پرش به محتوا

عبدالرحمان بن عبدالله ارحبی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>Mgolpayegani
جزبدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۶: خط ۵۶:


== نام و نسب ==
== نام و نسب ==
نام وی عبدالرحمن کدری<ref>فرسان الهیجاء ج۲، ص۲۳۴.</ref> و عبدالرحمن بن عبدالله ارْحَبی<ref>تذکرة الخواص، ص۲۲۱. ارشاد، ج۲، صص۳۷ و ۳۹؛ مناقب، ج۳، صص۲۴۱و ۲۶۰؛ رجال طوسی، ص۱۰۳</ref> و عبدالرحمان بن عبید ارحبی آمده است.<ref>اخبار الطوال، ص۲۲۹. روضة الشهداء، ص۲۰۵.</ref>
نام وی عبدالرحمن کدری<ref>فرسان الهیجاء ج۲، ص۲۳۴.</ref> و عبدالرحمن بن عبدالله ارْحَبی<ref>تذکرة الخواص، ص۲۲۱. ارشاد، ج۲، صص۳۷ و ۳۹؛ مناقب، ج۳، صص۲۴۱و ۲۶۰؛ رجال طوسی، ص۱۰۳</ref> و عبدالرحمان بن عبید ارحبی آمده است.<ref>اخبار الطوال، ص۲۲۹. روضة الشهداء، ص۲۰۵.</ref> در [[زیارت ناحیه مقدسه]] با نام عبدالرحمن بن عبدالله بن الکدر الارحبی<ref>علامه مجلسی، بحار الانوار، ج۴۵، صص۷۳</ref> و در [[زیارت رجبیه امام حسین(ع)]] با نام عبدالرحمن بن عبدالله الاذری به او سلام داده شده است.


عبدالرحمان از اعراب [[قبیله بنی همدان]] و فرزند عبدالله الارحبی بود. ارحب یکی از شاخه‌های معروف قبیله شیعی بنی همدان است.<ref>تسمیة من قتل،ش ۹۶. الانساب سمعانی ج۱، ص۱۰۶.</ref>
عبدالرحمان از اعراب [[قبیله بنی همدان]] و فرزند عبدالله الارحبی بود. ارحب یکی از شاخه‌های معروف قبیله شیعی بنی همدان است.<ref>تسمیة من قتل،ش ۹۶. الانساب سمعانی ج۱، ص۱۰۶.</ref>
خط ۶۳: خط ۶۳:
عبدالرحمان از اصحاب امام حسین<ref>رجال الطوسی، ص۱۰۳</ref> و مردی شجاع و دلاور<ref>ابصارالعین، ص۱۳۱؛ تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵.</ref> و فردی صاحب نفوذ در کوفه و از تابعین امام علی (ع) به شمار می‌رفت.<ref>السماوی، پیشین، ص۱۳۱؛ یاران پایدار، ص۹۷.</ref>
عبدالرحمان از اصحاب امام حسین<ref>رجال الطوسی، ص۱۰۳</ref> و مردی شجاع و دلاور<ref>ابصارالعین، ص۱۳۱؛ تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵.</ref> و فردی صاحب نفوذ در کوفه و از تابعین امام علی (ع) به شمار می‌رفت.<ref>السماوی، پیشین، ص۱۳۱؛ یاران پایدار، ص۹۷.</ref>


== سفیر کوفیان برای دعوت امام (ع) ==
== نامه‌رسان کوفیان==
زمانی که مردم کوفه از [[بیعت]] نکردن امام(ع) با [[یزید]] و ورود ایشان به مکه با خبر شدند نامه‌هایی را به سوی امام(ع) گسیل داشتند و در این نامه‌ها از امام(ع) خواسته بودند تا جهت به دست گرفتن رهبری قیام به سوی کوفه حرکت کند.
زمانی که مردم کوفه از [[بیعت]] نکردن امام(ع) با [[یزید]] و ورود ایشان به مکه با خبر شدند نامه‌هایی به سوی امام(ع) گسیل داشتند. عبدالرحمان بن عبدالله و [[قیس بن مسهر]] از جمله فرستادگان مردم کوفه همراه با پنجاه و سه نامه<ref>تاریخ طبری ج۵، ص۳۵۲. </ref>و بنا به قولی ۱۵۳ نامه و بنا به نقل اخبارالطول پنجاه نامه<ref>اخبارالطوال، ص۲۲۹. انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۸.</ref> به سوی امام حسین(ع) بودند؛ مضمون همه این نامه‌ها دعوت از امام(ع) برای رفتن به کوفه بود.
 
