پرش به محتوا

علم امام: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۳
جز
خط ۷۳: خط ۷۳:


==منبع علم امام==
==منبع علم امام==
درباره این که امامان علم خود را از کجا و به چه طریقی به دست می‌آورند چند نظریه در عالمان شیعه گفته شده است. در مجموعه بزرگ حدیثی [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] در باب یکم از ابواب مربوط به علوم اهل بیت، ۱۴۹ حدیث و در باب دوم که درباره مقام تحدیث است، ۴۷ حدیث گردآوری شده است. <ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۱۶، ص۱۸-۸۵.</ref>
درباره این که امامان علم خود را از کجا و به چه طریقی به دست می‌آورند چند نظریه در عالمان شیعه گفته شده است. در مجموعه بزرگ حدیثی [[بحار الانوار (کتاب)|بحار الانوار]] در باب یکم از ابواب مربوط به علوم اهل بیت، ۱۴۹ حدیث و در باب دوم که درباره مقام تحدیث است، ۴۷ حدیث گردآوری شده است. <ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۲۶، ص۱۸-۸۵.</ref>


برخی از پژوهش‌گران منابع علم امام را به دو بخش منابع عام و منابع خاص تقسیم کرده‌اند. منابع عام مشترک مورد استفاده همه امامان است، ولی منبع خاص منبعی است که فقط برخی از ائمه از آن استفاده کرده‌اند.<ref>سبحانی، منابع علم امامان، ۱۳۹۳ش، ص۸۵-۸۶.</ref> منابع عام عبارتند از: قرآن، تعلیم از پیامبر، [[کتاب علی(ع)|کتاب امام علی]]، جفر، مصحف فاطمه، تحدیث ملائکه، القای روح القدس، نور الهی، [[اسم اعظم]]، [[رؤیای صادقه|رویای صادقه]]، کتاب‌های انبیاء پیشین، مشاهده ملکوت، و عقل کامل.<ref>سبحانی، منابع علم امامان، ۱۳۹۳ش، ص۸۵-۱۵۷.</ref> و منابع خاص نیز عبارتند از صحیفه مختومه، ندای آسمانی، ندای شمشیر، باز شدن پرچم، و القای رحمت.<ref>سبحانی، منابع علم امامان، ۱۳۹۳ش، ص۱۶۱-۱۶۸.</ref> منابعی مثل الهام از سوی خداوند، دسترسی به لوح و قلم و عرش، اتصال به وحی، [[شب قدر]]، [[معراج]]، و تکلم بی واسطه با خدا نیز به عنوان منبع علم ائمه ذکر شده‌ است.<ref>رستمی و آل ‌بویه، علم امام، ۱۳۹۰ش، ص۷۷-۱۱۷.</ref>  
برخی از پژوهش‌گران منابع علم امام را به دو بخش منابع عام و منابع خاص تقسیم کرده‌اند. منابع عام مشترک مورد استفاده همه امامان است، ولی منبع خاص منبعی است که فقط برخی از ائمه از آن استفاده کرده‌اند.<ref>سبحانی، منابع علم امامان، ۱۳۹۳ش، ص۸۵-۸۶.</ref> منابع عام عبارتند از: قرآن، تعلیم از پیامبر، [[کتاب علی(ع)|کتاب امام علی]]، جفر، مصحف فاطمه، تحدیث ملائکه، القای روح القدس، نور الهی، [[اسم اعظم]]، [[رؤیای صادقه|رویای صادقه]]، کتاب‌های انبیاء پیشین، مشاهده ملکوت، و عقل کامل.<ref>سبحانی، منابع علم امامان، ۱۳۹۳ش، ص۸۵-۱۵۷.</ref> و منابع خاص نیز عبارتند از صحیفه مختومه، ندای آسمانی، ندای شمشیر، باز شدن پرچم، و القای رحمت.<ref>سبحانی، منابع علم امامان، ۱۳۹۳ش، ص۱۶۱-۱۶۸.</ref> منابعی مثل الهام از سوی خداوند، دسترسی به لوح و قلم و عرش، اتصال به وحی، [[شب قدر]]، [[معراج]]، و تکلم بی واسطه با خدا نیز به عنوان منبع علم ائمه ذکر شده‌ است.<ref>رستمی و آل ‌بویه، علم امام، ۱۳۹۰ش، ص۷۷-۱۱۷.</ref>  
confirmed، templateeditor
۳۱

ویرایش