اصل تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها

در این که آیا باید در مردّد بودن امر بین واجب و حرام، همیشه به اوّلین حُکمی که برگزیده‌ایم، پایبند باشیم یا نه، بین اصولیون اختلاف نظر وجود دارد:<br>

# گروهی مانند شیخ جعفر سبحانی قائل به تخییر بَدوی شده‌اند.<ref>سبحانی تبریزی، المبسوط فی اصول الفقه، ج۳، ص۵۰۹- ۵۰۸، ۱۴۳۱ق.</ref> تخییر بَدْوی یعنی این که در هنگام مردد بودنِ حکم یا موضوع، بین واجب و حرام، آن حکمی - حکم به واجب بودن یا حکم به حرام بودن - را که انتخاب کرده‌ایم، همیشه به آن حکم، پایبند بوده و به آن عمل کنیم و تغییرش ندهیم.<ref>محمدی ایلامی، کلید واژه‌های اصول فقه، ص۲۹۶، ۱۳۹۶ش.</ref><br>

# گروهی دیگر مانند شیخ انصاری و محقق نائینی قائل به تخییر استمراری شده‌اند.<ref>نائینی، فوائد الاصول، ج۳، ص۴۶۳، ۱۳۷۶ش؛ انصاری، فرائد الاصول، ج۲، ص۱۸۹،۱۴۲۸ق.</ref> تخییری استمراری به معنای آن است که در موقع مردّد بودنِ حکم یا موضوع، بین واجب و حرام، به آن حکمی که انتخاب کرده‌ایم، مُقید نباشیم و در دفعات بعدی به آن حکمِ دیگر عمل کنیم.<ref>محمدی ایلامی، کلید واژه‌های اصول فقه، ص۲۹۶، ۱۳۹۶ش.</ref>