حسن صباح: تفاوت میان نسخه‌ها

اتخاذ سیاست کشتن اشخاص مهمِ نظامی و سیاسی مذهبی نیز واکنشی به متمرکز نبودن قدرت سلجوقیان بود. حسن صباح در این امر به روشی متوسل شده بود که قبلاً و در همان زمان نیز گروه‌های مختلف، از جمله [[غُلات]] و [[خوارج]] و خود [[سلجوقیان]]، به‌کار گرفته بودند، اما این سیاست به‌گونه‌ای اغراق‌آمیز به اسماعیلیه ایران و [[شام]] انتساب پیدا کرد و به‌همین دلیل، هر قتل مهمی که در دوره الموت در سرزمین‌های مرکزی دنیای [[اسلام]] رخ می‌داد، به [[فداییان اسماعیلی]] نسبت داده می‌شد.<ref> رجوع کنید به هاجسن، ص۷۷-۸۹، ۱۱۰-۱۱۵؛ لوئیس، ص۱۲۵-۱۴۰.</ref>