عبدالرحمان بن عبدالله و [[قیس بن مسهر]] از جمله فرستادگان مردم کوفه همراه با پنجاه و سه نامه<ref>تاریخ طبری ج۵، ص۳۵۲. </ref>و بنا به قولی ۱۵۳ نامه و بنا به نقل اخبارالطول پنجاه نامه<ref>اخبارالطوال، ص۲۲۹. انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۸.</ref> به سوی امام حسین(ع) بودند؛ که مضمون همه این نامه‌ها دعوت از امام(ع) برای رفتن به کوفه بود.


آنان روز دهم یا به روایتی دوازدهم [[ماه رمضان]] سال ۶۰ قمری وارد مکه شدند<ref>ارشاد، ج۲، ص۳۷؛ مناقب، ج۳، ص۲۴۱</ref> و با دیگر سفیران عراق که برای امام نامه آورده بودند در مکه دیدار نموده و نامه‌ها را به امام(ع) رساندند.<ref>الطبری، پیشین،ص۳۵۲؛ ابن اعثم الکوفی، الفتوح، ج ۵،ص۲۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد،ص۳۷؛ ابوالفداء اسماعیل بن عمر ابن¬کثیر، البدایه و النهایه، ج ۸،ص۱۵۱.</ref>
آنان روز دهم یا به روایتی دوازدهم [[ماه رمضان]] سال ۶۰ قمری وارد مکه شدند<ref>ارشاد، ج۲، ص۳۷؛ مناقب، ج۳، ص۲۴۱</ref> و با دیگر سفیران عراق که برای امام نامه آورده بودند در مکه دیدار نموده و نامه‌ها را به امام(ع) رساندند.<ref>الطبری، پیشین،ص۳۵۲؛ ابن اعثم الکوفی، الفتوح، ج ۵،ص۲۹؛ شیخ مفید؛ الارشاد،ص۳۷؛ ابوالفداء اسماعیل بن عمر ابن¬کثیر، البدایه و النهایه، ج ۸،ص۱۵۱.</ref>
خط ۷۲: خط ۷۰:
ولی بنا به نقلی عبدالرحمان و بیش از ۱۵۰ نفر دیگر از کوفه هر کدام دو یا سه یا چهار نامه به سمت مکه روانه شده و به خدمت امام(ع) رسیدند.<ref>ارشاد، ج۲، ص۳۷؛ مناقب، ج۳، ص۲۴۱</ref>
ولی بنا به نقلی عبدالرحمان و بیش از ۱۵۰ نفر دیگر از کوفه هر کدام دو یا سه یا چهار نامه به سمت مکه روانه شده و به خدمت امام(ع) رسیدند.<ref>ارشاد، ج۲، ص۳۷؛ مناقب، ج۳، ص۲۴۱</ref>


== همراهی مسلم در سفر به کوفه ==
=== همراهی مسلم در سفر به کوفه ===
در پی ارسال نامه‌های فراوان مردم کوفه به امام حسین بن علی (ع)، امام(ع) [[مسلم بن عقیل]] را به همراه قیس بن مسهر صیداوی، عبدالرحمان بن عبدالله و [[عمارة بن عبید سلولی]] به کوفه فرستاد.<ref>الفتوح ج۵، ص۴۸؛ الطبری، پیشین، ص۳۵۴؛ شیخ مفید، پیشین، ص۳۹</ref>
امام حسین در پاسخ به [[نامه‌های کوفیان به امام حسین(ع)|نامه‌های کوفیان]] [[مسلم بن عقیل]] را به همراه قیس بن مسهر صیداوی، عبدالرحمان بن عبدالله و [[عمارة بن عبید سلولی]] به کوفه فرستاد.<ref>الفتوح ج۵، ص۴۸؛ الطبری، پیشین، ص۳۵۴؛ شیخ مفید، پیشین، ص۳۹</ref>
 
== بازگشت مجدد نزد امام (ع) ==
عبدالرحمان بعد از دستگیری و کشته شدن مسلم بن عقیل مخفیانه از کوفه خارج و مجدداً نزد امام (ع) بازگشت و تا [[کربلا]] ملازم رکاب حضرت(ع) بود.<ref>ارشاد، ج۲، ص۳۹؛ تاریخ طبری ج۵، ص۳۵۴؛ انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۹.</ref>
 
