کاربر ناشناس
حسین حلی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
imported>A.atashinsadaf جز (←تدریس تقریرات حلی) |
imported>Hrezaei جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''شیخ حسین حلّى'''، فقيه بزرگ امامى قرن چهاردهم، از شاگردان [[محمد حسین نائینی|ميرزا محمدحسین نائینی]] و [[آقا ضیاءالدین عراقی]] است. | '''شیخ حسین حلّى'''، فقيه بزرگ امامى قرن چهاردهم، از شاگردان [[محمد حسین نائینی|ميرزا محمدحسین نائینی]] و [[آقا ضیاءالدین عراقی]] است. | ||
==زندگی نامه== | ==زندگی نامه== | ||
حسين در حدود 1309 در [[نجف]] به دنيا آمد. او پس از آموختن خواندن و نوشتن، به تحصيل علوم حوزوى روى آورد و پس از فراگرفتن دروس مقدماتى و ميانى و عالى، به تحصيل در دوره خارج [[فقه]] و [[اصول]] پرداخت. | حسين در حدود 1309 در [[نجف]] به دنيا آمد.او اصالتاً اهل عيفار (منطقه‌اى در [[عراق]]، در نزديكى [[حله|حلّه]]) و از طايفه‌اى مشهور به طفيل بود. پدرش، [[على بن حسين حلى]] (متوفى 1344) عالمى پرهيزكار بود، در جوانى حلّه را ترك كرد و در [[نجف]] سكنا گزيد.<ref>آل‌محبوبه، ج 3، ص 283ـ284؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام‌الشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 4، ص 1423ـ 1424</ref> | ||
وی برادر بزرگ‌ترى به نام حسن داشت كه شاعر و فاضل بود و در 1337 در جوانى براثر بيمارى درگذشت. از او دو اثر، كتاب فى علم‌الصرف و ديوان شعر، برجاى مانده است.<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام‌الشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 1، ص 414ـ415؛آقابزرگ طهرانى، الذريعة، ج 9، قسم 1، ص 241؛حلّى، قسم 2، ص 202ـ203</ref> | |||
==فعالیت‌های علمی== | |||
او پس از آموختن خواندن و نوشتن، به تحصيل علوم حوزوى روى آورد و پس از فراگرفتن دروس مقدماتى و ميانى و عالى، به تحصيل در دوره خارج [[فقه]] و [[اصول]] پرداخت. | |||
===اساتید=== | ===اساتید=== | ||
مهم‌ترين و اصلى‌ترين استاد او در اين مرحله [[محمد حسین نائینی|ميرزا محمدحسین نائینی]] بود كه حلّى دوره‌اى طولانى در جلسات درس وى حضور يافت و از شاگردان برجسته و نزديك او بود. حلّى مدتى نيز در جلسات درس [[آقا ضیاء الدین عراقی]] شركت كرد.<ref>آل‌محبوبه، ج 3، ص 283؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام‌الشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 2، ص 603؛ طباطبائى‌حكيم، ج 3، ص 54</ref> | مهم‌ترين و اصلى‌ترين استاد او در اين مرحله [[محمد حسین نائینی|ميرزا محمدحسین نائینی]] بود كه حلّى دوره‌اى طولانى در جلسات درس وى حضور يافت و از شاگردان برجسته و نزديك او بود. حلّى مدتى نيز در جلسات درس [[آقا ضیاء الدین عراقی]] شركت كرد.<ref>آل‌محبوبه، ج 3، ص 283؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام‌الشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 2، ص 603؛ طباطبائى‌حكيم، ج 3، ص 54</ref> | ||
===خصوصیات علمی=== | |||
حلّى فردى دقيق، مسلط بر مبانى فقهى و اصولى گوناگون و خوش‌بيان بود و بسيار عميق و محققانه و به شكل دسته‌بندى شده و منظم تدريس مى‌كرد. او را پرهیزكار، خوش‌خلق و متواضع توصيف كرده و گفته‌اند كه از رياست و [[زعامت]] دورى مى‌جست.<ref>آل‌محبوبه، ج 3، ص 283؛ آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام‌الشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 2، ص 603ـ604؛ امينى، 1413، ج 1، ص 442</ref> | |||
===شاگردان=== | ===شاگردان=== | ||
| خط ۲۰: | خط ۲۷: | ||
# [[محمدسعید حکیم]] | # [[محمدسعید حکیم]] | ||
== | ===آثار=== | ||
== | |||
