حرمین شریفین: تفاوت میان نسخه‌ها

'''حَرمَیْن شَریفَیْن''' به دو مکان مقدس نزد مسلمانان یعنی [[حرم مکی]] و [[حرم مدنی]] اشاره دارد.<ref>پاکتچی،«حرم»، ۱۳۹۱ش، ص۳۵۵. </ref> حرم مکی که از آن با تعابیر چون حرم‌الله و حرم مکه نیز یاد می‌شود، به‌دلیل وجود [[کعبه]] و [[مسجدالحرام]] اهمیت نخست را نزد مسلمانان دارد و پس از آن، حرم مدنی که با نام‌های چون حرم‌الرسول، حرم نبوی و یا حرم پیامبر نیز شناخته می‌شود، به‌خاطر مدفن [[پیامبر اسلام]] و [[مسجدالنبی]] در جایگاه بعدی اهمیت و اعتبار قرار دارد.<ref>حسینی آهق، «حرم»، ۱۳۸۸ش، ص۵۷.</ref> با اینکه تعبیر حرمین شریفین در مورد دو حرم [[نجف]] و [[کربلا]] و یا دو حرم [[بیت‌المقدس]] و الخلیل نیز کاربرد دارد؛<ref>حسینی آهق، «حرم»، ۱۳۸۸ش، ص۵۷</ref> اما مشهورترین و برجسته‌ترین مصداق آن [[مکه]] و [[مدینه]] است.<ref>قائدان، «توسعه حرمین شریفین»، ۱۳۸۸ش، ص۹۳.</ref>

حرمین شریفین به‌لحاظ مفهومی به دو صورت خاص و عام یا محدود و وسیع به‌کار رفته است؛ در مفهوم خاص ناظر به خود مسجدالحرام در مکه و مسجدالنبی در مدینه است،<ref>«السیرة الذاتیة لخادم الحرمین الشریفین الملک سلمان بن عبدالعزیز آل سعود»، وکالة الانباء السعودیه.</ref> اما در مفهوم وسیع خود اشاره به شهرهای مکه و مدینه دارد.<ref>قائدان، «توسعه حرمین شریفین»، ۱۳۸۸ش، ص۹۳</ref> به‌عنوان مثال تعبیر خادم الحرمین الشریفین که به‌عنوان یکی از القاب احترام‌آمیز برای پادشاهان [[عربستان سعودی]] استفاده می‌شود،<ref>«السیرة الذاتیة لخادم الحرمین الشریفین الملک سلمان بن عبدالعزیز آل سعود»، وکالة الانباء السعودیه.</ref> اشاره به معنای خاص دارد و منظور خادم، کلیددار و محافظ دو مسجد مقدس است. تعابیری مثل «قاموس الحرمین الشریفین»<ref>«قاموس الحرمین الشریفین»، کتابخوان قائمیه.</ref>، «[[دانشنامه حج و حرمین شریفین (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]»<ref>«دانشنامه حج و حرمین شریفین»، نورمگز.</ref> و یا طرح توسعه حرمین شریفین نیز اشاره به شهرهای مکه و مدینه داشته و منظور معنای مُوّسَع آن است.<ref>قائدان، «توسعه حرمین شریفین»، ۱۳۸۸ش، ص۹۳.</ref>  

به‌گفته حسن البَشّاء پژوهشگر تاریخ، لقب خادم الحرمین الشریفین را سلسله‌های مختلف پادشاهان اسلامی استفاده می‌کردند و [[صلاح‌الدین ایوبی]]، نخستین فردی است که این عنوان را برای تقرب به خدا برای خود برگزید.<ref>Arab news: «Story behind the king’s title».</ref> مَلُوک سلطان الاشرف، در دوره ملوک مصر دومین سلطانی بود که از این عنوان استفاده کرد و در بین سلاطین [[عثمانی]] سلیم اول برای نخستین بار این لقب را برگزید.<ref>Arab news: «Story behind the king’s title»</ref> در عربستان سعودی مَلِک فیصل برای اولین بار از این عنوان استفاده کرد و پس از او ملک خالد به‌عنوان خادم الحرمین یاد نمی‌شد، تا اینکه ملک فهد بن عبدالعزیز در سال ۱۹۸۲م که به قدرت رسید، لقب خادم الحرمین الشریفین را به‌جای «والا حضرت» برگزید و جانشینان وی ملک عبدالله و ملک سلمان، نیز از این عنوان استفاده کردند.<ref>Arab news: «Story behind the king’s title»</ref>