پرش به محتوا

مدرسه فیضیه (قم): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
تمیزکاری
جز (تمیزکاری)
خط ۴۲: خط ۴۲:
مدرسه فیضیه در ۹ بهمن ۱۳۸۶ با شماره ۲۰۷۱۵ در آثار ملی ایران ثبت شده است. همچنین عالمان بسیاری در این مدرسه سکونت داشته‌اند. یکی از حجره‌های این مدرسه به دلیل سکونت امام خمینی در آن به حُجره امام خمینی شناخته می‌شود.
مدرسه فیضیه در ۹ بهمن ۱۳۸۶ با شماره ۲۰۷۱۵ در آثار ملی ایران ثبت شده است. همچنین عالمان بسیاری در این مدرسه سکونت داشته‌اند. یکی از حجره‌های این مدرسه به دلیل سکونت امام خمینی در آن به حُجره امام خمینی شناخته می‌شود.
== تاریخچه==
== تاریخچه==
بر اساس کتیبه سردر ایوان جنوبی مدرسه، این مدرسه از بناهای شاه طهماسب اول و متعلق به سال ۹۳۴ق است.<ref> ناصرالشریعه، ص۱۵۵.</ref> در دوره صفویه، مدرسه از صحن عتیق حرم حضرت معصومه جدا بود و یک گذر بین آنها وجود داشت. در حکومت فتحعلی‌شاه قسمت‌های مختلف مدرسه بازسازی شد و توسعه یافت. در این زمان ابتدا سدی بر رودخانۀ مجاور مدرسه احداث گردید و قسمتی از زمین‌های به‌دست آمده از این طریق به مدرسه تخصیص داده شد. در این توسعه، صحن تا ورودی صحن عتیق حرم حضرت معصومه(س) گسترش یافت و سردر ورودی آن به صورت ایوان جنوبی مدرسه درآمد.
بر اساس کتیبه سردر ایوان جنوبی مدرسه فیضیه، این مدرسه از بناهای شاه طهماسب اول و متعلق به سال ۹۳۴ق است.<ref> ناصرالشریعه، ص۱۵۵.</ref> با این حال به گزارش منابع بنای اولیه مدرسه فیضیه، با نام [[مدرسه آستانه]] مربوط به قرن ششم هجری بوده و تا اواخر قرن یازدهم با همین نام مشهور بوده است. سپس در دوره صفوی تجدید بنا شد و به نام فیضیه شناخته شد<ref>مدرسی طباطبایی، ص۱۲۷.</ref> و در نیمه نخست قرن سیزدهم بنای مدرسه فیضیه جایگزین مدرسه آستانه شد.<ref>زنده‌دل و دستیاران، ص۵۷.</ref> در دوره صفویه، مدرسه از صحن عتیق حرم حضرت معصومه جدا بود و یک گذر بین آنها وجود داشت. در حکومت فتحعلی‌شاه قسمت‌های مختلف مدرسه بازسازی شد و توسعه یافت. در این زمان ابتدا سدی بر رودخانۀ مجاور مدرسه احداث گردید و قسمتی از زمین‌های به‌دست آمده از این طریق به مدرسه تخصیص داده شد. در این توسعه، صحن تا ورودی صحن عتیق حرم حضرت معصومه(س) گسترش یافت و سردر ورودی آن به صورت ایوان جنوبی مدرسه درآمد.  


بنای فعلی مدرسه، مربوط به دوره [[فتحعلی شاه]] است که در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق احداث شده است. این بنا، ۷۵ ذرع(هر ذرع معادل ۱۰۴ سانتی‌متر است) طول و ۵۰ ذرع عرض داشته و دارای چهل اتاق در طبقه پائین و چهار ایوان بلند و دوازده غرفه سپهرنشان و حوض مربع به اندازه دوازده ذرع در دوازده ذرع بوده است.<ref>همان، ص۱۵۶.</ref>  
بنای فعلی مدرسه، مربوط به دوره [[فتحعلی شاه]] است که در سال ۱۲۱۳ و ۱۲۱۴ق احداث شده است. این بنا، ۷۵ ذرع(هر ذرع معادل ۱۰۴ سانتی‌متر است) طول و ۵۰ ذرع عرض داشته و دارای چهل اتاق در طبقه پائین و چهار ایوان بلند و دوازده غرفه سپهرنشان و حوض مربع به اندازه دوازده ذرع در دوازده ذرع بوده است.<ref>همان، ص۱۵۶.</ref>  
خط ۵۸: خط ۵۸:


==نام‌گذاری==
==نام‌گذاری==
به گزارش منابع بنای اولیه مدرسه، با نام [[مدرسه آستانه]] مربوط به قرن ششم هجری بوده و تا اواخر قرن یازدهم با همین نام مشهور بوده است. سپس در دوره صفوی تجدید بنا شد و به نام فیضیه شناخته شد<ref>مدرسی طباطبایی، ص۱۲۷.</ref> و در نیمه نخست قرن سیزدهم بنای مدرسه فیضیه جایگزین مدرسه آستانه شد.<ref>زنده‌دل و دستیاران، ص۵۷.</ref>
گفته شده نام‌گذاری این مدرسه به نام فیضیه به جهت این بوده که [[فیض کاشانی]] از علمای دوره [[صفویه]]<ref> خوانساری، ص۱۸.</ref> مدتی در این مدرسه تدریس می‌کرده و این مدرسه، محل تدریس یا محل اقامت وی در شهر قم بوده است.{{مدرک}} برخی نیز معتقدند که این نام از زمان تجدید بنای مدرسه در دوره [[قاجار]] و به پیشنهاد علمای این دوره رایج شد. خاندان فیض در دوره قاجار ریاست شرعی شهر قم را برعهده داشتند.<ref> باقری، ص۲۲ـ۱۳؛ شریف‌رازی، ج۱، ص۳۹.</ref>
گفته شده نام‌گذاری این مدرسه به نام فیضیه به جهت این بوده که [[فیض کاشانی]] از علمای دوره [[صفویه]]<ref> خوانساری، ص۱۸.</ref> مدتی در این مدرسه تدریس می‌کرده و این مدرسه، محل تدریس یا محل اقامت وی در شهر قم بوده است.{{مدرک}} برخی نیز معتقدند که این نام از زمان تجدید بنای مدرسه در دوره [[قاجار]] و به پیشنهاد علمای این دوره رایج شد. خاندان فیض در دوره قاجار ریاست شرعی شهر قم را برعهده داشتند.<ref> باقری، ص۲۲ـ۱۳؛ شریف‌رازی، ج۱، ص۳۹.</ref>