ویکی شیعه:Featured articles/2023/28
دیوان امام علی(ع) مجموعه اشعاری به زبان عربی که منسوب به امام علی(ع) است. علما و پژوهشگران مسلمان شمار کمی از این اشعار را سروده امام علی می‌دانند و بقیه را سروده دیگر شاعران درباره امام علی(ع) یا از زبان او یا اشعاری می‌شمارند که امام علی از دیگران نقل کرده است. این اشعار در سده‌های بعد از امام علی گردآوری شده است و قدیمی‌ترینشان تدوین عبدالعزیز جلودی درگذشته ۳۲۲ق است. شمار این اشعار در نسخه‌های مختلف بین ۱۹۰ تا ۵۰۶ قطعه شعر متفاوت است. بیشتر پژوهشگران دیوان رایج فعلی را مطابق با کتاب اَنوار العقول فی اَشعار وَصیِّ الرّسول اثر قطب‌الدین کیدری بیهقی (درگذشت ۵۴۸ق) می‌دانند. از جمله دلایلی که نشان می‌دهد بیشتر اشعار این دیوان متعلق به امام علی نیست، این موارد است: وجود اشعاری در بحر رَجَز که برای سرودن اشعار کوچه‌بازاری استفاده می‌شود، وجود شعرهایی در مدح قبایل، ضعیف بودن اشعار از نظر فصاحت و بلاغت، فخرفروشی در برخی اشعار، ذکر ضرب‌المثل‌هایی مربوط به ایرانیان، رومیان و یونانیان، وجود تقسیمات فلسفی که از سده دوم هجری میان مسلمانان مطرح شد. به گفته آقابزرگ تهرانی قدیمی‌ترین چاپ‌های دیوان عبارت‌اند از: چاپی در لیدن هلند در ۱۷۴۵م، چاپ بولاق مصر در ۱۲۵۱ق و چاپی در مصر در ۱۲۷۶ق و چاپ تهران در ۱۲۸۴ق. این دیوان به زبان‌های فارسی، لاتین، ترکی و اردو ترجمه و شرح شده است و امروزه چاپ‌های بسیاری از آن وجود دارد.
دیگر مقالات منتخب: مسلم بن عقیل – سید نعمت‌الله جزایری – جمعه (روز)