پرش به محتوا

اصل تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها

۵۹ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ فوریهٔ ۲۰۲۲
جز
جز (←‏جایگاه و تاریخچه: تمیزکاری متن و پانویس‌ها)
خط ۶: خط ۶:
== مفهوم‌شناسی==
== مفهوم‌شناسی==
===اصول عملیه===
===اصول عملیه===
اصول عملیه (اصل تخییر، [[اصل استصحاب]]، [[اصل احتیاط]]، [[اصل برائت]])، قواعدی هستند که در موارد بروز شک در تعیین حکم شرعی، وظیفه عملی فقیه یا مکلّف را پس از آن که به دلیل اجتهادی و دلیل ظنّی (أماره) دست نیافت، روشن می‌کند.<ref>مظفر، اصول الفقه، ج۲، ص۲۳۴، ۱۳۷۹ش.</ref>
اصول عملیه، قواعدی هستند که در موارد بروز شک در تعیین [[حکم شرعی]]، وظیفه عملی [[فقیه]] یا [[مکلف|مکلّف]] را پس از آن که به دلیل اجتهادی و دلیل ظنّی (أماره) دست نیافت، روشن می‌کند. این اصول عبارتند از: اصل تخییر، [[اصل استصحاب]]، [[اصل احتیاط]] و [[اصل برائت]].<ref>مظفر، اصول الفقه، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۲۳۴.</ref>
 
===اصل تخییر===
===اصل تخییر===
گفته‌شده اصل تخییر، حکم عقل به اختیار داشتن [[مجتهد]] یا [[مکلف|مکلّف]] میان انجام و ترک و یا میان [[واجب|واجب بودن]] و [[حرام|حرام بودنِ]] یک عمل یا دو عمل است؛ الف) مردّد بودن در وجوب یا حرمت یک عمل، مانند دفن کردنِ شخصی که شک دارند آیا مسلمان است که دفن کردن او، واجب باشد یا کافر حربی (کافری که به جنگ مسلمانان آمده)، که دفن کردن او، حرام باشد. ب) مردَد بودن در واجب یا حرام بودنِ دو عمل، مثلاً دو جنازه وجود دارد و به علم اجمالی دانسته می‌شود که دفن کردن یکی از آنها به جهت مسلمان بودن واجب است و دفن دیگری به جهت [[کافر حربی]] بودن، حرام است.<ref>مشکینی، اصطلاحات الاصول و معظم أبحاثها، ص۵۰، ۱۳۸۴ش؛ شاهرودی، سید محمود؛ فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت علیهم‌السلام، ج‌۱، ص۵۱۸ - ۵۱۷، ۱۴۲۶ق؛ سبحانی، الموجز فی اصول الفقه، ص۱۷۹، ۱۳۸۴ش؛ ملکی اصفهانی، فرهنگ اصطلاحات اصول فقه، ج۱، ص۹۵، ۱۳۷۹ش.</ref>
گفته‌شده اصل تخییر، حکم عقل به اختیار داشتن [[مجتهد]] یا [[مکلف|مکلّف]] میان انجام و ترک و یا میان [[واجب|واجب بودن]] و [[حرام|حرام بودنِ]] یک عمل یا دو عمل است؛ الف) مردّد بودن در وجوب یا حرمت یک عمل، مانند دفن کردنِ شخصی که شک دارند آیا مسلمان است که دفن کردن او، واجب باشد یا کافر حربی (کافری که به جنگ مسلمانان آمده)، که دفن کردن او، حرام باشد. ب) مردَد بودن در واجب یا حرام بودنِ دو عمل، مثلاً دو جنازه وجود دارد و به علم اجمالی دانسته می‌شود که دفن کردن یکی از آنها به جهت مسلمان بودن واجب است و دفن دیگری به جهت [[کافر حربی]] بودن، حرام است.<ref>مشکینی، اصطلاحات الاصول و معظم أبحاثها، ص۵۰، ۱۳۸۴ش؛ شاهرودی، سید محمود؛ فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل‌بیت علیهم‌السلام، ج‌۱، ص۵۱۸ - ۵۱۷، ۱۴۲۶ق؛ سبحانی، الموجز فی اصول الفقه، ص۱۷۹، ۱۳۸۴ش؛ ملکی اصفهانی، فرهنگ اصطلاحات اصول فقه، ج۱، ص۹۵، ۱۳۷۹ش.</ref>
Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۳۸

ویرایش