کاربر ناشناس
شهید ثانی: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
ویرایش Mehrizi (بحث) به آخرین تغییری که Fayaz انجام داده بود واگردانده شد
imported>Mehrizi جز (تست) |
imported>Mehrizi |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
| پانویس = | | پانویس = | ||
}} | }} | ||
'''زین الدین بن نورالدین علی بن احمد عاملی جُبَعی'''([[سال ۹۱۱ هجری قمری|۹۱۱]]-[[سال ۹۵۵ هجری قمری|۹۵۵]] یا [[سال ۹۶۵ هجری قمری|۹۶۵]]ق) معروف به '''شهید ثانی'''، [[فقیه]] [[شیعی]] قرن [[قرن دهم هجری قمری|دهم]] قمری. او از نوادگان [[علامه حلی]] است. وی نزد علمای [[شیعه]] و [[سنی]] به تحصیل پرداخت و از هر دو دسته تأییدیه‌هایی دریافت کرد. شهید ثانی مذاهب پنجگانه اسلامی را تدریس می‌کرد و طبق مبانی هر یک [[ | '''زین الدین بن نورالدین علی بن احمد عاملی جُبَعی'''([[سال ۹۱۱ هجری قمری|۹۱۱]]-[[سال ۹۵۵ هجری قمری|۹۵۵]] یا [[سال ۹۶۵ هجری قمری|۹۶۵]]ق) معروف به '''شهید ثانی'''، [[فقیه]] [[شیعی]] قرن [[قرن دهم هجری قمری|دهم]] قمری. او از نوادگان [[علامه حلی]] است. وی نزد علمای [[شیعه]] و [[سنی]] به تحصیل پرداخت و از هر دو دسته تأییدیه‌هایی دریافت کرد. شهید ثانی مذاهب پنجگانه اسلامی را تدریس می‌کرد و طبق مبانی هر یک [[فتوا]] می‌داد. | ||
معروف‌ترین اثر فقهی او [[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کتاب)|الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه]] میباشد. این کتاب از متون درسی [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعه]] است. شهید ثانی در ۹۵۵ یا ۹۶۵ق به [[شهادت]] رسید. | معروف‌ترین اثر فقهی او [[الروضة البهیة فی شرح اللمعة الدمشقیة (کتاب)|الروضه البهیه فی شرح اللمعه الدمشقیه]] میباشد. این کتاب از متون درسی [[حوزه علمیه|حوزه‌های علمیه شیعه]] است. شهید ثانی در ۹۵۵ یا ۹۶۵ق به [[شهادت]] رسید. | ||
| خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
در [[شعبان]] ۹۵۲ عازم [[عراق]] شد. و در [[۴ شوال]] وارد [[سامراء]] و در[[۸ شوال]] وارد [[کاظمین]] شد. [[۱۵ شوال]] به [[کربلا]] رسید و از آنجا به [[حله]] و سپس به [[کوفه]] و [[نجف]] رفت.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۵۲.</ref> | در [[شعبان]] ۹۵۲ عازم [[عراق]] شد. و در [[۴ شوال]] وارد [[سامراء]] و در[[۸ شوال]] وارد [[کاظمین]] شد. [[۱۵ شوال]] به [[کربلا]] رسید و از آنجا به [[حله]] و سپس به [[کوفه]] و [[نجف]] رفت.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۵۲.</ref> | ||
پس از [[زیارت]] مراقد [[ائمه اطهار|ائمهٔ اطهار]](ع) در [[۱۵ صفر]] ۹۵۳ق. به [[لبنان]] بازگشت و در [[بعلبک]] ساکن شد و چندی را به تدریس مذاهب پنجگانه ([[مذهب جعفری|جعفری]]، [[حنفی]]، [[شافعی]]، [[مالکی]] و [[حنبلی]]) و رشته‌های دیگر گذراند. وی در این مدت جایگاه بلند یافت و مرجعیت علمی یافت و در هر مذهبی طبق مبانی آن | پس از [[زیارت]] مراقد [[ائمه اطهار|ائمهٔ اطهار]](ع) در [[۱۵ صفر]] ۹۵۳ق. به [[لبنان]] بازگشت و در [[بعلبک]] ساکن شد و چندی را به تدریس مذاهب پنجگانه ([[مذهب جعفری|جعفری]]، [[حنفی]]، [[شافعی]]، [[مالکی]] و [[حنبلی]]) و رشته‌های دیگر گذراند. وی در این مدت جایگاه بلند یافت و مرجعیت علمی یافت و در هر مذهبی طبق مبانی آن فتوا می‌داد.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۵۳.</ref> پس از آن باز به جبع رفت و تا ۹۵۵ در آنجا به تدریس و نگارش مشغول بود.<ref>امین، اعیان الشیعه، ۱۴۰۶ق، ج۷، ص۱۵۳.</ref> | ||
== اساتید == | == اساتید == | ||
| خط ۲۳۵: | خط ۲۳۵: | ||
| توضیحات = | | توضیحات = | ||
}}</onlyinclude> | }}</onlyinclude> | ||
[[رده:فقیهان شیعه قرن ۱۰ (قمری)]] | [[رده:فقیهان شیعه قرن ۱۰ (قمری)]] | ||