تارک الصلاة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''تارِکُ الصّلاة''' مسلمانی است که عمداً [[نماز]] نمی‌خواند و بر اساس شریعت اسلام، مرتکب [[گناهان کبیره|گناه کبیره]] شده است. ترک نماز اگر با انکار وجوب نماز همراه باشد، باعث [[ارتداد]] خواهد شد. [[قرآن]]، نمازگزار نبودن را از موانع [[شفاعت]] در [[قیامت]] برشمرده است. از [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] نقل شده اگر فردی نماز خود را بدون عذر ترک کند، خداوند اعمال نیک او را [[احباط|از بین می‌برد]]. براساس [[حدیث|روایات]]، [[شیطان]] به‌وسیله ترک نماز، انسان‌ها را به گناهان بزرگ می‌اندازد و [[خدا]] حق دارد ترک‌کنندگان نماز را به همراه [[منافق|منافقان]] به [[جهنم]] بفرستد. در روایات از افراد تارک الصلاة با تعبیر [[کفر|کافر]] نیز یاد شده است.

فقیهان معتقدند اگر فردی از روی تنبلی، نماز خود را ترک کند بدون اینکه وجوب نماز را انکار کند، [[فاسق]] است. اما اگر کسی به وجوب نماز اعتقاد داشت، اما بدون عذر نماز را ترک کرد، [[تعزیر]] می‌گردد و دستور داده می‌شود که نماز بخواند. اگر فرد بر نماز نخواندن باقی ماند و نماز دیگری از او [[قضا]] شد، دوباره تعزیر می‌گردد.

ترک نماز را از گناهان بسیار بزرگ خوانده‌اند<ref name=":1">طیب، أطیب البیان، ۱۳۷۸ش، ج۱۴، ص۱۶۸.</ref> که در روایات به کافر بودن این افراد تصریح شده است.<ref name=":1" /> [[خدا]] در [[سوره ماعون]] افرادی که در [[نماز]] خود سهل‌انگاری کنند را شایسته وَيْل(ویل به معنای زیان و دوری از رحمت خداوند<ref>طالقانی، پرتوی از قرآن، ۱۳۶۲ش، ج۴، ص۲۷۳.</ref>) دانسته<ref>سوره ماعون، آیات۴–۵.</ref> و مفسران معتقدند شرایط تارک الصلاة از این افراد بدتر خواهد بود.<ref>مکارم شیرازی، تفسیر نمونه، ۱۳۷۴ش، ج۲۷، ص۳۶۱.</ref>

در روایتی از [[پیامبر]] نقل شده که اگر کسی سه روز نماز را ترک کرده و بمیرد، [[غسل میت|غسل]] و [[کفن]] برای او نیست و در قبرستان مسلمانان دفن نمی‌گردد.<ref>شعیری، جامع الأخبار، نجف، ص۷۴.</ref> آلوسی نویسنده و مفسر اهل‌سنت گناه ترک نماز به صورت عمدی را بزرگ‌تر از گناه [[قتل]]، [[زنا]] و [[سرقت]] دانسته است.<ref>ألبانی، حکم تارک الصلاة، ۱۴۱۲ق، ج۱، ص۵.</ref>

برخی روایات به کافر بودنِ تارک الصلاة، اشاره کرده‌اند: [[حضرت محمد صلی الله علیه و آله|پیامبر اسلام(ص)]] کسی که از روی عمد، نماز را ترک کند، کافر دانسته<ref>ابن أبی‌جمهور، عوالی اللئالی، ۱۴۰۵ق، ج۲، ص۲۲۴.</ref> [[امام کاظم (ع)]] براساس این سخن پیامبر(ص) در روایتی که گناهان کبیره را شمارش کرده ترک عمدی نماز  وهر چه را خداوند  واجب کرده از [[گناهان کبیره]] دانسته است. <ref>کلینی، کافی، ج۲، ص ۲۸۷.</ref>{{یادداشت|وَ تَرْكُ الصَّلَاةِ مُتَعَمِّداً أَوْ شَيْئاً مِمَّا فَرَضَ اللَّهُ لِأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ مَنْ تَرَكَ الصَّلَاةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ بَرِئَ مِنْ ذِمَّةِ اللَّهِ وَ ذِمَّةِ رَسُولِ اللَّهِ}}رسول خدا معتقد بود میان بندگی خدواند و کفر، ترک نماز است.<ref>شعیری، جامع الأخبار، نجف، ص۷۴.</ref> [[امام صادق علیه‌السلام|امام صادق(ع)]] نیز در گفتاری ترک‌کننده نماز را کافر خواند.<ref>کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۲، ص۲۷۹.</ref>

مسلمانان درباره کسی که با وجود اعتقاد به وجوب نماز، آن را ترک کند، اختلاف نظر دارند.<ref name=":0" /> برخی افراد برای کسی که اعتقاد به وجوب نماز داشته ولی از روی عمد نماز نخواند، دستور به [[تعزیر]] داده‌اند و در صورت تکرار در مرتبه سوم یا مرتبه چهارم<ref>شهید اول، الدروس، ۱۴۱۷ق، ج۱، ص۱۴۴.</ref> به قتل این فرد، فتوا داده‌اند.<ref name=":2" /> البته برخی [[مراجع تقلید]] معتقدند تنها ترک نماز موجب کفر نمی‌شود؛ [[سید علی حسینی سیستانی|آیت‌الله سیستانی]] از مراجع تقلید معتقد است تنها ترک نماز موجب کفر نمی‌شود اگر چه ترک آن از گناهان بزرگ است.<ref>«[https://www.sistani.org/persian/qa/0852/ پرسش و پاسخ، تارک نماز]»، پایگاه اطلاع‌رسانی آیت الله سیستانی.</ref> [[میرزا جواد تبریزی|آیت‌الله تبریزی]] از مراجع تقلید معتقد است شخص ترک‌کننده نماز، [[نجس]] نیست.<ref>تبریزی، استفتاءات جدید، قم، ج۲، ص۱۱۵.</ref>