ثار الله: تفاوت میان نسخه‌ها

ثار از ثأر گرفته شده و از معانی آن خونخواهی و طلب‌کردن خون مقتول است.<ref>لسان العرب؛ معجم الوسیط؛ معجم رائد؛ ذیل «ثأر»</ref> در برخی از زیارت‌نامه‌ها، پس از اشاره به اینکه امام حسین «ثارالله فی الارض» است آمده است که خداوند خود منتقم خون حسین است و انسان‌ها را دعوت به خونخواهی وی می‌کند.<ref>ابن قولویه، کامل الزیارات، ۱۳۵۶ش، ص۲۱۸.</ref> و یا بیان شده است که منظور آن است که خودِ امام حسین در دوران [[رجعت]]، انتقام خون خود و خاندانش را خواهد گرفت.<ref> نراقی، مشکلات العلوم، ص۳۰۰</ref>

* کسی که شایسته آن است که خداوند خونخواهی او را بکند؛ عبارت در اصل «اهل ثارالله» بوده که اهل حذف شده است.<ref> مجلسی، بحار الانوار، ۱۴۰۳ق، ج۹۸، ص۱۵۱.</ref>

*  کسی که در راه خدا و برای او خونخواهی کرده است؛ ثارالله در اصل «الثائرُ لِلَّه» بوده اما در نگارش آن [[تصحیف]] رخ داده است.<ref>طُرَیحی، ذیل «ثأر»</ref>

*اسماعیل بن حماد جوهری، الصحاح: تاج اللغة و صحاح العربیة، چاپ احمد عبدالغفور عطار، قاهره ۱۳۷۶، چاپ افست بیروت، ۱۴۰۷ق.

*محمود بن عمر زمخشری، اساس البلاغة، مصر ۱۹۷۲-۱۹۷۳.

*علی شریعتی، حسین وارث آدم، تهران، ۱۳۸۱ش.

*فخرالدین بن محمد طریحی، مجمع البحرین، چاپ احمد حسینی، تهران، ۱۳۶۲ش.

*ابوالفضل بن ابوالقاسم طهرانی، شفاءالصدور فی شرح زیارة العاشور، تهران، ۱۳۷۶ش.

*محمدمهدی بن ابی‌ذر نراقی، مشکلات العلوم، چاپ حسن نراقی، تهران، ۱۳۶۷ش.