== نبرد در روز عاشورا ==
عبدالرحمن [[روز عاشورا]] خدمت امام (ع) رسید و با کسب اجازه از [[سیدالشهدا]] به میدان نبرد رفت.<ref>تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵؛ ابصارالعین، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref> عبدالرحمان در میدان جنگ این [[رجز]] را می‌خواند:
{{شعر}}
{{ب|انی لمن ینکرنی ابن الکدن|انی علی دین حسین و حسن}}{{پایان شعر}}


«به کسی که مرا نمی‌شناسد می‌گویم من پسر کدن هستم و به دین حسین(ع) و [[حسن(ع)]] می‌باشم.»<ref>البلاذری، انساب الاشراف ج۳، ص۴۰۴.</ref>
== حضور در کربلا و شهادت==
عبدالرحمان بعد از دستگیری و کشته شدن مسلم بن عقیل مخفیانه از کوفه خارج شد و به کاروان امام حسین پیوست.<ref>ارشاد، ج۲، ص۳۹؛ تاریخ طبری ج۵، ص۳۵۴؛ انساب الاشراف ج۳، ص۱۵۹.</ref> عبدالرحمن [[روز عاشورا]] خدمت امام (ع) رسید و با اجازه از [[سیدالشهدا]] به میدان رفت.<ref>تنقیح المقال ج۲، ص۱۴۵؛ ابصارالعین، ص۱۳۱-۱۳۲.</ref> او پس از کشته و زخمی کردن چند تن از سپاه کوفه، به [[شهادت]] رسید. وی، جزو شهدای حمله اول، شمرده شده است.<ref>مناقب، ج۳، ص۲۶۰</ref> [[بنی‌اسد]] پیکر او را نیز همراه دیگر [[شهدای کربلا]] در مقبره دسته جمعی به خاک سپردند.
=== رجزخوانی===
عبدالرحمان در میدان جنگ این [[رجز]] را می‌خواند:
{{شعر۲
|انی لمن ینکرنی ابن الکدن|انی علی دین حسین و حسن
|ترجمه= «به کسی که مرا نمی‌شناسد می‌گویم من پسر کدن هستم و به دین حسین(ع) و [[حسن(ع)]] می‌باشم.»<ref>البلاذری، انساب الاشراف ج۳، ص۴۰۴.</ref>
}}


برخی بدون استناد به مأخذی رجز ذیل را به عبدالرحمن نسبت داده‌اند:<ref>ابصارالعین، ص۱۳۲.</ref>
سماوی نیز رجز ذیل را به او نسبت داده است:<ref>ابصارالعین، ص۱۳۲.</ref>
{{شعر}}
{{شعر۲
{{ب|صبراً علی الاسیافِ وَالاسِنَّة|صبراً علیها لدخول الجنّة}}{{پایان شعر}}
|صبراً علی الاسیافِ وَالاسِنَّة|صبراً علیها لدخول الجنّة}}
 
=== شهادت ===
عبدالرحمان در میدان مبارزه و نبرد پس از اندکی مبارزه و کشته و زخمی کردن چند تن از سپاه دشمن، به [[شهادت]] رسید. وی، جزو شهدای حمله اول دشمن، شمرده شده است.<ref>مناقب، ج۳، ص۲۶۰</ref>
 
[[بنی اسد]] پیکر او را نیز همراه دیگر [[شهدای کربلا]] در مقبره دسته جمعی به خاک سپردند.
 
== زیارت ناحیه مقدسه و رجبیه ==
نام عبدالرحمن در [[زیارت ناحیه مقدسه]] ذکر شده است:
:''السلام علی عبدالرحمن بن عبدالله بن الکدر الارحبی''....<ref>علامه محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۴۵، صص۷۳</ref>
و در [[زیارت رجبیه امام حسین(ع)]] آمده است:
:''السلام علی عبدالرحمن بن عبدالله الاذری''.


== پانویس ==
== پانویس ==
خط ۱۱۶: خط ۱۰۲:
*ابی حنیفه احمد بن داود الدینوری، الاخبار الطول، تحقیق عبدالمنعم عامر، ایران، قم، شریف رضی، ۱۳۷۰ش.
*ابی حنیفه احمد بن داود الدینوری، الاخبار الطول، تحقیق عبدالمنعم عامر، ایران، قم، شریف رضی، ۱۳۷۰ش.
{{پایان}}
{{پایان}}
{{فاجعه کربلا}}
{{یاران امام حسین}}
{{یاران امام حسین}}


[[رده:شهدای کربلا]]
[[رده:شهدای کربلا]]
[[رده:اهالی کوفه در قرن1(قمری)]]