ارتباط با ارواح: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آقابزرگ طهرانی]] ذیل شرح کتاب «شرح رباعیات الخیام»، داستانی از عباس کیوان، نویسنده این کتاب را اینگونه بیان می‌کند: عباس برای صحت انتساب دو رساله و رباعیات به خیام، روح وی را احضار کرد و خیام تایید کرد این دو رساله و رباعیات بجز چهار رباعی برای اوست و به او اجازه طبع را داد.<ref>آقا بزرگ طهرانی، الذریعه، دار الاضواء، ج۱۳، ص۲۸۰.</ref> [[سید محمدحسین طهرانی|طهرانی]] نویسنده کتاب [[معادشناسی (کتاب)|معادشناسی]] نیز ماجرای احضار روح ارسطو، افلاطون، ملاصدرا، و پدر [[سید محمدحسین طباطبائی|علامه طباطبائی]] توسط فردی در تبریز را نقل کرده است. بر اساس این داستان پدر طباطبائی از این که در ثواب نوشتن کتاب تفسیر [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)|المیزان]] توسط فرزندش شریک نشده گلایه داشته است. <ref>طهرانی، معادشناسی، ۱۴۲۷ق، ج۱، ص۱۸۴-۱۸۸.</ref> [[حسن حسن‌زاده آملی|حسن‌زاده آملی]] نیز داستان احضار روح [[سید علی قاضی طباطبائی|قاضی طباطبائی]] توسط [[سید محمدحسن الهی|محمدحسن الهی]] را نقل کرده است. <ref>[http://shohadayeiran.com/fa/news/130618/ سایت شهدای ایران. مرور خبر ۲۸ خرداد ۱۴۰۱ش.]</ref>

[[آیت الله خوئی]]، از [[مراجع تقلید]] احضار ارواح، برای حل برخی مشکلات [[مومنان]]، به شرط آنکه ارواح مومنین اذیت نشوند را جایز می‌داند.<ref>خوئی، صراط النجاة(تعلیق المیرزا التبریزی)، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۴۲۴.</ref> [[آیت الله سیستانی]] از مراجع تقلید، ضمن پذیرش امکان احضار ارواح، ممارست بر این عمل، در صورتی که ضرر به دنبال داشته باشد را جایز نمی‌داند.<ref> سیستانی، استفتائات، ص۳۴۹، سوال ۱۳۶۲.</ref>

[[آیت الله مکارم شیرازی]] از [[فقهای شیعه]]، حضور در جلسات احضار ارواح را برای افراد عادی صحیح نمی‌داند، اما برای کسانی که موظف به تحقیق و یا پاسخگویی به دیگران هستند، واجب کفائی و در برخی موارد ضرورت پیدا می‌کند.<ref>مکارم شیرازی، ارتباط با ارواح، ۱۳۸۰، ص۷۲ و ۸۱.</ref>