Automoderated users، confirmed، protected، templateeditor
۵٬۱۳۸
ویرایش
اصل تخییر: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
تمیزکاری شناسه
(− رده:اصول فقه، + رده:اصطلاحات اصول فقه (هات‌کت)) |
جز (تمیزکاری شناسه) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''اصل تخییر''' از [[اصول عملیه]] که [[مجتهد]] یا [[مکلف|مکلَّف]] در هنگام شک در واجب یا حرام بودن یک عمل یا دو عمل، به آن مراجعه | '''اصل تخییر''' از [[اصول عملیه]] که [[مجتهد]] یا [[مکلف|مکلَّف]] در هنگام شک در [[واجب]] یا [[حرام]] بودن یک عمل یا دو عمل، به آن مراجعه می‌کند. این اصل، هنگام شک در واجب بودن یا حرام بودنِ حکمِ یک مصداقِ خارجی، مانند شک در حکم شرعی شراب (شبهه حُکمیه) یا شک در تطبیقِ حکمِ یک موضوع با مصداق خارجی آن (شبهه‌موضوعیه) به کار می‌رود. اگر شخصِ استنباط کننده، دلیل اجتهادی یا دلیل ظنّی در یک مسئله فقهی پیدا نکند، می‌تواند به اصل تخییر عمل کند. این اصل، برای اولین بار توسط [[شیخ مرتضی انصاری]] وارد [[علم اصول]] شد. مشهور اصولیون معتقدند که اصل تخییر، یک اصل عقلی صِرف است. آنها برای اثبات حجیت اصل تخییر، به روایت حسن بن جهم و دلیل عقلی استناد می‌کنند. | ||
==جایگاه و تاریخچه== | ==جایگاه و تاریخچه== | ||