پرش به محتوا

مسجد کبود (مزار شریف): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
ویکی سازی
جز (ویکی سازی)
جز (ویکی سازی)
خط ۷۳: خط ۷۳:
==مراسم==
==مراسم==
===برافراشتن عَلَم سخی===
===برافراشتن عَلَم سخی===
پس از برپایی مزار منسوب به علی(ع)، تعدادی از زائران آن، در نخستین روز هر سال (۱ حَمَل/فروردین) به این مکان می‌آمدند و به‌دلیل آب و هوای بهار مزارشریف که نیمه بیابانی است و نیز رویش گل سرخ در دشت‌های اطراف، تا چند روز در این شهر اقامت داشتند. به‌تدریج جمیعت این زیارت‌کنندگان بیشتر شده و روزهای افزونتری در این شهر اقامت می‌کردند. به این اتفاق، «میله گل سرخ» گفته می‌شود.<ref>گوگه‌دی، تاریخچه مزار شاه اولیاء، ۱۳۲۵ش، ص۶۲.</ref>{{یادداشت|میله به معنای اقامت تفریحی در جای خوش آب و هواست.}}
پس از برپایی مزار منسوب به علی(ع)، تعدادی از زائران آن، در [[نوروز|نخستین روز هر سال]] (۱ حَمَل/فروردین) به این مکان می‌آمدند و به‌دلیل آب و هوای بهار مزارشریف که نیمه بیابانی است و نیز رویش گل سرخ در دشت‌های اطراف، تا چند روز در این شهر اقامت داشتند. به‌تدریج جمیعت این زیارت‌کنندگان بیشتر شده و روزهای افزونتری در این شهر اقامت می‌کردند. به این اتفاق، «میله گل سرخ» گفته می‌شود.<ref>گوگه‌دی، تاریخچه مزار شاه اولیاء، ۱۳۲۵ش، ص۶۲.</ref>{{یادداشت|میله به معنای اقامت تفریحی در جای خوش آب و هواست.}}
هرسال در صبح اول فروردین، آغاز سال و شروع میله گل سرخ، با عمودکردن لوله آهن بلندی به‌نام عَلَم سخی (سخی، صفت رایج و نماگر علی(ع) در افغانستان است.) اعلام می‌شود. این مراسم، به‌تدریج مشهورتر شده و از زمان ظاهرشاه، آخرین شاه افغانستان تا اکنون، افراد بسیاری مانند سیاست‌مداران و عالمان در آن شرکت می‌کنند.<ref>گوگه‌دی، تاریخچه مزار شاه اولیاء، ۱۳۲۵ش، ص۶۲.</ref>
هرسال در صبح [[نوروز|اول فروردین]]، آغاز سال و شروع میله گل سرخ، با عمودکردن لوله آهن بلندی به‌نام عَلَم سخی (سخی، صفت رایج و نماگر علی(ع) در افغانستان است.) اعلام می‌شود. این مراسم، به‌تدریج مشهورتر شده و از زمان ظاهرشاه، آخرین شاه افغانستان تا اکنون، افراد بسیاری مانند سیاست‌مداران و عالمان در آن شرکت می‌کنند.<ref>گوگه‌دی، تاریخچه مزار شاه اولیاء، ۱۳۲۵ش، ص۶۲.</ref>
 
===نیمه‌شعبان===
===نیمه‌شعبان===
در شب [[نیمه شعبان]] که به شب برات معروف است، رسم بود حدود ۴۰۰۰ چراغ گِلی با فتیله نخی تهیه می‌شد و روی دیوار رواق‌ها و اتاق‌های مرقد نصب و روشن می‌گردید.<ref>انصاری، انکشاف امروزی مزار شریف، ۱۳۷۳ش، ص۱۵.</ref>
در شب [[نیمه شعبان]] که به شب برات معروف است، رسم بود حدود ۴۰۰۰ چراغ گِلی با فتیله نخی تهیه می‌شد و روی دیوار رواق‌ها و اتاق‌های مرقد نصب و روشن می‌گردید.<ref>انصاری، انکشاف امروزی مزار شریف، ۱۳۷۳ش، ص۱۵.</ref>
confirmed، templateeditor
۱۱٬۷۸۷

ویرایش