اصالة الحقیقة: تفاوت میان نسخه‌ها

'''اصالة الحقیقة''' به‌معنای حمل لفظ بر معنای حقیقی و نادیده گرفتن معانی مجازی از مهم‌ترین اصول لفظی در [[علم اصول فقه]] است که کارکرد آن تشخیص مراد اصلی [[شارع]] در [[قرآن|کتاب خدا]] و [[سنت|سنت معصومان]] برای استنباط [[احکام]] است. این اصل زمانی قابل استفاده دانسته شده که شک در مراد متکلم بوده و قرینه‌ای برای استعمال لفظ در معنای مجازی وجود نداشته باشد؛ مانند لفظ اسد که معنای حقیقی آن شیر درنده و معنای مجازی آن فرد شجاع است، حال اگر قرینه‌ای برای معنای مجازی وجود نداشته باشد، طبق این اصل به معنای حقیقی که همان شیر درنده است، حمل می‌شود.

دلیل حجیت اصالة الحقیقه [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] دانسته شده است. این اصل را هم برای شنونده و هم برای متکلم حجت می‌دانند و شنونده نمی‌تواند برخلاف آن عمل کرده و متکلم نیز بگوید که منظور او معنای مجازی بوده است. علمای علم اصول معتقدند که اصالة الحقیقة نیز مانند دیگر اصول لفظی از مصادیق و زیرمجموعه‌های [[اصالة الظهور]] بوده و به این اصل برمی‌گردد.