۱۷٬۲۶۸
ویرایش
imported>Mahboobi جزبدون خلاصۀ ویرایش |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:حسین حلی.jpg|بندانگشتی]] | [[پرونده:حسین حلی.jpg|بندانگشتی]] | ||
'''شیخ حسین حلّى'''، [[فقیه|فقيه]] بزرگ ''[[امامی|امامى]]'' [[قرن چهاردهم]]، از شاگردان [[ | '''شیخ حسین حلّى'''، [[فقیه|فقيه]] بزرگ ''[[امامی|امامى]]'' [[قرن چهاردهم]]، از شاگردان [[محمدحسین نائینی|ميرزا محمدحسین نائینی]] و [[آقا ضیاءالدین عراقی]] است. او استاد [[محمدتقی حکیم]]، [[محمد سعید حکیم]] و [[سید رضی شیرازی]] بوده است. | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
حسين در حدود ۱۳۰۹ در [[نجف]] به دنيا آمد. وی اهل عيفار (منطقهاى در [[عراق]]، در نزديكى [[حله|حلّه]]) و از طايفهاى مشهور به طفيل بود. پدرش، [[على بن حسين حلى]] (متوفى ۱۳۴۴) عالمى پرهيزكار بود، در جوانى حلّه را ترک كرد و در [[نجف]] سكنا گزيد.<ref>آلمحبوبه، ج ۳، ص ۲۸۳ـ۲۸۴؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم ۴، ص ۱۴۲۳ـ ۱۴۲۴</ref> | حسين در حدود ۱۳۰۹ در [[نجف]] به دنيا آمد. وی اهل عيفار (منطقهاى در [[عراق]]، در نزديكى [[حله|حلّه]]) و از طايفهاى مشهور به طفيل بود. پدرش، [[على بن حسين حلى]] (متوفى ۱۳۴۴) عالمى پرهيزكار بود، در جوانى حلّه را ترک كرد و در [[نجف]] سكنا گزيد.<ref>آلمحبوبه، ج ۳، ص ۲۸۳ـ۲۸۴؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم ۴، ص ۱۴۲۳ـ ۱۴۲۴</ref> | ||
وی برادر بزرگترى به نام حسن داشت كه شاعر و فاضل بود و در ۱۳۳۷ در جوانى براثر بيمارى درگذشت. از او دو اثر، كتاب فى علمالصرف و ديوان شعر، باقی مانده است.<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 1، ص ۴۱۴ـ۴۱۵؛آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج ۹، قسم ۱، ص ۲۴۱؛حلّى، قسم ۲، ص ۲۰۲ـ۲۰۳</ref> حسین حلّى در سال ۱۳۹۴ ق / ۱۳۵۳ش در [[نجف]] درگذشت.<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم ۲، ص ۶۰۳ـ۶۰۴؛ امينى، ۱۴۱۳، ج ۱، ص ۴۴۲</ref> | وی برادر بزرگترى به نام حسن داشت كه شاعر و فاضل بود و در ۱۳۳۷ در جوانى براثر بيمارى درگذشت. از او دو اثر، كتاب فى علمالصرف و ديوان شعر، باقی مانده است.<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 1، ص ۴۱۴ـ۴۱۵؛آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج ۹، قسم ۱، ص ۲۴۱؛حلّى، قسم ۲، ص ۲۰۲ـ۲۰۳</ref> حسین حلّى در سال ۱۳۹۴ ق / ۱۳۵۳ش در [[نجف]] درگذشت.<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم ۲، ص ۶۰۳ـ۶۰۴؛ امينى، ۱۴۱۳، ج ۱، ص ۴۴۲</ref> | ||
خط ۱۰: | خط ۹: | ||
==فعالیتهای علمی== | ==فعالیتهای علمی== | ||
