اصالة الحقیقة: تفاوت میان نسخه‌ها

اصالة الحقیقة اصطلاحی در [[اصول فقه|علم اصول]] است که در بخش مباحث الفاظ و [[اصول لفظی]] از آن نام برده شده است.<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۷۴؛ سبحانی، الموجز فی اصول الفقه، ۱۳۸۷ش، ص۱۸.</ref> این اصل یکی از مهمترین اصول لفظی دانسته شده است.<ref>مظفر، أصول الفقه، ۱۴۳۰ق، ج۱، ص۷۴؛ مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، فرهنگ‌نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۱۹۷.</ref> اصالة الحقیقة و دیگر اصول لفظی به عنوان یکی از ظنون، از حیث ارزش و اعتبار، هم ردیف یقین دانسته شده‌اند و به همین جهت به «دلیل علمی» یا «[[ظن خاص|ظنون خاصّه]]» معروف‌اند.<ref>گرجی، تاریخ فقه و فقها، ۱۴۲۱ق، ص۲۵۱-۲۵۲.</ref> و کارکرد اصلی این اصول تشخیص مراد اصلی شارع در [[قرآن|کتاب خدا]] و سنت [[چهارده معصوم|معصومین(ع)]] برای استنباط [[احکام]] از آنها است.<ref>مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، فرهنگ‌نامه اصول فقه، ۱۳۸۹ش، ص۶۸۰.</ref> اصالة الحقیقه از اصول عقلی دانسته شده و از اصول شرعیه [[تعبد|تعبدی]] نیست.<ref>طباطبایی قمی، آراؤنا فی أصول الفقه، ۱۳۷۱ش، ج۱، ص۲۷.</ref>