حلّى چندين اثر در فقه و اصول تأليف كرده است. برخى آثار فقهى او كه تعدادى از آنها درباره موضوعات جديد است، عبارت‌اند از: | حلّى چندين اثر در فقه و اصول تأليف كرده است. برخى آثار فقهى او كه تعدادى از آنها درباره موضوعات جديد است، عبارت‌اند از: | ||
# رسالة فى اخذ الاجرة على الواجبات | # رسالة فى اخذ الاجرة على الواجبات | ||
| خط ۳۷: | خط ۳۹: | ||
# رسالة فى قاعدة من ملك | # رسالة فى قاعدة من ملك | ||
همچنين وی اثرى مبسوط در دو جلد با عنوان [[السؤال و الجواب]]، درباره موضوعات گوناگون از جمله [[تفسیر]]، [[فقه]]، [[اصول فقه]]، [[لغت]] و [[ادبیات]] تأليف كرده است. حلّى بر برخى آثار مهم نيز حاشيه نوشته است.<ref>آل‌محبوبه، ج 3، ص 283ـ284؛ نيز رجوع کنید به موسوعة طبقات الفقهاء، ج 14، قسم 1، ص 222ـ223</ref> | همچنين وی اثرى مبسوط در دو جلد با عنوان [[السؤال و الجواب]]، درباره موضوعات گوناگون از جمله [[تفسیر]]، [[فقه]]، [[اصول فقه]]، [[لغت]] و [[ادبیات]] تأليف كرده است. حلّى بر برخى آثار مهم نيز حاشيه نوشته است.<ref>آل‌محبوبه، ج 3، ص 283ـ284؛ نيز رجوع کنید به موسوعة طبقات الفقهاء، ج 14، قسم 1، ص 222ـ223</ref> | ||
=== | |||
===تقریرات درس حلی=== | |||
شمارى از شاگردان حلّى تقريرات درسهاى فقه و اصول او را تدوين كرده‌اند كه مشهورترين آنها [[بحوث فقهیة|بُحُوث فقهیة]]، اثر [[عزالدين بحرالعلوم]] است. اين اثر حاصل درسهاى حلّى درباره برخى مسائل جديد فقهى، از جمله بیمه، بليت بخت آزمایی، اوراق نقدی، عمليات بانكی، سرقفلی، احداث راهها و خيابانهاى جديد، [[قاعده الزام]] و حقوق زوجيت و آثار وضعى آن است. مؤلف با بهره‌گيرى از منابع جديد، نكاتى را به دروس حلّى افزوده و پاره‌اى از مباحث كتاب را با پرسش و [[استفتاء]] از حلّى تأليف كرده است.<ref>بحرالعلوم، ص 11ـ12</ref> اين اثر نخستين‌بار در 1384/ 1343ش در [[نجف]] و پس از آن، بارها در [[عراق]]، [[لبنان]] و [[ایران]] چاپ شد. [[دليل العروة‌الوثقى]]، اثر حسن [[سعید تهرانى]]، يكى‌ديگر از تقريرات دروس حلّى در مبحث [[طهارت]] است كه بارها در [[عراق]] و [[ایران]] چاپ شده است.<ref>امينى، 1385، ص 170؛عواد، ج 1، ص 343</ref> بخش هشتم كتاب [[نموذج فى‌الفقه الجعفری]]،<ref>چاپ 1410/ 1368ش، قم</ref> اثر [[سید عباس مدرسی یزدی]] هم به تقريرات درس حلّى در مبحث بيع اختصاص دارد. | شمارى از شاگردان حلّى تقريرات درسهاى فقه و اصول او را تدوين كرده‌اند كه مشهورترين آنها [[بحوث فقهیة|بُحُوث فقهیة]]، اثر [[عزالدين بحرالعلوم]] است. اين اثر حاصل درسهاى حلّى درباره برخى مسائل جديد فقهى، از جمله بیمه، بليت بخت آزمایی، اوراق نقدی، عمليات بانكی، سرقفلی، احداث راهها و خيابانهاى جديد، [[قاعده الزام]] و حقوق زوجيت و آثار وضعى آن است. مؤلف با بهره‌گيرى از منابع جديد، نكاتى را به دروس حلّى افزوده و پاره‌اى از مباحث كتاب را با پرسش و [[استفتاء]] از حلّى تأليف كرده است.<ref>بحرالعلوم، ص 11ـ12</ref> اين اثر نخستين‌بار در 1384/ 1343ش در [[نجف]] و پس از آن، بارها در [[عراق]]، [[لبنان]] و [[ایران]] چاپ شد. [[دليل العروة‌الوثقى]]، اثر حسن [[سعید تهرانى]]، يكى‌ديگر از تقريرات دروس حلّى در مبحث [[طهارت]] است كه بارها در [[عراق]] و [[ایران]] چاپ شده است.<ref>امينى، 1385، ص 170؛عواد، ج 1، ص 343</ref> بخش هشتم كتاب [[نموذج فى‌الفقه الجعفری]]،<ref>چاپ 1410/ 1368ش، قم</ref> اثر [[سید عباس مدرسی یزدی]] هم به تقريرات درس حلّى در مبحث بيع اختصاص دارد. | ||
== | ==درگذشت== | ||
حلّى در 1394/ 1353ش در [[نجف]] درگذشت.<ref>آقابزرگ طهرانى، طبقات اعلام‌الشيعة: نقباء البشر فى القرن الرابع عشر، قسم 2، ص 603ـ604؛ امينى، 1413، ج 1، ص 442</ref> | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||