میرزا حسین نوری: تفاوت میان نسخه‌ها

== زندگی‌نامه ==

محدث نوری در [[۱۸ شوال]] سال ۱۲۵۴ق. در روستای یالو از توابع شهرستان نور در[[ایران]] به دنیا آمد.<ref>نوری، نجم ثاقب، ج۱، ص۴۲.</ref> از همان کودکی به درس، [[محمدعلی محلاتی]] راه یافت و بخشی از علوم دینی را فراگرفت. در آغاز جوانی به [[تهران]] سفر کرد و در درس علمای آن شهر نظیر [[شیخ عبدالرحیم بروجردی]] شرکت کرد و با دختر او ازدواج کرد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۴۴.</ref>

نوری به سال ۱۲۷۳ق. در ۱۹ سالگی عازم [[نجف]] شد. چهار سال در آن شهر ماند و پس از آن به [[ایران]] بازگشت. یک سال بیشتر نتوانست در ایران بماند و در سال ۱۲۷۸ق. دوباره به [[عراق]] بازگشت و به درس [[عبدالحسین تهرانی]] مشهور به شیخ العراقین در[[کربلا]] راه یافت و بعد از آن به دنبال استاد به شهر [[کاظمین]] سفر کرد و دو سال در آن شهر ماند.

در سال ۱۲۸۴ق. به قصد [[زیارت]] [[امام رضا(ع)]] به ایران بازگشت و عازم [[مشهد]] شد. دو سال بعد در سال ۱۲۸۶ق. به عراق بازگشت و پس از آن، برای دومین بار به زیارت [[کعبه|خانه خدا]] رفت و بعد از بازگشت به [[عراق]]، پای درس [[میرزای شیرازی]] حاضر شد. چون میرزای شیرازی در سال ۱۲۹۱ق. به [[سامرا]] مهاجرت کرد، محدث نوری نیز در سال بعد همراه دیگر استادش [[فتح علی سلطان آبادی]] و دامادش [[فضل‌الله نوری]] به سامرا رفت. در سال ۱۳۱۴ق. به نجف اشرف بازگشت و تا آخر عمر در آن شهر باقی ماند.<ref>نوری، نجم ثاقب، ج۱، ص۴۲</ref> وی در شب [[چهارشنبه]][[۲۷ جمادی‌الثانی]] در سال ۱۳۲۰ هجری در [[نجف]] درگذشت و در صحن [[حرم امیرالمؤمنین (ع)]] به خاک سپرده شد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ج۶، ص۱۴۳.</ref>مراتب علمی و تقوای او را عالمان دینی و شاگردانش بسیار ستوده‌اند.<ref>نوری، نجم ثاقب، ج ۱، ص۲۴ - ۲۶.</ref>