Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۶٬۰۳۵
ویرایش
جز (←پیوند به بیرون: ویرایش و تصحیح) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
حسین در حدود ۱۳۰۹ در [[نجف]] به دنیا آمد. وی اهل عیفار (منطقهای در [[عراق]]، در نزدیکی [[حله|حلّه]]) و از طایفه طفیل بود. پدرش، [[علی بن حسین حلی]] (متوفی ۱۳۴۴) عالمی پرهیزکار بود که در جوانی حلّه را ترک کرده، در نجف سکونت گزید.<ref>آلمحبوبه، ج ۳، | حسین در حدود ۱۳۰۹ در [[نجف]] به دنیا آمد. وی اهل عیفار (منطقهای در [[عراق]]، در نزدیکی [[حله|حلّه]]) و از طایفه طفیل بود. پدرش، [[علی بن حسین حلی]] (متوفی ۱۳۴۴) عالمی پرهیزکار بود که در جوانی حلّه را ترک کرده، در نجف سکونت گزید.<ref>آلمحبوبه، ج ۳، ص۲۸۳-۲۸۴؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۴، ص۱۴۲۳ ۱۴۲۴</ref> | ||
حسین برادر شاعر و فاضلی به نام حسن داشت که از وی بزرگتر بود و در ۱۳۳۷ در جوانی براثر بیماری درگذشت. از او دو اثر، کتاب فی علمالصرف و دیوان شعر، باقی مانده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۱، | حسین برادر شاعر و فاضلی به نام حسن داشت که از وی بزرگتر بود و در ۱۳۳۷ در جوانی براثر بیماری درگذشت. از او دو اثر، کتاب فی علمالصرف و دیوان شعر، باقی مانده است.<ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۱، ص۴۱۴-۴۱۵؛آقابزرگ طهرانی، الذریعة، ج ۹، قسم ۱، ص۲۴۱؛حلّی، قسم ۲، ص۲۰۲-۲۰۳</ref> | ||
حسین حلّی در سال ۱۳۹۴ق / ۱۳۵۳ش در نجف درگذشت.<ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، | حسین حلّی در سال ۱۳۹۴ق / ۱۳۵۳ش در نجف درگذشت.<ref>آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، ص۶۰۳۶۰۴؛ امینی، ۱۴۱۳ق، ج ۱، ص۴۴۲</ref> قبر وی در حجره شماره ۲۱ صحن [[حرم امام علی(ع)]] قرار دارد.<ref>فتلاوی، مشاهیر المدفونین فی الصحن العلوی الشریف، ص۱۱۶-۱۱۷.</ref> | ||
او را پرهیزکار، خوشخلق و متواضع توصیف کرده و گفتهاند که از ریاست و زعامت دوری میجست.<ref>آلمحبوبه، ج۳، ص۲۸۳؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، | او را پرهیزکار، خوشخلق و متواضع توصیف کرده و گفتهاند که از ریاست و زعامت دوری میجست.<ref>آلمحبوبه، ج۳، ص۲۸۳؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، ص۶۰۳-۶۰۴؛ امینی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۴۲</ref> | ||
==فعالیتهای علمی== | ==فعالیتهای علمی== | ||
حسین از کودکی به تحصیل علوم حوزوی روی آورد و پس از طی دوره [[نظام درسی حوزه#مقدمات|مقدمات]]، به تحصیل در دوره [[نظام درسی حوزه#سطح|سطوح عالی]] مشغول شد. مهمترین و اصلیترین استاد او در این مرحله [[محمدحسین نائینی|میرزا محمدحسین نائینی]] بود که حلّی مدتی طولانی در جلسات درس وی حضور یافت و از شاگردان برجسته و نزدیک او بود. حلّی مدتی نیز در جلسات درس [[آقا ضیاء الدین عراقی]] شرکت کرد.<ref>آلمحبوبه، ج۳، ص۲۸۳؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم۲، ص۶۰۳؛ طباطبائیحکیم، ج۳، ص۵۴</ref> | حسین از کودکی به تحصیل علوم حوزوی روی آورد و پس از طی دوره [[نظام درسی حوزه#مقدمات|مقدمات]]، به تحصیل در دوره [[نظام درسی حوزه#سطح|سطوح عالی]] مشغول شد. مهمترین و اصلیترین استاد او در این مرحله [[محمدحسین نائینی|میرزا محمدحسین نائینی]] بود که حلّی مدتی طولانی در جلسات درس وی حضور یافت و از شاگردان برجسته و نزدیک او بود. حلّی مدتی نیز در جلسات درس [[آقا ضیاء الدین عراقی]] شرکت کرد.<ref>آلمحبوبه، ج۳، ص۲۸۳؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم۲، ص۶۰۳؛ طباطبائیحکیم، ج۳، ص۵۴</ref> | ||
