اصل تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها

مشهور اصولیون معتقدند که «اصل تخییر»، یک اصل عقلی صِرف(خالص) است؛ زیرا عقل در موقع مردّد بودنِ حکم یا موضوع، بین واجب و حرام، برای این که «ترجیح بلا مرجِّح» لازم نیاید، حکم به تخییر می‌دهد. بر خلاف مشهور، عده‌ای از اصولی ها، اصل تخییر را از اصول شرعی می‌دانند.<ref>مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، فرهنگ نامه اصول فقه، ج۱، صص ۲۰۸ - ۲۰۷، ۱۳۸۹ش.</ref> برخی از اصولیون برای اثبات حجیت اصل تخییر به روایت «حسن بن جَهم» استناد کرده‌اند.<ref>امام خمینی، الرسائل، ج۲، ص۴۸، ۱۴۱۰ق؛ سبحانی، الموجز فی اصول الفقه، ص۱۹۵، ۱۳۸۴ش.</ref> حسن بن جهم نقل می‌کند از [[امام رضا علیه‌السلام|امام رضا علیه اسلام]] پرسیدند: اگر دو راوی مورد اعتماد، رو روایت متعارض نقل کنند، باید به کدام یک از آنها، عمل کنیم؟ امام رضا علیه اسلام پاسخ دادند: «اگر توانایی تشخیص حدیث معتبر را ندارید، به هرکدام که خواستید عمل کنید» استناد کرده‌اند.<ref>حرّ عاملی، وسائل الشیعة، ج۱۸، باب ۹، ح ۵، ۱۴۰۹ق.</ref>