سید نعمت‌الله جزایری: تفاوت میان نسخه‌ها

سید نعمت‌الله جزایری (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۹:۲۰

۱۰۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۰ سپتامبر ۲۰۲۰

جز

←‏نشانه‌های اخباریگری

دیداریویکی‌متن

کاربر ناشناس

imported>Shadpoor

@@ خط ۸۹: / خط ۸۹: @@
 ===نشانه‌های اخباریگری===
-*سید نعمت الله جزایری در مواردی مطابق رأی اخباریان نظر داده، از جمله در باب منابع تشریع، فقط [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] را معتبر شمرده و [[اجماع]]، [[اصل استصحاب|استصحاب]]، [[عقل]] و تمام گونه‌های [[قیاس ]]، از جمله [[قیاس منصوص العلة]] و [[قیاس اولویت|اولویت ]]، را باطل دانسته است.<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۱۱ـ۱۵، ۲۲، ۳۷، ۵۹ـ۶۱، ج۲، ص۵۱؛ جزایری، زهرالربیع، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۸۵، ۵۱۴.</ref> همچنین در صورت تعارض نقل با ادله عقلی، نقل را مقدّم دانسته است.<ref>جزایری، غایه المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۳۵ـ۳۶.</ref> وی بر خلاف [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]<ref> مجلسی، نظم اللئالی، ۱۴۱۱ق، ص۱۳ـ۱۴.</ref> که [[تقلید (فقه)|تقلید]] از میت را جایز نمی‌دانسته، همانند اخباری‌ها قائل به جواز تقلید از میت بوده است.
+*در باب منابع تشریع، همچون سایر اخباری‌ها، فقط [[قرآن|کتاب]] و [[سنت]] را معتبر شمرده و [[اجماع]]، [[اصل استصحاب|استصحاب]]، [[عقل]] و تمام گونه‌های [[قیاس ]]، از جمله [[قیاس منصوص العلة]] و [[قیاس اولویت|اولویت ]]، را باطل دانسته است.<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۱۱ـ۱۵، ۲۲، ۳۷، ۵۹ـ۶۱، ج۲، ص۵۱؛ جزایری، زهرالربیع، ۱۴۱۴ق، ج۱، ص۴۸۵، ۵۱۴.</ref>
+*در صورت تعارض نقل با ادله عقلی، نقل را مقدّم دانسته است.<ref>جزایری، غایه المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۳۵ـ۳۶.</ref> و برای اثبات این مطلب، به اخبار صحیحه (دلیل نقلی) استناد کرده است.<ref> الأنوار النعمانية، ۱۳۸۲ق، ج۳، ص۱۳۳.</ref>
+*وی بر خلاف [[محمدباقر مجلسی|علامه مجلسی]]<ref> مجلسی، نظم اللئالی، ۱۴۱۱ق، ص۱۳ـ۱۴.</ref> که [[تقلید (فقه)|تقلید]] از میت را جایز نمی‌دانسته، همانند اخباری‌ها قائل به جواز تقلید از میت بوده است.
 *در سخنان جزایری برداشتی از ماهیت احکام شرعی و نحوه استنباط آنها را می‌توان استخراج کرد که دست‌کم تا صورت‌بندی نهایی آرای فقهی و [[اصول فقه|اصولی‌اش]]، وی در زُمره اخباری‎ها قرار می‌گیرد، زیرا وی از سویی [[فقه]] را نه مجموعه‌ای از قواعد کلی، بلکه انبوهی از روایات جزئی دانسته است که یگانه ملاک معتبر استنباط و مبنای عمل اند<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۳۵ـ۳۶، ج۲، ص۹۵.</ref> و از سوی دیگر، برای غنی کردن منابع روایت و محدود کردن دامنه استنباط عقلی، علاوه بر نقد نظریه تقسیم چهارگانه احادیث ([[حدیث صحیح|صحیح ]]، [[حدیث حسن|حسن ]]، [[حدیث موثق|موثق ]] و [[حدیث ضعیف|ضعیف ]])، که مستلزم مناقشه درباره بسیاری از احادیث است <ref>جزایری، غایة المرام،  نسخه خطی، ج ۱، ص۲ـ۴.</ref> بر [[ثقه|وثاقت]] بسیاری از کتاب‌های حدیثی، چون [[عیون اخبار الرضا (کتاب)|عیون اخبار الرضا]] اثر [[شیخ صدوق]]، [[الاحتجاج علی اهل اللجاج (کتاب)|الاحتجاج]]  [[احمد بن علی طبرسی|طَبْرِسی ]] و [[الفقه الرضوی ]]، صحه گذاشته است.<ref>جزایری، غایة المرام، نسخه خطی، ج۱، ص۸.</ref>