وی فردی دقیق، مسلط بر مبانی فقهی و اصولی گوناگون و خوشبیان بود و بسیار عمیق و محققانه و به شکل دستهبندی شده و منظم تدریس میکرد.<ref>آلمحبوبه، ج۳، ص۲۸۳؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، | وی فردی دقیق، مسلط بر مبانی فقهی و اصولی گوناگون و خوشبیان بود و بسیار عمیق و محققانه و به شکل دستهبندی شده و منظم تدریس میکرد.<ref>آلمحبوبه، ج۳، ص۲۸۳؛ آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، قسم ۲، ص۶۰۳۶۰۴؛ امینی، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۴۲</ref> | ||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||
حلّی شاگردان بسیاری پرورش داد، از جمله: | حلّی شاگردان بسیاری پرورش داد، از جمله: | ||
{{ستون-شروع| | {{ستون-شروع|۴}} | ||
# علی بن [[اسدالله غروی تبریزی]] | # علی بن [[اسدالله غروی تبریزی]] | ||
# سید[[عزالدین بن علی بحرالعلوم]] | # سید[[عزالدین بن علی بحرالعلوم]] | ||
خط ۸۳: | خط ۸۳: | ||
===آثار=== | ===آثار=== | ||
حلّی چندین اثر در [[فقه]] و [[اصول]] تألیف کرده است. برخی آثار فقهی او که تعدادی از | حلّی چندین اثر در [[فقه]] و [[اصول]] تألیف کرده است. برخی آثار فقهی او که تعدادی از آنها درباره موضوعات جدید است، عبارتاند از: | ||
{{ستون-شروع| | {{ستون-شروع|۳}} | ||
# رسالة فی اخذ الاجرة علی الواجبات | # رسالة فی اخذ الاجرة علی الواجبات | ||
# رسالة فی الحاق ولد الشبهة بالزواج الدائم | # رسالة فی الحاق ولد الشبهة بالزواج الدائم | ||
خط ۹۵: | خط ۹۵: | ||
# رسالة فی قاعدة من ملک | # رسالة فی قاعدة من ملک | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
نوشته دیگر وی [[السؤال و الجواب]] است. این اثر دو جلدی، درباره موضوعات گوناگون از جمله [[تفسیر]]، [[فقه]]، [[اصول فقه]]، [[لغت]] و [[ادبیات]] است. حلّی بر برخی آثار مهم نیز حاشیه نوشته است.<ref>آلمحبوبه، ج ۳، | نوشته دیگر وی [[السؤال و الجواب]] است. این اثر دو جلدی، درباره موضوعات گوناگون از جمله [[تفسیر]]، [[فقه]]، [[اصول فقه]]، [[لغت]] و [[ادبیات]] است. حلّی بر برخی آثار مهم نیز حاشیه نوشته است.<ref>آلمحبوبه، ج ۳، ص۲۸۳-۲۸۴؛ نیز رجوع کنید به موسوعة طبقات الفقهاء، ج ۱۴، قسم ۱، ص۲۲۲-۲۲۳</ref> | ||
===تقریرات درس حلی=== | ===تقریرات درس حلی=== | ||
شماری از شاگردان حلّی تقریرات درسهای فقه و اصول او را تنظیم کردهاند. | شماری از شاگردان حلّی تقریرات درسهای فقه و اصول او را تنظیم کردهاند. | ||
