حسن مثنی: تفاوت میان نسخهها
←متولی موقوفات امام علی(ع)
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
حسن مثنّی بر اساس وصیت [[امام علی(ع)]]<ref> ر.ک: مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۴۶؛ حسنی، ص۳۸۴</ref> عهدهدار و متولی صدقات و موقوفات امیرمؤمنان (ع) در [[مدینه]] بود.<ref> مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۴۶؛ بلاذری، انسابالاشراف، ج۲، ص۴۰۳؛ مفید، ج۲، ص۲۳.</ref> | حسن مثنّی بر اساس وصیت [[امام علی(ع)]]<ref> ر.ک: مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۴۶؛ حسنی، ص۳۸۴</ref> عهدهدار و متولی صدقات و موقوفات امیرمؤمنان (ع) در [[مدینه]] بود.<ref> مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۴۶؛ بلاذری، انسابالاشراف، ج۲، ص۴۰۳؛ مفید، ج۲، ص۲۳.</ref> | ||
[[حجاج بن یوسف|حجّاج بن یوسف ثقفی]] هنگامی که والی [[مدینه]] بود، از حسن مثنّی خواست عمویش، [[عمر بن حسن بن علی|عمر بن علی]]، را در تولیت این صدقات با خود شریک سازد، اما او به سبب اینکه تولیت صدقات فقط مختص فرزندان [[فاطمه(س)]] است، از این کار امتناع کرد و به [[شام]] نزد [[عبدالملک بن مروان]]، خلیفه [[بنی امیه|اموی]]، رفت. خلیفه نیز حجّاج را از این کار منع کرد.<ref> مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۴۶ـ۴۷؛ بلاذری؛ حسنی، المصابیح، ص۳۸۴؛ ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۳، ص۶۵؛ ابنعنبه، عمدةالطالب فی انساب آل ابیطالب، ص۹۹.</ref> | [[حجاج بن یوسف ثقفی|حجّاج بن یوسف ثقفی]] هنگامی که والی [[مدینه]] بود، از حسن مثنّی خواست عمویش، [[عمر بن حسن بن علی|عمر بن علی]]، را در تولیت این صدقات با خود شریک سازد، اما او به سبب اینکه تولیت صدقات فقط مختص فرزندان [[فاطمه(س)]] است، از این کار امتناع کرد و به [[شام]] نزد [[عبدالملک بن مروان]]، خلیفه [[بنی امیه|اموی]]، رفت. خلیفه نیز حجّاج را از این کار منع کرد.<ref> مصعب بن عبدالله، نسب قریش، ۱۹۵۳م، ص۴۶ـ۴۷؛ بلاذری؛ حسنی، المصابیح، ص۳۸۴؛ ابنعساکر، تاریخ مدینة دمشق، ج۱۳، ص۶۵؛ ابنعنبه، عمدةالطالب فی انساب آل ابیطالب، ص۹۹.</ref> | ||
حسن مثنّی تولیت موقوفات علی(ع) را بعد از خود به فرزندش، عبدالله، سپرد؛ اما [[منصور عباسی]]، عبدالله را به زندان انداخت و تولیت موقوفات را خود به عهده گرفت.<ref> رجوع کنید به حسنی، المصابیح، ص۳۸۳؛ مُحَلِّی، الحدائق الوردیة فی مناقب ائمة الزیدیة، ج۲، ص۲۳۸.</ref> | حسن مثنّی تولیت موقوفات علی(ع) را بعد از خود به فرزندش، عبدالله، سپرد؛ اما [[منصور عباسی]]، عبدالله را به زندان انداخت و تولیت موقوفات را خود به عهده گرفت.<ref> رجوع کنید به حسنی، المصابیح، ص۳۸۳؛ مُحَلِّی، الحدائق الوردیة فی مناقب ائمة الزیدیة، ج۲، ص۲۳۸.</ref> |