او از کودکی به تحصيل علوم حوزوى روى آورد و پس از یادگیری دروس حوزوی از [[نظام درسی حوزه#مقدمات|مقدمات]] تا [[نظام درسی حوزه#سطح|سطوح عالی]]، به تحصيل در [[نظام درسی حوزه#خارج|خارج]] [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] پرداخت. | او از کودکی به تحصيل علوم حوزوى روى آورد و پس از یادگیری دروس حوزوی از [[نظام درسی حوزه#مقدمات|مقدمات]] تا [[نظام درسی حوزه#سطح|سطوح عالی]]، به تحصيل در [[نظام درسی حوزه#خارج|خارج]] [[فقه]] و [[اصول فقه|اصول]] پرداخت. | ||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
مهمترين و اصلىترين استاد او در اين مرحله [[محمدحسین نائینی|ميرزا محمدحسین نائینی]] بود كه حلّى مدتی طولانى در جلسات درس وى حضور يافت و از شاگردان برجسته و نزديك او بود. حلّى مدتى نيز در جلسات درس [[آقا ضیاء الدین عراقی]] شركت كرد.<ref>آلمحبوبه، ج3، ص283؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم2، ص603؛ طباطبائىحكيم، ج3، ص54</ref> | |||
مهمترين و اصلىترين استاد او در اين مرحله [[ | |||
===خصوصیات علمی=== | ===خصوصیات علمی=== | ||
وی فردى دقيق، مسلط بر مبانى فقهى و اصولى گوناگون و خوشبيان بود و بسيار عميق و محققانه و به شكل دستهبندى شده و منظم تدريس مىكرد. او را پرهیزكار، خوشخلق و متواضع توصيف كرده و گفتهاند كه از رياست و [[زعامت]] دورى مىجست.<ref>آلمحبوبه، ج3، ص283؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 2، ص 603ـ604؛ امينى، 1413، ج1، ص442</ref> | وی فردى دقيق، مسلط بر مبانى فقهى و اصولى گوناگون و خوشبيان بود و بسيار عميق و محققانه و به شكل دستهبندى شده و منظم تدريس مىكرد. او را پرهیزكار، خوشخلق و متواضع توصيف كرده و گفتهاند كه از رياست و [[زعامت]] دورى مىجست.<ref>آلمحبوبه، ج3، ص283؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 2، ص 603ـ604؛ امينى، 1413، ج1، ص442</ref> | ||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||
حلّى در [[فقه]] و [[اصول]] به رتبه بالايى رسيد و [[مجتهد]] برجستهاى شد. او سالهاى طولانى تدريس كرد و شاگردان بسيارى پرورش داد، از جمله: | حلّى در [[فقه]] و [[اصول]] به رتبه بالايى رسيد و [[مجتهد]] برجستهاى شد. او سالهاى طولانى تدريس كرد و شاگردان بسيارى پرورش داد، از جمله: | ||
{{ستون-شروع|3}} | {{ستون-شروع|3}} | ||
خط ۳۸: | خط ۳۳: | ||
===آثار=== | ===آثار=== | ||
حلّى چندين اثر در فقه و اصول تأليف كرده است. برخى آثار فقهى او كه تعدادى از آنها درباره موضوعات جديد است، عبارتاند از: | حلّى چندين اثر در فقه و اصول تأليف كرده است. برخى آثار فقهى او كه تعدادى از آنها درباره موضوعات جديد است، عبارتاند از: | ||
{{ستون-شروع|2}} | {{ستون-شروع|2}} | ||
خط ۵۴: | خط ۴۸: | ||
===تقریرات درس حلی=== | ===تقریرات درس حلی=== | ||
شمارى از شاگردان حلّى تقريرات درسهاى فقه و اصول او را تنظیم كردهاند. | شمارى از شاگردان حلّى تقريرات درسهاى فقه و اصول او را تنظیم كردهاند. | ||
