۱۷٬۰۷۶
ویرایش
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (تمیزکاری) |
Shamsoddin (بحث | مشارکتها) جز (افزایش جزیی) |
||
خط ۸: | خط ۸: | ||
== معنا== | == معنا== | ||
ثار از ثأر گرفته شده و از معانی آن طلبکردن خون مقتول است.<ref>فراهیدی، العین، ج۸، ص۲۳۶(ماده ثار).</ref> در برخی از روایات، پس از اشاره به اینکه امام حسین «ثارالله فی الارض» است، خداوند | ثار از ثأر گرفته شده و از معانی آن خونخواهی (طلبکردن خون مقتول) است.<ref>فراهیدی، العین، ج۸، ص۲۳۶(ماده ثار).</ref> در برخی از روایات، پس از اشاره به اینکه امام حسین «ثارالله فی الارض» است، خداوند منتقم خون او معرفی شده که انسانها را به خونخواهی وی دعوت میکند.<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۱۸.</ref> معانی دیگری نیز برای ثار الله ذکر شده است: | ||
* کسی که شایسته آن است که خداوند خونخواهی او را بکند؛ عبارت در اصل «اهل ثارالله» بوده که اهل آن حذف شده است.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۵۱؛ مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۸، ص۲۹۸.</ref> | * کسی که شایسته آن است که خداوند خونخواهی او را بکند؛ عبارت در اصل «اهل ثارالله» بوده که کلمه اهل از آن حذف شده است.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۵۱؛ مجلسی، مرآة العقول، ۱۴۰۴ق، ج۱۸، ص۲۹۸.</ref> | ||
* | * کشتهشدهای که خدا خونخواه اوست.<ref>زمخشری، اساس البلاغه، ذیل «ثأر»</ref> | ||
* خون خدا؛ ثارالله همچون عیناللَّه و یداللَّه در معنای مَجازی به کار رفته است. | * خون خدا؛ ثارالله همچون عیناللَّه و یداللَّه در معنای مَجازی به کار رفته است.{{مدرک}} ثأر در لغت به معنای خون نیز آمده است.<ref>زبیدی، تاج العروس، ۱۴۱۴ق، ج۶، ص۱۳۸.</ref> | ||
* کسی که در راه خدا و برای او خونخواهی کرده است؛ ثارالله در اصل «الثائرُ لِلَّه» بوده اما آن [[تصحیف]] رخ داده است.<ref>طُرَیحی، ج۳، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> | * کسی که در راه خدا و برای او خونخواهی کرده است؛ ثارالله در اصل «الثائرُ لِلَّه» بوده اما آن [[تصحیف]] رخ داده است.<ref>طُرَیحی، ج۳، ص۲۳۴-۲۳۵.</ref> | ||
* ثار به معنای خونِ طلبشده است و اضافهاش به اللَّه از آن جهت است که خداوند [[ولی دم]] حقیقی این خون است.<ref>طهرانی، شفاءالصدور، ص۱۶۳-۱۶۴.</ref> | * ثار به معنای خونِ طلبشده است و اضافهاش به اللَّه از آن جهت است که خداوند [[ولی دم]] حقیقی این خون است.<ref>طهرانی، شفاءالصدور، ص۱۶۳-۱۶۴.</ref> | ||
و اینکه منظور آن است که خودِ امام حسین در دوران [[رجعت]]، انتقام خون خود و خاندانش را خواهد گرفت.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۵۱.</ref> | |||
===خوانش اجتماعی === | ===خوانش اجتماعی === | ||
[[علی شریعتی]] نظریهپرداز معاصر، خوانشی اجتماعی از ثارالله ارائه داده است. به گفته او | [[علی شریعتی]] نظریهپرداز معاصر، خوانشی اجتماعی از ثارالله ارائه داده و میان آن و مفهوم ثوره و وراثت پیوند برقرار کرده است. به گفته او ثار الله تفسیرکننده فلسفه تاریخ انسان و اسلام است. چرا که تمام زندگی انسان از ماجرای هابیل و قابیل تا آخر الزمان، برای تحقق انتقام و خونخواهی است همچنانکه سراسر تاریخ شیعه، نتیجه خونریزیها و ثأرهایی است که از نسلی به نسل دیگر میرسد. او تفاوت ثأرهای شیعی با ثأرهای دوران جاهلیت را در ماهیت آنها دانسته که ثأرهای شیعی را ثار الله میداند و در این میان امام حسین(ع)، که حلقهای از زنجیر [[حضرت آدم]] تا [[آخرالزمان]] است، وارث این خونهاست که خودش نیز به صورت ثأر در آمده است.<ref>شریعتی، حسین وارث آدم، ص۹۵-۱۰۶.</ref> | ||
== آثار مرتبط == | == آثار مرتبط == | ||
علی اکبر بن محمدامین | علی اکبر بن محمدامین لاری، در قرن سیزدهم قمری رسالهای با نام شرح حدیث «یا ثارَاللَّه و ابنَ ثارِه» نوشته است موضوع اصلی آن اثبات طهارت خون امامان است و مباحثی نیز درباره عصمت دارد. <ref>حسینی اشکوری، ج۱۱، ص۹۹-۱۰۰. </ref>نسخه خطی این رساله به شماره ۴۰۸۶ در [[کتابخانه آیتالله مرعشی نجفی]] موجود است.<ref>«مأخذشناسی زیارت عاشورا»، فرهنگ کوثر زمستان۱۳۸۶، شماره ۷۲.</ref> | ||
== جستارهای وابسته== | == جستارهای وابسته== | ||
*[[یا لثارات الحسین]] | *[[یا لثارات الحسین]] | ||
خط ۳۶: | خط ۳۷: | ||
*شریعتی، علی، حسین وارث آدم، تهران، ۱۳۸۱ش. | *شریعتی، علی، حسین وارث آدم، تهران، ۱۳۸۱ش. | ||
*طهرانی، ابوالفضل بن ابوالقاسم، شفاءالصدور فی شرح زیارة العاشور، تهران، ۱۳۷۶ش. | *طهرانی، ابوالفضل بن ابوالقاسم، شفاءالصدور فی شرح زیارة العاشور، تهران، ۱۳۷۶ش. | ||
* فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، تصحیح: مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم، نشر هجرت، ۱۴۱۰ق. | * فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، تصحیح: مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم، نشر هجرت، ۱۴۱۰ق. | ||
* طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تصحیح: سید احمد حسینی، تهران، کتابفروشی متضوی، ۱۴۱۶ق. | * طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، تصحیح: سید احمد حسینی، تهران، کتابفروشی متضوی، ۱۴۱۶ق. | ||
* مجلسی، محمدباقر، مرآةالعقول فی شرح اخبار آل الرسول، تصحیح: سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۴ق. | * مجلسی، محمدباقر، مرآةالعقول فی شرح اخبار آل الرسول، تصحیح: سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۴ق. | ||
* کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | * کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، تصحیح: علی اکبر غفاری و محمد آخوندی، تهران، دار الکتب الاسلامیه، ۱۴۰۷ق. | ||
* زبیدی، سید محمد مرتضی، تاج العروس من جواهر القاموس، تصحیح: علی شیری، بیروت، دار الفکر، ۱۴۱۴ق. | |||
↑ احمد حسینی اشکوری، فهرست نسخه های خطی کتابخانة عمومی حضرت آیة اللّه العظمی مرعشی نجفی، ج۱۱، ص۹۹ـ۱۰۰، قم ۱۳۵۴ـ۱۳۷۶ ش. | |||
{{پایان}} | {{پایان}} | ||
ویرایش