Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۳۸
ویرایش
اصل تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←اثبات حجیت تخییر) |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصل تخییر''' از [[اصول عملیه]] که [[مجتهد]] یا [[مکلف|مکلَّف]] در هنگام شک در [[واجب]] یا [[حرام]] بودن یک عمل یا دو عمل، به آن مراجعه می‌کند. این اصل، هنگام شک در واجب بودن یا حرام بودنِ حکمِ یک مصداقِ خارجی، مانند شک در حکم شرعی شراب (شبهه حُکمیه) یا شک در تطبیقِ حکمِ یک موضوع با مصداق خارجی آن (شبهه‌موضوعیه) به کار می‌رود. اگر شخصِ استنباط کننده، دلیل اجتهادی یا دلیل ظنّی در یک مسئله فقهی پیدا نکند، می‌تواند به اصل تخییر عمل کند. این اصل، برای اولین بار توسط [[شیخ مرتضی انصاری]] وارد [[علم اصول]] شد. مشهور اصولیون معتقدند که اصل تخییر، یک اصل عقلی | '''اصل تخییر''' از [[اصول عملیه]] که [[مجتهد]] یا [[مکلف|مکلَّف]] در هنگام شک در [[واجب]] یا [[حرام]] بودن یک عمل یا دو عمل، به آن مراجعه می‌کند. این اصل، هنگام شک در واجب بودن یا حرام بودنِ حکمِ یک مصداقِ خارجی، مانند شک در حکم شرعی شراب (شبهه حُکمیه) یا شک در تطبیقِ حکمِ یک موضوع با مصداق خارجی آن (شبهه‌موضوعیه) به کار می‌رود. اگر شخصِ استنباط کننده، دلیل اجتهادی یا دلیل ظنّی در یک مسئله فقهی پیدا نکند، می‌تواند به اصل تخییر عمل کند. گفته شده این اصل، برای اولین بار توسط [[شیخ مرتضی انصاری]] وارد [[علم اصول]] شد.<br> | ||
مشهور اصولیون معتقدند که اصل تخییر، یک اصل عقلی بوده و دلیل حجیت آن حکم عقل به تخییر در هنگام شک در وجوب یا حرمت یک فعل است؛ اما برخی آن را اصل شرعی دانسته و برای اثبات حجیت آن، به روایت حسن بن جهم استناد کرده‌اند. | |||
==جایگاه و تاریخچه== | ==جایگاه و تاریخچه== | ||