Automoderated users، confirmed، مدیران، templateeditor
۴٬۲۷۶
ویرایش
(ویرایش شناسه) |
(ویرایش شناسه) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصالة الحقیقة''' بهمعنای حمل لفظ بر معنای حقیقی و نادیده گرفتن معانی مجازی از مهمترین اصول لفظی در علم اصول فقه است که کارکرد آن تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و [[سنت|سنت معصومان]] برای استنباط [[احکام]] است. این اصل زمانی قابل استفاده دانسته شده | '''اصالة الحقیقة''' بهمعنای حمل لفظ بر معنای حقیقی و نادیده گرفتن معانی مجازی از مهمترین اصول لفظی در [[علم اصول فقه]] است که کارکرد آن تشخیص مراد اصلی [[شارع]] در [[قرآن|کتاب خدا]] و [[سنت|سنت معصومان]] برای استنباط [[احکام]] است. این اصل زمانی قابل استفاده دانسته شده که شک در مراد متکلم بوده و قرینهای برای استعمال لفظ در معنای مجازی وجود نداشته باشد؛ مانند لفظ اسد که معنای حقیقی آن شیر درنده و معنای مجازی آن فرد شجاع است، حال اگر قرینهای برای معنای مجازی وجود نداشته باشد، طبق این اصل به معنای حقیقی که همان شیر درنده است، حمل میشود. | ||
دلیل حجیت اصالة الحقیقه [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] دانسته شده است. این اصل هم برای شنونده و هم برای متکلم حجت | دلیل حجیت اصالة الحقیقه [[سیره عقلا]] و [[سیره متشرعه]] دانسته شده است. این اصل را هم برای شنونده و هم برای متکلم حجت میدانند و شنونده نمیتواند برخلاف آن عمل کرده و متکلم نیز بگوید که منظور او معنای مجازی بوده است. علمای علم اصول معتقدند که اصالة الحقیقة نیز مانند دیگر اصول لفظی از مصادیق و زیرمجموعههای [[اصالة الظهور]] بوده و به این اصل برمیگردد. | ||
==جایگاه و اهمیت== | ==جایگاه و اهمیت== |