*مشهورترين آنها [[بحوث فقهیة|بُحُوث فقهیة]]، اثر [[عزالدين بحرالعلوم]] است. اين اثر حاصل درسهاى حلّى درباره برخى مسائل جديد فقهى، از جمله بیمه، بليت بخت آزمایی، اوراق نقدی، عمليات بانكی، سرقفلی، احداث راهها و خيابانهاى جديد، [[قاعده الزام]] و حقوق زوجيت و آثار وضعى آن است. مؤلف با بهرهگيرى از منابع جديد، نكاتى را به دروس حلّى افزوده و پارهاى از مباحث كتاب را با پرسش و [[استفتاء]] از حلّى تأليف كرده است.<ref>بحرالعلوم، ص 11ـ12</ref> اين اثر نخستينبار در ۱۳۸۴/ ۱۳۴۳ش در [[نجف]] و پس از آن، بارها در [[عراق]]، [[لبنان]] و [[ایران]] چاپ شد. | *مشهورترين آنها [[بحوث فقهیة|بُحُوث فقهیة]]، اثر [[عزالدين بحرالعلوم]] است. اين اثر حاصل درسهاى حلّى درباره برخى مسائل جديد فقهى، از جمله بیمه، بليت بخت آزمایی، اوراق نقدی، عمليات بانكی، سرقفلی، احداث راهها و خيابانهاى جديد، [[قاعده الزام]] و حقوق زوجيت و آثار وضعى آن است. مؤلف با بهرهگيرى از منابع جديد، نكاتى را به دروس حلّى افزوده و پارهاى از مباحث كتاب را با پرسش و [[استفتاء]] از حلّى تأليف كرده است.<ref>بحرالعلوم، ص 11ـ12</ref> اين اثر نخستينبار در ۱۳۸۴/ ۱۳۴۳ش در [[نجف]] و پس از آن، بارها در [[عراق]]، [[لبنان]] و [[ایران]] چاپ شد. | ||
خط ۶۲: | خط ۵۵: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{ستون-شروع|۲}} | |||
* محمدمحسن [[آقابزرگ]] طهرانى، [[الذریعة]] الى تصانیف الشیعة، چاپ علىنقى منزوى و احمد منزوى، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳. | |||
* محمدمحسن آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلامالشیعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، مشهد، قسم ۱ـ۴، ۱۴۰۴. | |||
* جعفربن باقر آلمحبوبه، ماضى النجف و حاضرها، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶. | |||
* محمدهادى امینى، معجمالمطبوعات النجفیة: منذ دخول الطباعة الى النجف حتى الآن، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۶. | |||
* محمدهادى امینى، معجم رجال الفکر و الادب فى النجف خلال الف عام، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲. | |||
* عزالدین بحرالعلوم، بحوث فقهیة من محاضرات آیةاللّه العظمى الشیخ حسین الحلّى، بغداد ۱۴۱۰. | |||
* محمدتقى حکیم، الاصول العامة للفقه المقارن، قم ۱۴۱۸/۱۹۹۷. | |||
* یوسف حلّى، تاریخالحلة، نجف ۱۳۸۵/۱۹۶۵، چاپ افست قم ۱۳۷۲ش. | |||
* محمدسعید طباطبائى حکیم، المحکم فى اصول الفقه، قم ۱۴۱۴/۱۹۹۴. | |||
* کورکیس عواد، معجمالمؤلفین العراقیین فى القرنین التاسع عشر و العشرین، بغداد ۱۹۶۹. | |||
* موسوعة طبقات الفقهاء، اشراف جعفر سبحانى، قم: مؤسسة الامام الصادق، ۱۴۱۸ـ۱۴۲۴. | |||
{{پایان}} | |||
==پیوند به بیرون== | ==پیوند به بیرون== | ||
*منبع مقاله: [http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=6480 دانشنامه جهان اسلام] | |||
{{فقیهان شیعه}} | |||
[[en:Husayn al-Hilli]] | |||
[[رده: | [[رده:فقهای شیعه قرن14(قمری)]] |
ویرایش