*مشهورترین آنها [[بحوث فقهیة|بُحُوث فقهیة]]، اثر [[عزالدین بحرالعلوم]] است. این اثر حاصل درسهای حلّی درباره برخی مسائل جدید فقهی، از جمله بیمه، بلیت بخت آزمایی، اوراق نقدی، عملیات بانکی، سرقفلی، احداث راهها و خیابانهای جدید، [[قاعده الزام]] و حقوق زوجیت و آثار وضعی آن است. مؤلف با بهرهگیری از منابع جدید، نکاتی را به دروس حلّی افزوده و پارهای از مباحث کتاب را با پرسش و [[استفتاء]] از حلّی تألیف کرده است.<ref>بحرالعلوم، | *مشهورترین آنها [[بحوث فقهیة|بُحُوث فقهیة]]، اثر [[عزالدین بحرالعلوم]] است. این اثر حاصل درسهای حلّی درباره برخی مسائل جدید فقهی، از جمله بیمه، بلیت بخت آزمایی، اوراق نقدی، عملیات بانکی، سرقفلی، احداث راهها و خیابانهای جدید، [[قاعده الزام]] و حقوق زوجیت و آثار وضعی آن است. مؤلف با بهرهگیری از منابع جدید، نکاتی را به دروس حلّی افزوده و پارهای از مباحث کتاب را با پرسش و [[استفتاء]] از حلّی تألیف کرده است.<ref>بحرالعلوم، ص۱۱۱۲</ref> این اثر نخستینبار در ۱۳۸۴/ ۱۳۴۳ش در [[نجف]] و پس از آن، بارها در [[عراق]]، [[لبنان]] و [[ایران]] چاپ شد. | ||
*[[دلیل العروةالوثقی]]، اثر حسن [[سعید تهرانی]]، یکیدیگر از تقریرات دروس حلّی در مبحث [[طهارت]] است که بارها در [[عراق]] و [[ایران]] چاپ شده است.<ref>امینی، | *[[دلیل العروةالوثقی]]، اثر حسن [[سعید تهرانی]]، یکیدیگر از تقریرات دروس حلّی در مبحث [[طهارت]] است که بارها در [[عراق]] و [[ایران]] چاپ شده است.<ref>امینی، ۱۳۸۵ش، ص۱۷۰؛عواد، ج ۱، ص۳۴۳</ref> | ||
*بخش هشتم کتاب [[نموذج فیالفقه الجعفری]]،<ref>چاپ ۱۴۱۰/ ۱۳۶۸ش، قم</ref> اثر [[سید عباس مدرسی یزدی]] هم به تقریرات درس حلّی در مبحث بیع اختصاص دارد. | *بخش هشتم کتاب [[نموذج فیالفقه الجعفری]]،<ref>چاپ ۱۴۱۰/ ۱۳۶۸ش، قم</ref> اثر [[سید عباس مدرسی یزدی]] هم به تقریرات درس حلّی در مبحث بیع اختصاص دارد. | ||
خط ۱۰۹: | خط ۱۰۹: | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
{{ستون-شروع|۲}} | {{ستون-شروع|۲}} | ||
*[[آقابزرگ]] | *[[آقابزرگ]] طهرانی، محمدمحسن، [[الذریعة]] الی تصانیف الشیعة، چاپ علینقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. | ||
*آقابزرگ | *آقابزرگ طهرانی، محمدمحسن، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فی القرن الرابع عشر، مشهد، قسم ۱۴، ۱۴۰۴. | ||
*آلمحبوبه، جعفربن باقر، | *آلمحبوبه، جعفربن باقر، ماضی النجف و حاضرها، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶. | ||
* | *امینی، محمدهادی، معجمالمطبوعات النجفیة: منذ دخول الطباعة الی النجف حتی الآن، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۶. | ||
* | *امینی، محمدهادی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲. | ||
*بحرالعلوم، عزالدین، | *بحرالعلوم، عزالدین، بحوث فقهیة من محاضرات آیةاللّه العظمی الشیخ حسین الحلّی، بغداد ۱۴۱۰. | ||
*حکیم، | *حکیم، محمدتقی، الاصول العامة للفقه المقارن، قم ۱۴۱۸/۱۹۹۷. | ||
* | *حلّی، یوسف، تاریخالحلة، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۵، چاپ افست قم ۱۳۷۲ش. | ||
* | *سبحانی، جعفر و دیگران، موسوعة طبقات الفقهاء، قم: مؤسسة الامام الصادق، ۱۴۱۸۱۴۲۴. | ||
*فتلاوی، کاظم عبود، | *فتلاوی، کاظم عبود، مشاهیر المدفونین فی الصحن العلوی الشریف، قم، الاجتهاد، ایران، ۱۴۲۷ق. | ||
* | *طباطبائی حکیم، محمدسعید، المحکم فی اصول الفقه، قم ۱۴۱۴/۱۹۹۴. | ||
*عواد، کورکیس، | *عواد، کورکیس، معجمالمؤلفین العراقیین فی القرنین التاسع عشر و العشرین، بغداد ۱۹۶۹. | ||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
{{پایان}} | {{پایان}} |