قیام توابین: تفاوت میان نسخه‌ها

[[سید حسین محمدجعفری]] در کتاب [[تشیع در مسیر تاریخ]] معتقد است اگر چه توّابین به ظاهر در برابر سپاه اموی شکست خوردند، اما توانستند برای نخستین بار، تشکل منسجمی از شیعیان به وجود آورند و چون قیام آنان بر پایه تفکر شیعی و تحت تأثیر شهادت [[امام حسین(ع)]] شکل گرفته بود، موجب پیشرفت تشیع شد.<ref>جعفری، تشیع در مسیر تاریخ، ص۲۳۲ و ۲۳۳.</ref> در مقابل این دیدگاه، [[سید علی حسینی خامنه‌ای|سید علی خامنه‌ای]] تاریخ پژوه،  بر این باور است که چون توابین به موقع اقدام  نکردند نتوانستند کاری از پیش ببرند او می‌گوید: فریضه وقت دارد، در وقت خود باید فریضه را انجام داد... بعضی می‌گذارند وقت که گذشت فریضه را انجام می‌دهند، مثل توّابین؛ توّابین آن‌وقتی که باید می‌آمدند -که [[روز عاشورا|عاشورا]] بود- نیامدند، وقتی آمدند که کار از کار گذشته بود...<ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=35367</ref>  وی هم‌چنین معتقد است که هر چند عدّه‌ی توّابین، چند برابر عدّه‌ی [[شهید|شهدای]] کربلاست... اما اثری که توّابین در تاریخ گذاشتند، یک هزارم اثری که شهدای [[کربلا]] گذاشتند، نیست! به‌خاطر این‌که در وقت خود نیامدند. کار را در لحظه‌ی خود انجام ندادند. دیر تصمیم گرفتند و دیر تشخیص دادند.<ref>https://farsi.khamenei.ir/speech-content?id=18338