کاربر ناشناس
شاه سلطان حسین صفوی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
←تولد
imported>A.atashinsadaf جزبدون خلاصۀ ویرایش |
imported>A.atashinsadaf جز (←تولد) |
||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
'''شاه سلطان حسین صفوى'''(1139ـ1079ق)، آخرین پادشاه [[صفویه|صفوى]] است که تمام منابع بر بخشندگى، مهربانى، ساده‌پوشى، دل‌رحمى و احتراز او از جنگ و خون‌ریزى، راحت‌طلبى و ناكارآمدى سیاسى وی اتفاق‌نظر دارند. شاه سلطان حسین در 1079 به دنیا آمد و [[اشرف افغان]] در 1139ق دستور قتل وی را داد. او را در [[اصفهان]] كشتند، سرش را براى اشرف فرستادند و پیكرش را در [[قم]] به خاك سپردند. | '''شاه سلطان حسین صفوى'''(1139ـ1079ق)، آخرین پادشاه [[صفویه|صفوى]] است که تمام منابع بر بخشندگى، مهربانى، ساده‌پوشى، دل‌رحمى و احتراز او از جنگ و خون‌ریزى، راحت‌طلبى و ناكارآمدى سیاسى وی اتفاق‌نظر دارند. شاه سلطان حسین در 1079 به دنیا آمد و [[اشرف افغان]] در 1139ق دستور قتل وی را داد. او را در [[اصفهان]] كشتند، سرش را براى اشرف فرستادند و پیكرش را در [[قم]] به خاك سپردند. | ||
==تولد== | ==تولد== | ||
او احتمالا در | او احتمالا در 1079ق زاده شد.<ref>ر.ک:لاكهارت، ص 35، پانویس 2</ref> كودكى و جوانى را در [[حرم‌سرا|حرم‌سراى]] شاهى گذراند و بسیار پرهیزكار و متدین بار آمد. | ||
==انتخاب به عنوان شاه ایران== | ==انتخاب به عنوان شاه ایران== | ||
پس از درگذشت [[شاه سلیمان صفوى]]، اختلاف بر سر جانشینى او شدت گرفت تا سرانجام با صلاحدید [[مریم‌بیگم]]، عمه مادر حسین صفوى، حسین در 1105 جانشین پدر شد و شیخ‌الاسلام [[مجلسی دوم|محمدباقر مجلسى]] تاج شاهى را بر سر او گذاشت و خطابه‌اى در ضرورت رفع فسوق و مناهى ایراد كرد.<ref>نصیرى، ص 19، متن خطابه ص 21ـ22؛ مستوفى، ص 115</ref> | پس از درگذشت [[شاه سلیمان صفوى]]، اختلاف بر سر جانشینى او شدت گرفت تا سرانجام با صلاحدید [[مریم‌بیگم]]، عمه مادر حسین صفوى، حسین در 1105 جانشین پدر شد و شیخ‌الاسلام [[مجلسی دوم|محمدباقر مجلسى]] تاج شاهى را بر سر او گذاشت و خطابه‌اى در ضرورت رفع فسوق و مناهى ایراد كرد.<ref>نصیرى، ص 19، متن خطابه ص 21ـ22؛ مستوفى، ص 115</ref> | ||