن سعید تصریح کرده است. او فرزند خود را به چهل نفر از اصحاب خود نشان داده و به آنها ابلاغ کرده است که در طول [[غیبت امام زمان(عج)|غیبت]] [[امام دوازدهم]]، از عثمان، نماینده او، اطاعت کنند.<ref>طوسی، الغیبه، ص۲۳۲- ۲۳۱، صدوق، کمال الدین، ص۴۳۵.</ref> بنابر روایتی دیگر، حضرت مهدی در مقابل اهل قم، به نیابت عثمان بن سعید اشاره کرد و آنان را به او ارجاع داد.<ref>صدوق، کمال الدین، ۱۳۹۵ق، ج۲، ص۴۷۶.</ref>

{{جعبه نقل قول| عنوان = بخشی از نامه تسلیت|: «پدر تو به سعادت و نیکبختی زندگی کرد و وفات نمود در حالتی که محمود و پسندیده بود. خدا او را رحمت و ملحق کند او را به اولیا و سادات و موالیان او که همیشه در امر ائمّه دین سعی‌کننده بود در آن چیزهایی که موجب تقرّب او بود به سوی خدا و ائمّه دین او، خداوند روی او را‌تر و تازه نماید و لغزش‌های او را ببخشد و جزا و اجر تو را زیاد کند و صبر نیکو در مصیبت او به تو عطا فرماید، تو مصیبت زده شدی و ما نیز مصیبت زده شدیم، و مفارقت پدرت تو را و ما را به وحشت انداخت. پس خداوند او را به رحمت خود مسرور فرماید در منقلب و مثوای او که آرامگاه او است.»|تاریخ بایگانی|| منبع =| تراز = چپ| عرض = ۲۳۰px| رنگ پس‌زمینه =#ffeebb| اندازه خط = ۱۲px| گیومه نقل‌قول =| تراز منبع = چپ}}

عثمان در مدت نیابت، رهبری وکلای نواحی مختلف را بر عهده گرفت و امانات، وجوهات و هدایای مردم را می‌گرفت و برای امام می‌فرستاد. او همچنین دست‌نوشته‌ها و توقیعات حضرت مهدی (ع) در پاسخ به شیعیان را به صاحبان اصلی می‌رساند.<ref>ره توشه عتبات عالیات، ص۳۶۴.</ref>